DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1977#0146
doli ad dol,.
e n eat ad
deuis perin-
ii
lànaf& yi Rapon-
à Copéſade
ve jinfin & li.
Qprrliu., Casvs.
auuen oie per ſe, ſite per
uius otui, alinn, quis, exemeelt,
Tuin ius tenenir foe eifto& in
iua vic aut vi jerenr anrat t’lsier ar
imii Da¬: litem iurabo contra eu.
u iur ad témdieit, qud ſi de-
uars te aio bitorem meum exime-
hoe edio, ee oouuitinee poruiſti,
ann e ſaie quia venerat debitor
vmots. uod meus per aian viam
gee auniun pon tenerls hot edicto.
ium in ius Item dicit, quod ſi plu-
amerimat res eremerint, quod
da fii aa omues tenentur: nec
Pttaédsn. raus ſoleendos ain
L iuſidio-
ſi auuſ aiur principalis, liberatur id
mepaoin ſas eſt etemptus.
Osns CSiper auam xfa-
e Mandins in cit jide eoper quem fat
ſtdjin cprrnep.
e Non id contur.
i ſeilicet tantum
d Quo in veritate d
eſt non cõtinetur inter-
iuerſ. verbi
h, Titium
per calõniam
de aiat,
atque is, qui
Ait.
Amneſſe& eſſed commune, vel ſin-
ſin-
mane: & ſin
puareà ira-
gulare, ſed qanti in li-
meo in lieu té iurauerit. Sed nu-
aferemia. quid in hoe ſacramen-
rluaiur inl- ro venit etiã quod de-
ten aduerſus betur à teo? Quida hle
iu aie quia diſtinguutt: aui ſubla-
ilu itame cum et ius, quod con-
cauin, te
pbre, vel alio modo&
tune venir, aut non: &
tune non venit : vt ar.
de vert. oblie ſi qui
nulatu i l2. Tu die
indiſtincté venire, ſal-
t quia mea intereſt
pluteseiuſdem rei de-
bitores habere: vrj-de
libileg. L ij- ſecundum
Azo. & prout venit in
agein lrei acramento quod à re
aoone ſrinl dbetur, ion eſt pouas
ris ldgs pro- & vous ſoluendo libe-
per autoria- rat aliumv jd e iot.
en iuiiirſi furti d ſi profure S ſurt
iſurandon &iden quad erpen.
t rblaio i ſas prrn, in e, ver
Verba cun quod excedte, ſi iurem
eſeeu debent in litem eſt pn;;&
ae,. vaus ſoluedo no be-
adiou ndenz mt aliuns vt joiaél
ſur eximétem
in ius vocatu,
Jraauu qui-
liberat: uec reus eriam.
ſ lſi Item nota hle quod iuratur f’in litem eriam in hac
Qui fatiſdare cogantur, &c.
iſecnndum Io ie t’on in vacando, ſed in
teax der eauz., eluamando deniçuie,Trii, i’abea-i. -u.-a
Aaaff n trià Curſi ns fit ij, j oniiuſtarnſa pura ooss l eac iiiſſss per quem ibat
ad iudiciumi& forté mortuus eſſer ſi iuiſſet. Vel pone exemplum:
iuſta cauſ eſt exemptionis.
v. VLeIANvS Ebro quinto ad
Editum.
Slper aliun & quis exeme-
rit, hac clauſula tenetur,
ſiue praſens fuit, ſine abſens.
Hac actio datur adpnam, qua
eſt quani actor in litem iurauerit.
t. JIn eum autem, qui vi ex-
emit, in factum iudicium da-
tur: quo non id continetur,
quod in veritate eſt-ſed quan-
ti ea res eſt ab actore eſtimata,
de qua controuerſia eſt. hoc
enim additum eſt, vt appa-
reat, etiam ſi calumniator quis
ſit, tamen hanc pœnaim eum
perſequi.
Probationes debent neceſſaris
concludere, vt condemnatio ſequi
poſſit.
2. J Docere t autem debet
quis f per hanc exemptionem
factum quo minûs in ius pro-
duceretur. Caterum ſi nihilo
minus productus g eſt, ceſſat
pœna: quoniam verba cum ef-
fectu hſunt accipienda.
