DOI issue:
Nr. 3-4
DOI article:Wardzyński, Michał: [Rezension von: Zofia Rozanow, Ewa Smulikowska, Zabytki sztuki Jasnej Góry]
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.34475#0567
POLEMIKI I RECENZJE
557
7 7. WwTia Góra, ła^/ica CaaiowTiego GTwazn Afaiłi Ao^łie/' Uaj7JogÓ7wCie/, aża7^owa,
7^cńo777a zas*/07?a 7?a parapecie g77!y707y pÓ77?OC7?g/ (gAÓ7^a zaCon7Jggo), oU 7dńP, wyA W
waryz^a^Tiycgr^^ z CzęyiocńówCi (ai7ybj,żói. M. JJh7Wzy77S'^i, 2005
w tym samym magazynie cztery snycerskie popier-
sia niezidentyfikowanych świętych (por. s. 53), atry-
buowane przez piszącego te słowa wspomnianemu
powyżej Janowi Massowi zw. Solskim z Bytomia,
snycerzowi zatrudnianemu regularnie przez władze
konwentu jasnogórskiego w latach 10. i 20. XVIII
w., są obecnie zaginione^.
Powtórnej analizy domaga się także zachowana
na ścianie wschodniej zakrystii najstarsza w całym
konwencie-sanktuarium późnomanierystyczna na-
stawa ołtarzowa poświęcona Świętemu Krzyżowi
i św. Wacławowi (por. s. 58), konsekrowana 19.11.
1651 r. i atrybuowana przez piszącego te słowa jed-
nemu z współpracowników wrocławskiego mistrza
snycerskiego i przedsiębiorcy artystycznego Georga
Zimmermanna - Christianowi Kręglowi. Jego po-
twierdzona źródłowo działalność na Jasnej Górze,
Lelowie i w Częstochówce przypadła na lata 1631-
1674W Wbrew opinii Badaczek ołtarz ten posiada
częściowo oryginalną tablaturę struktury, dekorowa-
ną popularnym w połowie XVII w. motywem zdob-
niczym F/n7777n/g7hte, oraz takież przestylizowane w
ornamencie chrząstkowo-małżowinowym kapitele
^ WARDZYŃSK1, „Działalność rzeźbiarska Jana Sol-
skiego z Bytomia...", s. 689, przypis 26.
^ WARDZYŃSKI, „Rzeźbiarze i kamieniarze...", s. 570-
571, il. 1; id., Rzeźba TiowoźyPia w bręga Tay/ie/ Góiy...,
cz. 1, t. 1, s. 100-101, tabl. 4; t. 2, s. 16-17, poz. kat. 15, il.
83-86 a-b. Tamże zestawienie źródeł i literatury.
^ Jas^a GÓ7-Y? w dnw72e/ pocztówce. Pocztówłz' z łoiełgi
korynckie. Publikowane kilkakrotnie zdjęcie wnę-
trza zakrystii z 1905 rd° (il. 13) ukazuje jego pier-
wotną, bogatą dekorację obejmującą trzy posągi
anielskie - Michała Archanioła na szczycie oraz
parę klęczących na odcinkach belkowania w osiach
kolumn, ponadto chrząstkowo-małżowinowe uszaki
i pozostałe detale w cokole, belkowaniu i w zwień-
czeniu. Wspomniane elementy oraz figura archaniel-
ska znajdują się w omówionym magazynie w wieży
kościelnej (por. s. 53) (il. 14), natomiast parę anio-
łów eksponowano przez kilkanaście łat w głów-
nej sali ekspozycyjnej Muzeum 600-lecia Jasnej
Góry W
/ća/i/ica CM&WMcgr?
W opisie i analizie kaplicy Cudownego Obrazu
Matki Boskiej Jasnogórskiej warto uzupełnić szereg
infonnacji o najnowsze ustalenia innych Badaczy.
Zespół wzniesionych w 1643 r. okazałych marmuro-
wo-alabastrowych portali wejściowych korpusu na-
wowego sanktuarium (por. s. 73, il. 280) został
ostatnio przekonująco związany przez Mariusza
nnforybie/ „ Jnswa GÓ7*a" Zbigniewa A TLWnacłiego, red.
Bogusław SZYBKOWSKI, Opole 2000, il. 130, 132;
Antoni JACKOWSKI, Jan PACH ZP, Jan S. RUDZIŃ-
SKI ZP, Ja^a Góra, Wrocław 2001, il. na s. 57, 224.
4' Jan GOLONKA ZP, Jerzy ŻMUDZIŃSKI, MnzenT??
óOO-iecia Ta-swe/ GÓ7y P7^zewo&ib, Częstochowa 1994, s.
