Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]
Biuletyn Historii Sztuki — 69.2007

DOI Heft:
Nr. 1-2
DOI Artikel:
Loffredo, Fernando: Un contributo alla biografia fiorentina di Santi Gucci: =
DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.35031#0040

DWork-Logo
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
UN C0NTR1BUT0 ALLA BtOGRAFtA FtORENTlNA Dl SANT1 GUCCI

35

kamieniarzom i robotnikom zatrudnionym przy katedrze na pierwszym miejscu znajduje-
my wpis: /7?ć/g.s'P*o G[i]ćw<27?z' c// A/córt/r) uzmy/zu/o/*!?, który przy wynagrodzeniu /mg 7,5
/7g7* o/7g/Y/"' miał otrzymać za miesiąc pracy /mg 25, .sYt/r/z /a u /u/^g g/ rngjg opgrg 23-^.
Giovanni dożył narodzin Accademii del Disegno, wstąpił do niej w !564 r., a w roku
następnym został wybrany Co/? A/g//gre //z/g/777/ g/^g-^. Dnia 6 października 1565 r. za kwotę
100 lirów zakupił dwa bloki marmuru, których właścicielem był uprzednio Giovann'Angelo
Montorsołi, zmarły w 1563 r.^ Na tym mywają się informacje dotyczące działalności Gio-
yanniego della Camilla, co zdaje się potwierdzać zaproponowane przez Gaetana Milanesie-
go datowanie jego śmierci na rok 1566-F
Wspomniano wyżej, że rodzina Santiego mieszkała przy Via della Crocetta zwanej także
Via del Rosario, i że prawie na pewno mieścił się tam warsztat Giovanniego,
w któiym prawdopodobnie jego synowie pobierali pierwsze nauki zawodu. Warto poświę-
cić chwilę uwagi tej okolicy. Otworzyli w niej warsztaty liczni rzeźbiarze, między innymi
Baccio da Montelupo, Francesco da Sangallo, Zanobi Lastricati oraz najznamienitszy z nich
- Giambologna-F W niewielkiej odległości pracowało więc wielu mistrzów dłuta, a Gio-
vanni delta Camilla był pełnoprawnym członkiem tej społeczności. Najbardziej godnym
wzmianki jest fakt, iż w warsztacie u zbiegu Via del Rosario i Via della Pergola Benvenuto
Cellini wykonał swego słynnego Pg^gM^zórk Dwudziestoletni Santi miał możliwość współ-
pracy przy realizacji tego arcydzieła. Co najmniej od 7 lutego do 7 maja 1553 cyzelował
figury cokołu, czego dowodzi dokument opublikowany w 1829 r. przez Francesca Tassie-
go w krytycznym wydaniu autobiografii CelliniegtrF Cztery brązowe posążki zostały
wyróżnienie naszego Giovanniego określeniem Ponadto w z 1540 r. w celu wyraźnego zróżnicowa-
nia jeden z nich został zarejestrowany jako Giowwi;' 27 /V7c/ro/d .sruTpg/ńiro, drugi zaś jako /rrag^o Giowm/??' <7; /V7-
gńo/d 2'A7Jgr?'g/7o, z podwójnym patronimem.
Termin ope/i? (dzieło) nie oznacza tu przedmiotu czy dzieła sztuki, lecz dniówkę.
-- ASF, MAce//a77<?(2 Mg<77gga, 708, k. 209; w: WALDMAN, op. cit., dok. 403, s. 245-246. W tym samym spisie czytamy
niżej: FrancasYAo 27 77Mg.577Y7 Gfijomnz' pobrał także /Ag 2&75. Jest to najwcześniejszy znany mi dokument potwierdza-
