DOI issue:
Nr. 1-2
DOI article:In Memoriam
DOI article:Kowalczyk, Jerzy; Lileyko, Jerzy [Honoree]: Jerzy Lileyko (1932 - 2009)
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.34904#0207
20!
Jerzy LJeyło
U 932-2069)
"*ł"erzy Lileyko, podkreślający swoje szlachecko-
ł litewskie pochodzenie, urodzony w 1932 r. w
Brześciu Litewskim jako syn pułkownika WP,
po wojnie przymusowy emigrant na Dolnym Śląsku.
Uczeń gimnazjum w Brzegu, Liceum Sztuk Pla-
stycznych we Wrocławiu, następnie od roku 1953
student i absolwent historii sztuki Uniwersytetu
Warszawskiego. Związał się na stałe z Warszawą
swoim życiem zawodowym, naukowym, rodzinnym.
Stał się w pełni tego słowa Warszawianinem, zasłu-
żonym badaczem dziejów stołecznego miasta.
Przez długie lata był historykiem sztuki żyjącym
niemal wyłącznie w świecie swoich zainteresowań
naukowych. Skoncentrowały się one na kulturze
i sztuce nowożytnej ł Rzeczypospolitej, zwłaszcza
dworu królów elekcyjnych i ich rezydencji - Zamku
Warszawskim oraz na Warszawie jako mieście sto-
łecznym. Okazał się w tych zainteresowaniach wier-
nym uczniem profesorów: Władysława Tomkiewi-
cza i Stanisława Lorentza.
Na zbudowanie solidnego warsztatu historyka
sztuki i na wykrystalizowanie zainteresowań badaw-
czych pozwoliła Mu praca zawodowa, podjęta ko-
lejno w trzech muzeach: w Łazienkach (1960-63),
w Muzeum Historycznym m. st. Warszawy (1963-
1974) i na Zamku Królewskim (1974-79). Od po-
czątku pracy zawodowej objawiał dużą aktywność
naukową. W czasie trzyletniej pracy w Muzeum
w Łazienkach zapoczątkował swój dorobek publi-
kacyjny przewodnikiem popularnonaukowym po
Pałacu na Wodzie i Parku Łazienkowskim (1961).
W czasie jedenastoletniej pracy w Muzeum Histo-
rycznym m. st. Warszawy, gdzie stopniowo awanso-
wał od asystenta do kustosza, Lileyko rozwinął
swoje zainteresowania przez organizacje wystaw
i opracowania katalogów. Ważnym wydarzeniem,
w którym brał udział, była wystawa rysunków ar-
chitektonicznych Warszawy w zbiorach drezdeń-
skich (1965). Zapoczątkowało to Jego wiełoletnie
zainteresowania i publikacje o artystycznych rela-
cjach polsko-saskich. Opracowanie pokaźnego ze-
społu projektów z Drezna dotyczących Zamku
Królewskiego, najpierw w zbiorowym katalogu,
a kilka lat później wydanie osobnego katalogu tych
rysunków (1971), utrwaliły zainteresowania Jerzego
Lileyki rezydencją królewską, które zaowocowały
wieloma źródłowymi artykułami i książkami.
Konsekwencją zajmowania się tą problematyką
było napisanie obszernej rozprawy doktorskiej pt.
ZćwzcL AJó/ewjU' w Rh/iszawze w oŁrasfc ńarokn.
Praca ta powstała w latach 1970-1977 pod kierun-
kiem prof. Stanisława Lorentza, choć nominalnie
w ostatniej chwili w roli promotora wystąpił prof.
Tadeusz S. Jaroszewski. W związku z decyzją władz
państwowych o odbudowie Zamku temat rozprawy
był bardzo aktualny. Wyniki badań Jerzego Lileyki
zostały wykorzystane w trakcie odbudowy.
W 1974 r. Lorentz zaangażował Jerzego Lileykę
jako kustosza, a następnie jako kierownika Mu-
zeum-Zamku Królewskiego, stanowiącego wówczas
Jerzy LJeyło
U 932-2069)
"*ł"erzy Lileyko, podkreślający swoje szlachecko-
ł litewskie pochodzenie, urodzony w 1932 r. w
Brześciu Litewskim jako syn pułkownika WP,
po wojnie przymusowy emigrant na Dolnym Śląsku.
Uczeń gimnazjum w Brzegu, Liceum Sztuk Pla-
stycznych we Wrocławiu, następnie od roku 1953
student i absolwent historii sztuki Uniwersytetu
Warszawskiego. Związał się na stałe z Warszawą
swoim życiem zawodowym, naukowym, rodzinnym.
Stał się w pełni tego słowa Warszawianinem, zasłu-
żonym badaczem dziejów stołecznego miasta.
Przez długie lata był historykiem sztuki żyjącym
niemal wyłącznie w świecie swoich zainteresowań
naukowych. Skoncentrowały się one na kulturze
i sztuce nowożytnej ł Rzeczypospolitej, zwłaszcza
dworu królów elekcyjnych i ich rezydencji - Zamku
Warszawskim oraz na Warszawie jako mieście sto-
łecznym. Okazał się w tych zainteresowaniach wier-
nym uczniem profesorów: Władysława Tomkiewi-
cza i Stanisława Lorentza.
Na zbudowanie solidnego warsztatu historyka
sztuki i na wykrystalizowanie zainteresowań badaw-
czych pozwoliła Mu praca zawodowa, podjęta ko-
lejno w trzech muzeach: w Łazienkach (1960-63),
w Muzeum Historycznym m. st. Warszawy (1963-
1974) i na Zamku Królewskim (1974-79). Od po-
czątku pracy zawodowej objawiał dużą aktywność
naukową. W czasie trzyletniej pracy w Muzeum
w Łazienkach zapoczątkował swój dorobek publi-
kacyjny przewodnikiem popularnonaukowym po
Pałacu na Wodzie i Parku Łazienkowskim (1961).
W czasie jedenastoletniej pracy w Muzeum Histo-
rycznym m. st. Warszawy, gdzie stopniowo awanso-
wał od asystenta do kustosza, Lileyko rozwinął
swoje zainteresowania przez organizacje wystaw
i opracowania katalogów. Ważnym wydarzeniem,
w którym brał udział, była wystawa rysunków ar-
chitektonicznych Warszawy w zbiorach drezdeń-
skich (1965). Zapoczątkowało to Jego wiełoletnie
zainteresowania i publikacje o artystycznych rela-
cjach polsko-saskich. Opracowanie pokaźnego ze-
społu projektów z Drezna dotyczących Zamku
Królewskiego, najpierw w zbiorowym katalogu,
a kilka lat później wydanie osobnego katalogu tych
rysunków (1971), utrwaliły zainteresowania Jerzego
Lileyki rezydencją królewską, które zaowocowały
wieloma źródłowymi artykułami i książkami.
Konsekwencją zajmowania się tą problematyką
było napisanie obszernej rozprawy doktorskiej pt.
ZćwzcL AJó/ewjU' w Rh/iszawze w oŁrasfc ńarokn.
Praca ta powstała w latach 1970-1977 pod kierun-
kiem prof. Stanisława Lorentza, choć nominalnie
w ostatniej chwili w roli promotora wystąpił prof.
Tadeusz S. Jaroszewski. W związku z decyzją władz
państwowych o odbudowie Zamku temat rozprawy
był bardzo aktualny. Wyniki badań Jerzego Lileyki
zostały wykorzystane w trakcie odbudowy.
W 1974 r. Lorentz zaangażował Jerzego Lileykę
jako kustosza, a następnie jako kierownika Mu-
zeum-Zamku Królewskiego, stanowiącego wówczas