3. Hoc iudiciumi in fa-
ctum eſt: & ſi plures delique-
rint, in ſingulos l dabitur: &
nihilo minus manet, qui ex-
emptus eſt, obligatus. 4JHe-
redibus autem ira dabitur, ſi
eorum interſitl. Neque autem
in heredem, neque poſt annum
dabitur.71.
v1. IDEi libro trigenfimo quinte.
ad Edicum.
JS, qui debitorem vi exemit,
ſi ſoluerir , reum non li-
ſaun ab ipit ione, que eſt ſtricti iuis: quod ſpeciale eſt propter rigorem
ts cope- iudicij ſeruandum, & auctortatem iudicis contemptam: alis
non: vej de ln lit uran. Lin actionibus, in prinue & Splans.
e V Dicere. id eſt probare.
E Qui, ſcilieee actoë 8.Ac VvE.
eda prirr ETmilauau i d aorée en i a ria a -ai ii.¬
moerit. A Cun eſfeum erba h ctn accipievt hi &
! Sourio v vu fie os ljshae uirba& jae verb ſiond mmen fiuaruns,
os relerm u ppljs eeuſamiiimaaiirmttique maguu ue.&
riiipſi me quiſque iu l l infiu ds veb.ſi laabiter.
Eu pena, & i ue tudicium. id eſt he actio appelatur in fatum- TSed
ieul temene quando i incipit comperere? Reſpon: ſtatim exemptione facta
Sed in quantumà aſimauerit per iuſ-
it..
tActio aduer-
v’ epti
compet ad i
ſe iurandunſum z ve aSj AEcivns.
tpre pei, le na ſirgules xhete pona praſtitr a vno, non liberat alim
vo ſoue- quia totum eſt pena aneer parte rei, quam atoris; jaal
e alrer fbe- Aquiela S ſed ſi plures ſecus in edicto, de en, per quin
naur, erit quia ſi vaus ibii praſtiterit, careri liberamtur quia in-
auiis are eeſſe pelitur ez pauen i sy
pen cnt i ppréss ue eſt contrà Vndé no tres regulas quotiens l couta
E. Mihi ad plures caden actio compeuit eiuſden facti nomine, & eſt p.
ae e& etae prt, mus ſodueeu uium non lhberarirt blſ,d
iet eu nt ’auti g dtunilultins lulde lsſetiſlunr,& &d& imrumiaiel.
aet poiui t adee, outen en p a fantum: vea ſi eta ot pmais, tolun.
Ccde cõdit. tur adinuicem ve j. ad en per quen fat eſtdl S ſi plures & Tde
frtiui cGuu farelſi n pre are furtt,¬¬¬
E Veus.
ſti
ir
I intonie ſecus in.
eius non interſit:vrpore c ei etiam calumni
defuncto, namei datur, eiaml
ti detur ves.
eo. lſed eximandis- item ſi quis Sed cur aliud a herede? ¬
ſpon quia ſolam continet vindictam: & ideo non ei daturvé in
actione iniuriarum, niſi ſua intereſſe probet:& tuné datur quia
berat, quia poenã ſam ſoluitn.
QVI SATISDARE
cogantur, vel iuratô pro-
mittant, vel ſuæ pro-
miſſioni commit-
tantur.
TITVLVS VIII.
Quia dixit tit. vj vt ſatis, vel
cautius dent, conſequenter neceſſe fuit,
explicare qui ſatiſdent iudtcio ſsiti fide-
iuſſor dato locuplete, vel qualicunque,
&qui cauuunt vel nuda repromiſſine,
vel iurata: quod hie titulus abſouit.
Repromittunt * rerum immobilium
poſores, vel repub. ve S, vE leg,
n. cau. Iurat promittunt clariſſimi
vii. Qualemeunque * fideiuſſorem
dant neceſſaris perſona edite compre-
henſe: quod non ſatis habuit proponere
titul vj. ſed exponit etiam iſte plentus.
Catoi dant locupletem fideiuſſorem.
Et qui hes ditinti perſonarunm
obſeruur cftum in alus cautinipuus,
l. j de ripa mun. iden hie titulus
omnium * ftipulationum pratoriarum
communis eſt, & in eo etlam agitur de
tipulatine iuiemi ſlui, & renn
ppii ſaluam fore, & aliis pleriſqus,
Crvr.c.
s bre quinto ad Editum
Prouinciale.