jący aktywność zawodową Francesca Camillianiego. Warto zauważyć, że pojawia się tam niejaki Gńwuum?' <7; 7V7g/:o/o,
2g77o TTznzgra. Dodanie przydomka dowodzi chęci odróżnienia go od ojca Santiego, któremu ponadto przysługiwał
tytuł /7Mg.sr7V. Sądzę, że można z dużą dozą prawdopodobieństwa przyjąć, iż TY/77zg7A7 i wymieniony w (X/o2g7Y77:
GzoiwrTTz <7; Mcńo/ó ^corpg/ń'770 to jedna i ta sama osoba. W tymże dokumencie wzmiankowany jest także F777gg77z7o 27
7?q//2g//o, w którym rozpoznano znamienitego rzeźbiarza z Fiesole Vincenza de'Rossi.
G/7'ągc<3<7g7777 g7 &/DAgg770. T2g77go <?7/22g77co, a cura di Luigi ZANGHERI, Firenze 2000, Leo S. Olschki Editore, s. 61.
Birgit LASCHKE, G7ow77 X77gg/o Mcwtor-sN/. Ezn No7T77t777g7^ T?7/2/7aMg7^ 2g^ 7d. 2u/777777T72g7ls', Berlin 1993,
Gebr. Mann Verlag, s. 147, i przyp. 11. Autorka przytacza dokument (ASF, Co77vg77ń' yopp^g.sM, 77. 779, 636, k. 55 r)
potwierdzający sprzedaż marmurów ze spuścizny po p[adre] ,/N G70W7777 'Ż77gg/o Montorsołi, dwa zakupił 777<7g^77^o
G7'om77777' Co77777/<7TyA'gM/7org, a jeden Zanobi Lastricati (za 42 łiry), prawdopodobnie pierwotnym ich przeznaczeniem
była nowa trybuna w Santissima Annunziata, nad którą pracował Montorsołi, nieukończona z powodu śmierci artysty.
^ VASARł-MłLANESl, vol. Vłł, 1881, s. 628, przyp ł.
^ Baccio da Montelupo w 1504 budował dom przy Via Laura (ASF, Dgc/wa T^ggubb/zcwra, 351, c. 687 recto;
w: Riccardo GATTESCH1, 77agg7o 2a Mo77rg/?7yo. 3cM/7o7^g g <77T/777g77o 2g/ C777ę;/gcg777o, Firenze 1993, Editoriale To-
sca, s. 55; dokumenty opublikowane w: John DOUGLAS TURNER, 777g Acrz/ptuz-g o/Racc7o & Mo777gń7go, rozprawa
doktorska, Brown University, Providence, Rhode Island, USA, 1997, s. 222-223). Francesco da Sangallo na początku
lat 50. mieszkał przy Via Pinti (Spis z 25 lutego 1552, ASF, TfAcg//a77ga Y7g27cgu, 314, k. 153 recto). Ze spisu z 1562
wynika, że Zanobi di Bemardo Lastricati mieszkał w parafii San Pier Maggiore (MELON1 TRKULJA, op. cit., k. U 8
verso). Giambologna mieszkał w Borgo Pinti od roku 1587 do śmierci (Dimitrios Z1KOS, „Giambo!ogna's land, house,
and workshops in Florence", [w:] A2777g77t77?gg77 2g^ AłM77^7AAto7iS'g/:g77 777 T3o7Y77z, XLV1, 2002, s. 357-361).
^ Zob. Karl FREY, Dg7^ /77g7-<372yc/!g AagA/ays' G7o7^g7o 2 voll., Mtinchen 1923-1930, bei Georg Muller,
n. CLXX1, s. 330-331; John POPE-HENNESSY, Cg/77777, Milano 1986, Arnoldo Mondadori Editore, s. 171.
^ Mra <77 7JgT7FgM7o Cg/ńYz', 0T*g/7gg g ^cM/7ofg/7oFg777777o, a cura di Francesco TASSI, 3 voll., Firenze 1829, presso
Gugiielmo Piatti, voł. HI, s. 50; także 7 rrarrati 2g//'<?7*g/7cgT*7<r7 g 2g//u ycM/7MT*g7 <77 Tłg77ug77M7o Cg//777;'. 7VoFg/777g777g 777gM7' u7/g
 
Annotationen