105, poz. kat. 63 (tu błędne datowanie na 1. poi. XVIII w.).
557
7 7. WwTia Góra, ła^/ica CaaiowTiego GTwazn Afaiłi Ao^łie/' Uaj7JogÓ7wCie/, aża7^owa,
7^cńo777a zas*/07?a 7?a parapecie g77!y707y pÓ77?OC7?g/ (gAÓ7^a zaCon7Jggo), oU 7dńP, wyA W
waryz^a^Tiycgr^^ z CzęyiocńówCi (ai7ybj,żói. M. JJh7Wzy77S'^i, 2005
w tym samym magazynie cztery snycerskie popier-
sia niezidentyfikowanych świętych (por. s. 53), atry-
buowane przez piszącego te słowa wspomnianemu
powyżej Janowi Massowi zw. Solskim z Bytomia,
snycerzowi zatrudnianemu regularnie przez władze
konwentu jasnogórskiego w latach 10. i 20. XVIII
w., są obecnie zaginione^.
Powtórnej analizy domaga się także zachowana
na ścianie wschodniej zakrystii najstarsza w całym
konwencie-sanktuarium późnomanierystyczna na-
stawa ołtarzowa poświęcona Świętemu Krzyżowi
i św. Wacławowi (por. s. 58), konsekrowana 19.11.
1651 r. i atrybuowana przez piszącego te słowa jed-
nemu z współpracowników wrocławskiego mistrza
snycerskiego i przedsiębiorcy artystycznego Georga
Zimmermanna - Christianowi Kręglowi. Jego po-
twierdzona źródłowo działalność na Jasnej Górze,
Lelowie i w Częstochówce przypadła na lata 1631-
1674W Wbrew opinii Badaczek ołtarz ten posiada
częściowo oryginalną tablaturę struktury, dekorowa-
ną popularnym w połowie XVII w. motywem zdob-
niczym F/n7777n/g7hte, oraz takież przestylizowane w
ornamencie chrząstkowo-małżowinowym kapitele
^ WARDZYŃSK1, „Działalność rzeźbiarska Jana Sol-
skiego z Bytomia...", s. 689, przypis 26.
^ WARDZYŃSKI, „Rzeźbiarze i kamieniarze...", s. 570-
571, il. 1; id., Rzeźba TiowoźyPia w bręga Tay/ie/ Góiy...,
cz. 1, t. 1, s. 100-101, tabl. 4; t. 2, s. 16-17, poz. kat. 15, il.
83-86 a-b. Tamże zestawienie źródeł i literatury.
^ Jas^a GÓ7-Y? w dnw72e/ pocztówce. Pocztówłz' z łoiełgi
korynckie. Publikowane kilkakrotnie zdjęcie wnę-
trza zakrystii z 1905 rd° (il. 13) ukazuje jego pier-
wotną, bogatą dekorację obejmującą trzy posągi
anielskie - Michała Archanioła na szczycie oraz
parę klęczących na odcinkach belkowania w osiach
kolumn, ponadto chrząstkowo-małżowinowe uszaki
i pozostałe detale w cokole, belkowaniu i w zwień-
czeniu. Wspomniane elementy oraz figura archaniel-
ska znajdują się w omówionym magazynie w wieży
kościelnej (por. s. 53) (il. 14), natomiast parę anio-
łów eksponowano przez kilkanaście łat w głów-
nej sali ekspozycyjnej Muzeum 600-lecia Jasnej
Góry W
/ća/i/ica CM&WMcgr?
W opisie i analizie kaplicy Cudownego Obrazu
Matki Boskiej Jasnogórskiej warto uzupełnić szereg
infonnacji o najnowsze ustalenia innych Badaczy.
Zespół wzniesionych w 1643 r. okazałych marmuro-
wo-alabastrowych portali wejściowych korpusu na-
wowego sanktuarium (por. s. 73, il. 280) został
ostatnio przekonująco związany przez Mariusza
nnforybie/ „ Jnswa GÓ7*a" Zbigniewa A TLWnacłiego, red.
Bogusław SZYBKOWSKI, Opole 2000, il. 130, 132;
Antoni JACKOWSKI, Jan PACH ZP, Jan S. RUDZIŃ-
SKI ZP, Ja^a Góra, Wrocław 2001, il. na s. 57, 224.
4' Jan GOLONKA ZP, Jerzy ŻMUDZIŃSKI, MnzenT??
óOO-iecia Ta-swe/ GÓ7y P7^zewo&ib, Częstochowa 1994, s.
105, poz. kat. 63 (tu błędne datowanie na 1. poi. XVIII w.).