1. GAv
Atiſdatio e eo-
dé modo appel-
lata eſt, quo ſa-
tisfactio nam vt
ſatisfacere dici-
murP ei, cuius deſideriut im-
plemus: ita ſatiſdare dicimur
aduerſario noſtro, qui prõ eo,
quod à nobis petiit, ita ca-
uit *, vr eum hoc nomine ſe-
curum faciamus datis fideiuſſo-
ribus a.
tiſdatine auten iudicatum ſolui, inedenter hoc iei
conttnaaatur deferſie, qua reſpicit iudicio ſiſti. ACGVRS.
Atiſaato. CaASVS. Primô dicit vnde appellatur?
tiſdatio. ſecundô quod ſatisfactio eſt, cdm damus ai
quem fideiuſſorem, vt ſit ſecurior actor. nai ſatisfa-
cere dieimur, cum ſoluimus creditori noſtro; vel pignus, vel
expromiſſorem damus.
o Satiſdatio. Alluſio b quada eſt vocabuli, ſie iſ er,
Sappellata:
p’ Satisfacere.
in defuncto.
dieimur aliàs dicimur& aliàs dicimus.
Pieiuſſorbus. Generaliter de ſatiſdationibus iudicialibus
d ra iuſieoſieamun ſoliſe de alisi;
bent fideiuſſores ex natura corum interuenirevt j ds pretor ſtip.
itereſt, non in quan-
tum iitereſt ſoldmeſed
in quantim iuraueri
ſe & in atione futu
que datur ſi intereſt:
non tamen ad intéreſſe
tantdm, ſed ad duplum,
vel qudrmplunins n¬
ſtit: de ob. qua euis.
frti ſed ſecundum M.
heredi datur ad intereſ-
ſe tantdi, quicquid ſit
Saue
infde ves,
vblig,
I, qu & a s vve
ITu exemiſi debito-
rem menm; idebque
pœnam ſoluiſti: non li-
VIANVS.
m ſSolurit. ſeilicet.
pona. Repromie-
nSoouuitper hoc edi- re qui ſolaun-
ctim. . Et not. hie, urad qu.
quid a ſt quis ſoluit Preiiemare
propter ſuun malumi. qualemeique,
delictum, alij non pros quinam denti-
dea ie j, d at ait jsitſene z
ueum Si pe &dj a ie pr ſ ſar ee
mge aetie aiſus. ilonallir
in prin. & ji d tute.
prodeſt.
rtii dſra. lſ ax du-
u ôltaul e turn d , uit mnais
pſſeſeutur Lpe, & infià munis, omni
aua oiaaeéeledr l tm aipoldoiee
er Siſi inſipittehrs Ae. pratoraru
cvRS,
u’i m-¬
QVI SATISDA-
re cogantur.
an nne de hos eſt
ſuperior tit. in ius vocatt
vt eſpon, ſupr de
aaua ieijiuſtanidn,
eſt locutusihie & de a,
catium ſolui, & nem u¬
ta haberi, & de neſſa-
rià & voluntrii: ve
eolde dieS. tutor. vſ-
que in fileg & lſi fde-
iuſſor S pen . vel die,
quo bi dieié de pe
nis, qua bent ſatiſd
re: ibt de ipſa ſariſd ue
tns iudicio ſa-
m in e
os.
in quibus de-
i&lleneraliter ſed& de pigorib poteſt ſi veſit quis cauere:
tibus & ſuperiluiſtribustve n dis
rimis ſacrorum ſcrinioevr Cde pros
clericisve Cs pit & cler Lemmcllrie
auth de ſan piſ s ſ qui õttra veerſſ uui aute pre pec cauucolix,
ebet, dare nô poreſt, remittitur iu-
ratoriz l cautioni, ve iuret ſe fideiuſoré dare non poſſe& ſe fa-e Tirator
cere quod caueatvt lat de ſuiſas ſd huie. C qpiſ& cler.
auih gemeaatei ſed etia nda promiſſio ſufieit, ſi
placeatvt Inſt de re dig veddite & J’de vob ſtſßdatimis.
aT Sacurum faiamas dais fddüiſſorrius. Vide notata, & ſeri-
Si auté qui fideiuſſoré date del
j. de col. bo. l. t. & non tamen cogitur: ve . de prate.
t lprator. Qſbuſdam tameh hac neceſſiras remititurit il,
pra adl5S, ſar accoptio.Jde veboblig. Cvae.
