DOI Heft:
Nr. 3-4
DOI Artikel:Miziołek, Jerzy: Wniebowstąpienie Chrystusa Henryka H. Siemiradzkiego w kościele przy via San Sebastianello w Rzymie: kilka uwag o Zgromadzeniu Zmartwychwstańców i Mikołaju Gogolu =
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.35031#0259
Cu/?KSTU.M H. SIEMIRADZKIEGO W KOŚCIELE W RZYMIE
251
7. kto/7/ykkt. ó/6/77/rur/zk/, Wniebowstąpienie Chrystusa,
o/o/ /70 y/ó//u'o, /b9/, ło.ść/ó/ Zgco/zzur/zeu/u
Z/77urtwyc//wYtu/7ców w kzy/77/c, /o/. Zur/rzo/' óu/.sk/
gutr/otyczuogo Zgrowur/zon/u, którowu yrzowou/u/czy [...]^. Zawieszenie „przecudnego
obrazu" Siemiradzkiego w kościeie Zmartwychwstańców pod koniec 1891 r. odnotowały
na początku następnego roku polskie czasopisma - „Wiek" i „Kronika Rodzinna". Czyta-
my w nich, że odsłonięcie obrazu miało duże znaczenie n/o ty/ko r//u ^un/ogo ko^c/ó/ku,
który zysku/ grzoz to yruwr/z/wo uroyPz/o/o, u/o / r//u .sun/o/ .sztuk/ ro//g//no/, któru okruz
,, łCu/okow^tqg/on/u " zu/tczuć kęr/z/o r/o u u/y /ęku /o/'.szy ok, nu/jo/orw^zyck r/z/o/ /W/'gz'/77yc/?
r/z/ow/ętnu^togo w/oku
Kompozycja obrazu, jak zwykle w przedstawieniach tematu łk/7/okowY'tqp/ou/u (m.in.
na sklepieniu rzymskiego kościoła Madonna dei Monti z pocz. XVII w.), a także we wspo-
mnianym Przow/en/eu/u Pu/Mk//77 Rafaela (il. 4) jest dwudzielna: składa się ze strefy nie-
ba i ziemi (il. 1)*'. W górnej strefie widzimy brodatego Chrystusa, który wpatrzony
9 Cyt. za DUŻYK, op. cit., s. 357.
Cyt. za idem, s. 449.
" Podobnej adaptacji dokonał Nicolas Poussin w swoim obrazie z 1642 r., przedstawiającym CnJ f/Ywetszk/
AYćzwer-ggo (obecnie w Luwrze), zob. Jurij ZOŁOTOW, Moskwa 1988, s. 152, il. 117; Jonathan UNGLAUB,
251
7. kto/7/ykkt. ó/6/77/rur/zk/, Wniebowstąpienie Chrystusa,
o/o/ /70 y/ó//u'o, /b9/, ło.ść/ó/ Zgco/zzur/zeu/u
Z/77urtwyc//wYtu/7ców w kzy/77/c, /o/. Zur/rzo/' óu/.sk/
gutr/otyczuogo Zgrowur/zon/u, którowu yrzowou/u/czy [...]^. Zawieszenie „przecudnego
obrazu" Siemiradzkiego w kościeie Zmartwychwstańców pod koniec 1891 r. odnotowały
na początku następnego roku polskie czasopisma - „Wiek" i „Kronika Rodzinna". Czyta-
my w nich, że odsłonięcie obrazu miało duże znaczenie n/o ty/ko r//u ^un/ogo ko^c/ó/ku,
który zysku/ grzoz to yruwr/z/wo uroyPz/o/o, u/o / r//u .sun/o/ .sztuk/ ro//g//no/, któru okruz
,, łCu/okow^tqg/on/u " zu/tczuć kęr/z/o r/o u u/y /ęku /o/'.szy ok, nu/jo/orw^zyck r/z/o/ /W/'gz'/77yc/?
r/z/ow/ętnu^togo w/oku
Kompozycja obrazu, jak zwykle w przedstawieniach tematu łk/7/okowY'tqp/ou/u (m.in.
na sklepieniu rzymskiego kościoła Madonna dei Monti z pocz. XVII w.), a także we wspo-
mnianym Przow/en/eu/u Pu/Mk//77 Rafaela (il. 4) jest dwudzielna: składa się ze strefy nie-
ba i ziemi (il. 1)*'. W górnej strefie widzimy brodatego Chrystusa, który wpatrzony
9 Cyt. za DUŻYK, op. cit., s. 357.
Cyt. za idem, s. 449.
" Podobnej adaptacji dokonał Nicolas Poussin w swoim obrazie z 1642 r., przedstawiającym CnJ f/Ywetszk/
AYćzwer-ggo (obecnie w Luwrze), zob. Jurij ZOŁOTOW, Moskwa 1988, s. 152, il. 117; Jonathan UNGLAUB,