2.5
quotiens-liba. Item pro-
iſaci ſer Item
i gl fideſrem n
qutonl qui
hoe pinibns comitantur.
a 5Eide
e n eat ad
deuis perin-
ii
lànaf& yi Rapon-
à Copéſade
ve jinfin & li.
Qprrliu., Casvs.
auuen oie per ſe, ſite per
uius otui, alinn, quis, exemeelt,
Tuin ius tenenir foe eifto& in
iua vic aut vi jerenr anrat t’lsier ar
imii Da¬: litem iurabo contra eu.
u iur ad témdieit, qud ſi de-
uars te aio bitorem meum exime-
hoe edio, ee oouuitinee poruiſti,
ann e ſaie quia venerat debitor
vmots. uod meus per aian viam
gee auniun pon tenerls hot edicto.
ium in ius Item dicit, quod ſi plu-
amerimat res eremerint, quod
da fii aa omues tenentur: nec
Pttaédsn. raus ſoleendos ain
L iuſidio-
ſi auuſ aiur principalis, liberatur id
mepaoin ſas eſt etemptus.
Osns CSiper auam xfa-
e Mandins in cit jide eoper quem fat
ſtdjin cprrnep.
e Non id contur.
i ſeilicet tantum
d Quo in veritate d
eſt non cõtinetur inter-
iuerſ. verbi
h, Titium
per calõniam
de aiat,
atque is, qui
Ait.
Amneſſe& eſſed commune, vel ſin-
ſin-
mane: & ſin
puareà ira-
gulare, ſed qanti in li-
meo in lieu té iurauerit. Sed nu-
aferemia. quid in hoe ſacramen-
rluaiur inl- ro venit etiã quod de-
ten aduerſus betur à teo? Quida hle
iu aie quia diſtinguutt: aui ſubla-
ilu itame cum et ius, quod con-
cauin, te
pbre, vel alio modo&
tune venir, aut non: &
tune non venit : vt ar.
de vert. oblie ſi qui
nulatu i l2. Tu die
indiſtincté venire, ſal-
t quia mea intereſt
pluteseiuſdem rei de-
bitores habere: vrj-de
libileg. L ij- ſecundum
Azo. & prout venit in
agein lrei acramento quod à re
aoone ſrinl dbetur, ion eſt pouas
ris ldgs pro- & vous ſoluendo libe-
per autoria- rat aliumv jd e iot.
en iuiiirſi furti d ſi profure S ſurt
iſurandon &iden quad erpen.
t rblaio i ſas prrn, in e, ver
Verba cun quod excedte, ſi iurem
eſeeu debent in litem eſt pn;;&
ae,. vaus ſoluedo no be-
adiou ndenz mt aliuns vt joiaél
ſur eximétem
in ius vocatu,
Jraauu qui-
liberat: uec reus eriam.
ſ lſi Item nota hle quod iuratur f’in litem eriam in hac
Qui fatiſdare cogantur, &c.
iſecnndum Io ie t’on in vacando, ſed in
teax der eauz., eluamando deniçuie,Trii, i’abea-i. -u.-a
Aaaff n trià Curſi ns fit ij, j oniiuſtarnſa pura ooss l eac iiiſſss per quem ibat
ad iudiciumi& forté mortuus eſſer ſi iuiſſet. Vel pone exemplum:
iuſta cauſ eſt exemptionis.
v. VLeIANvS Ebro quinto ad
Editum.
Slper aliun & quis exeme-
rit, hac clauſula tenetur,
ſiue praſens fuit, ſine abſens.
Hac actio datur adpnam, qua
eſt quani actor in litem iurauerit.
t. JIn eum autem, qui vi ex-
emit, in factum iudicium da-
tur: quo non id continetur,
quod in veritate eſt-ſed quan-
ti ea res eſt ab actore eſtimata,
de qua controuerſia eſt. hoc
enim additum eſt, vt appa-
reat, etiam ſi calumniator quis
ſit, tamen hanc pœnaim eum
perſequi.
Probationes debent neceſſaris
concludere, vt condemnatio ſequi
poſſit.
2. J Docere t autem debet
quis f per hanc exemptionem
factum quo minûs in ius pro-
duceretur. Caterum ſi nihilo
minus productus g eſt, ceſſat
pœna: quoniam verba cum ef-
fectu hſunt accipienda.
3. Hoc iudiciumi in fa-
ctum eſt: & ſi plures delique-
rint, in ſingulos l dabitur: &
nihilo minus manet, qui ex-
emptus eſt, obligatus. 4JHe-
redibus autem ira dabitur, ſi
eorum interſitl. Neque autem
in heredem, neque poſt annum
dabitur.71.
v1. IDEi libro trigenfimo quinte.
ad Edicum.
JS, qui debitorem vi exemit,
ſi ſoluerir , reum non li-
ſaun ab ipit ione, que eſt ſtricti iuis: quod ſpeciale eſt propter rigorem
ts cope- iudicij ſeruandum, & auctortatem iudicis contemptam: alis
non: vej de ln lit uran. Lin actionibus, in prinue & Splans.
e V Dicere. id eſt probare.
E Qui, ſcilieee actoë 8.Ac VvE.
eda prirr ETmilauau i d aorée en i a ria a -ai ii.¬
moerit. A Cun eſfeum erba h ctn accipievt hi &
! Sourio v vu fie os ljshae uirba& jae verb ſiond mmen fiuaruns,
os relerm u ppljs eeuſamiiimaaiirmttique maguu ue.&
riiipſi me quiſque iu l l infiu ds veb.ſi laabiter.
Eu pena, & i ue tudicium. id eſt he actio appelatur in fatum- TSed
ieul temene quando i incipit comperere? Reſpon: ſtatim exemptione facta
Sed in quantumà aſimauerit per iuſ-
it..
tActio aduer-
v’ epti
compet ad i
ſe iurandunſum z ve aSj AEcivns.
tpre pei, le na ſirgules xhete pona praſtitr a vno, non liberat alim
vo ſoue- quia totum eſt pena aneer parte rei, quam atoris; jaal
e alrer fbe- Aquiela S ſed ſi plures ſecus in edicto, de en, per quin
naur, erit quia ſi vaus ibii praſtiterit, careri liberamtur quia in-
auiis are eeſſe pelitur ez pauen i sy
pen cnt i ppréss ue eſt contrà Vndé no tres regulas quotiens l couta
E. Mihi ad plures caden actio compeuit eiuſden facti nomine, & eſt p.
ae e& etae prt, mus ſodueeu uium non lhberarirt blſ,d
iet eu nt ’auti g dtunilultins lulde lsſetiſlunr,& &d& imrumiaiel.
aet poiui t adee, outen en p a fantum: vea ſi eta ot pmais, tolun.
Ccde cõdit. tur adinuicem ve j. ad en per quen fat eſtdl S ſi plures & Tde
frtiui cGuu farelſi n pre are furtt,¬¬¬
E Veus.
ſti
ir
I intonie ſecus in.
eius non interſit:vrpore c ei etiam calumni
defuncto, namei datur, eiaml
ti detur ves.
eo. lſed eximandis- item ſi quis Sed cur aliud a herede? ¬
ſpon quia ſolam continet vindictam: & ideo non ei daturvé in
actione iniuriarum, niſi ſua intereſſe probet:& tuné datur quia
berat, quia poenã ſam ſoluitn.
QVI SATISDARE
cogantur, vel iuratô pro-
mittant, vel ſuæ pro-
miſſioni commit-
tantur.
TITVLVS VIII.
Quia dixit tit. vj vt ſatis, vel
cautius dent, conſequenter neceſſe fuit,
explicare qui ſatiſdent iudtcio ſsiti fide-
iuſſor dato locuplete, vel qualicunque,
&qui cauuunt vel nuda repromiſſine,
vel iurata: quod hie titulus abſouit.
Repromittunt * rerum immobilium
poſores, vel repub. ve S, vE leg,
n. cau. Iurat promittunt clariſſimi
vii. Qualemeunque * fideiuſſorem
dant neceſſaris perſona edite compre-
henſe: quod non ſatis habuit proponere
titul vj. ſed exponit etiam iſte plentus.
Catoi dant locupletem fideiuſſorem.
Et qui hes ditinti perſonarunm
obſeruur cftum in alus cautinipuus,
l. j de ripa mun. iden hie titulus
omnium * ftipulationum pratoriarum
communis eſt, & in eo etlam agitur de
tipulatine iuiemi ſlui, & renn
ppii ſaluam fore, & aliis pleriſqus,
Crvr.c.
s bre quinto ad Editum
Prouinciale.
1. GAv
Atiſdatio e eo-
dé modo appel-
lata eſt, quo ſa-
tisfactio nam vt
ſatisfacere dici-
murP ei, cuius deſideriut im-
plemus: ita ſatiſdare dicimur
aduerſario noſtro, qui prõ eo,
quod à nobis petiit, ita ca-
uit *, vr eum hoc nomine ſe-
curum faciamus datis fideiuſſo-
ribus a.
tiſdatine auten iudicatum ſolui, inedenter hoc iei
conttnaaatur deferſie, qua reſpicit iudicio ſiſti. ACGVRS.
Atiſaato. CaASVS. Primô dicit vnde appellatur?
tiſdatio. ſecundô quod ſatisfactio eſt, cdm damus ai
quem fideiuſſorem, vt ſit ſecurior actor. nai ſatisfa-
cere dieimur, cum ſoluimus creditori noſtro; vel pignus, vel
expromiſſorem damus.
o Satiſdatio. Alluſio b quada eſt vocabuli, ſie iſ er,
Sappellata:
p’ Satisfacere.
in defuncto.
dieimur aliàs dicimur& aliàs dicimus.
Pieiuſſorbus. Generaliter de ſatiſdationibus iudicialibus
d ra iuſieoſieamun ſoliſe de alisi;
bent fideiuſſores ex natura corum interuenirevt j ds pretor ſtip.
itereſt, non in quan-
tum iitereſt ſoldmeſed
in quantim iuraueri
ſe & in atione futu
que datur ſi intereſt:
non tamen ad intéreſſe
tantdm, ſed ad duplum,
vel qudrmplunins n¬
ſtit: de ob. qua euis.
frti ſed ſecundum M.
heredi datur ad intereſ-
ſe tantdi, quicquid ſit
Saue
infde ves,
vblig,
I, qu & a s vve
ITu exemiſi debito-
rem menm; idebque
pœnam ſoluiſti: non li-
VIANVS.
m ſSolurit. ſeilicet.
pona. Repromie-
nSoouuitper hoc edi- re qui ſolaun-
ctim. . Et not. hie, urad qu.
quid a ſt quis ſoluit Preiiemare
propter ſuun malumi. qualemeique,
delictum, alij non pros quinam denti-
dea ie j, d at ait jsitſene z
ueum Si pe &dj a ie pr ſ ſar ee
mge aetie aiſus. ilonallir
in prin. & ji d tute.
prodeſt.
rtii dſra. lſ ax du-
u ôltaul e turn d , uit mnais
pſſeſeutur Lpe, & infià munis, omni
aua oiaaeéeledr l tm aipoldoiee
er Siſi inſipittehrs Ae. pratoraru
cvRS,
u’i m-¬
QVI SATISDA-
re cogantur.
an nne de hos eſt
ſuperior tit. in ius vocatt
vt eſpon, ſupr de
aaua ieijiuſtanidn,
eſt locutusihie & de a,
catium ſolui, & nem u¬
ta haberi, & de neſſa-
rià & voluntrii: ve
eolde dieS. tutor. vſ-
que in fileg & lſi fde-
iuſſor S pen . vel die,
quo bi dieié de pe
nis, qua bent ſatiſd
re: ibt de ipſa ſariſd ue
tns iudicio ſa-
m in e
os.
in quibus de-
i&lleneraliter ſed& de pigorib poteſt ſi veſit quis cauere:
tibus & ſuperiluiſtribustve n dis
rimis ſacrorum ſcrinioevr Cde pros
clericisve Cs pit & cler Lemmcllrie
auth de ſan piſ s ſ qui õttra veerſſ uui aute pre pec cauucolix,
ebet, dare nô poreſt, remittitur iu-
ratoriz l cautioni, ve iuret ſe fideiuſoré dare non poſſe& ſe fa-e Tirator
cere quod caueatvt lat de ſuiſas ſd huie. C qpiſ& cler.
auih gemeaatei ſed etia nda promiſſio ſufieit, ſi
placeatvt Inſt de re dig veddite & J’de vob ſtſßdatimis.
aT Sacurum faiamas dais fddüiſſorrius. Vide notata, & ſeri-
Si auté qui fideiuſſoré date del
j. de col. bo. l. t. & non tamen cogitur: ve . de prate.
t lprator. Qſbuſdam tameh hac neceſſiras remititurit il,
pra adl5S, ſar accoptio.Jde veboblig. Cvae.
2.5
quotiens-liba. Item pro-
iſaci ſer Item
i gl fideſrem n
qutonl qui
hoe pinibns comitantur.
a 5Eide