DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1977#0201
271 Digeſtorum Liber ſecundus. Tit xüij. 272
2JIntereſt quoad hoc vt pretiu non debeatur cum effectu.
dre integra ipſo iure, in altero caſu per exceptionem, ſeum-
dun.s Vel die (ve puto Jipſo iure in veroque caſut bie,
licet agi non poſſit ex pao tali: vt in fn auius legis.
2 aainmiune t Eagaanit Qud eres de lege c commiſoria, & pacto adi.
Etonmaut ionis in diemvbi do
aaroi ie z minium transferur ex
à a Anan omnia hc re-
adioine ia pacto t c dauaa&s fidei (ad quam omnia hac re
diem, & pa- inter empto, & vendite.
,, nquan, le ummmſorie Reſpond.
re integ, vel ilud re integra, & in
ia ipſo contract.
n additot pſo contractu.
nnu lffun SJ Confituantur. ad
diparte inr-de quod pactum nudum
cnar pe-l ſ non ſuſcie. Io. T Sed
lu. ſi nii nunquid etiã exceptio-
nem in pretio pariet?
aire reſpon non Sedquia
Guu int i ſ venditor fuit confeſ-
duini, can us ppoſidere nomine
Conuuens emptoris: nec tamen
pofidere tradidit? videtur tradi-
nomine em¬ .e a -i ai-
toris, rad tat E de rei vina.l.
aſs videnur. quadà, & de adquireda
poſeſſ. l quod men. Irem
ſufficit aliquid c fieri,
per quorlo-
.anr retuvvtJde reſeind vé-
Aion dileLcdnanieAditen
aœunn ne ton à parle ceprione
oluendi con¬ pae conuentioiquia ad
Traditione
Eell aaa,
qui lberar
diguntur) interpretatio hanc
quoque conuentionem admit-
tit. nec quidquam intereſt,,
vtrum integris omnibus, in
quæ obligati eſſemus, conue-
niret vt ab eu negocio diſce-
deretur: an in integrum reſti-
tutis his, qua ego tibi preſti-
tiſſem, conſentiremus, ne quid
tu mihi eo nomine prſtares.
Illud plane conuentione, qua
pertiner ad reſoluendum id,
quod actum eſt, perfici non
poteſt, vt tu, quod iam ego
tibi praeſtiti, contrà preſtare
mihi cogaris,: quia eo mo-
do non tam hoc agitur, vt à
priſtino negotio diſcedamus,
quam vt nou quadam obli-
feruntur voces conſanguineorum.
tratus re non
inrega aai-
ton parie ex-
cepnon,,
hoe non apponitur, ſed
vt contractus diſſolua-
tur. Item & i fieret ad
liberandã à primo con-
tractu, nõ oportet:quia
ab eo iã erat liberatus?
ſed rei vind-haber em-
ptor, vel vei poſſi. ad
quod j. de conrahenda
mptinalſi cum fundu
vendues. fors de qua
tollenda non fuit actis
ve j. Lcm Aqui-
aana. Item actus econ-
tra ſimilis priori bie n6
ſuit, quod eſt opus: vt
. quando lic. a empt.
diſed. i j. Econtra hle videtur ſimilis actus retro eſſe cum res
erat apud venditoredi verdut. Sed certé ibi
dicit contrà: ſeilicet non eſſe traditam, at hie verus actus deſi-
deraturve Cuando li.ab empt diſce LjItem pro hoe, quia tra-
dito e inſtrumento: ergores ve C de don ijergo econtra eo in-
ciſo fave de regulis iuris laibil tam naturale ed illud re inte-
gra Item liberatur Edeiuſſon, & venditor, eriam ſi promiſerit
animo nouandi: & ſic liberatus videtur à prima: vt j de reſcin-
da vendi-lamptio Sed ibi res eſt integra: & ſecunda obliga-
tio eſt liberatio prima ltem ad donationem g trahe Necobn-
ſtitut, quibus mo tooab vli quia & haee ſit conſenſuvt Cod de
mn dieie lex, quoid neoe
exigarur teuro actus in alis: ſed re ioregra in alis non ipſo iu-
re:ſed per exceptionem re integra: hic ipſo iure:veS. eodemaſi
vnu..S patus ne peteret.
PEr aus e a s vie, rluu, & ſeruns nobls dquirete poſ
ſunt, & alie peeſone, qu enumerantur lnſtit, per quas perſo.
na adqui vſquex his ſie ergo iſte perſonz nobis adquire-
fiiour e poſunt per ſtipulatiouem: ſi paciſeantur ne à nobis petatur:
sDonare vi. & bene valet pactom; & poſſunt nobis adquirere. VIVIVI AR.
deur, quies dy Pattie falit h in ilis caſibus, in quibus ſtipulatie ſuffeit,
luii ccon- ſeddoonpaattmevt dirimus àeod lain traditionibus.
Eino n fa e . ſeilicet tam ad agendum, quam ad excipiendum ſe-
ie ee enin cundum lo & ſont iſta perſonx ſer i: filins, ſeruus proprius &
ipulatie, & ſeruus alienus bons fide poſſeſſu-t liber homo, quen bona fide
ndoun vi lpla poauidn e ſenuz, in que
nrer ſe hie habeo vfum: vr dicirur per ordins lafit per quas perſan audqui.
ſd reſpein, vſiue a sat i . Adoerian per proeuratorem man licée ſRi-
antum perſo, pulatione nobis non quarat, niſi in caſibus vt no Inſtit de imuti
narmmre qui ſeip. Sſi qui alitamen paſto nobis adquirit excepcionem doli.
fipulrr nor ve S en reſrrptnnmSſ.
ois poit, de Juprarr C srs talis eſt: & tribus modis couſueuit
au az Inee. Inotari. Primé ſePone Titium eſe mortmum, & feeiſſe teſta-
u, raſiele. mentum& inſtiruiſſe ſbi quoſdan ſuos cognaros heredes, qui
;’Spuli. erant abſentes. venerunt quidam extraneis qui credebant ſe
ne, ve pao ioſtitntos eſſe, & adieran hereditatem. veniunt creditores he-
ſepren perer re & faciunt pactun de non perendo parten debitis iſtis poſ-
ne mal s e eſorbus bereditarine e alin pared voiſolui: que
ritur an pactum proficiat agnatis inditris ? Ee reſpon, quõa
ſunt, & qua ...
ur e & T proodet, e creditnres debent Rare paſto, ſi idonei ſunt &hoe
gationes inter nos conſtituan-
tu,
Quorum ſtipulatone nobis ad-
quiritur, corumdem & pacto. hoc
dicit. qui ſunt isti, ponitur in gloſſ.
BAT.
LI2. PAVLVS libro te
Regularum.
PEr quos adquiri nobis ſi-
pulatione poreſt, per eoſ-
dem etiam pactis d conuentis
e Iuſtrnmenti
raditinne, ce-
ſeeur res tra-
diea, de qua
mentio Et in
irumento.
LE. Gd de d¬
nr. Quid ſi
Etëe i
mihi iea radi-
mn incido
hoc ipſo indu-
ei readitio-
nem in prim
uadẽtem exi-
mntoman.
fa6.
J Inſtrumenti
Eaditi inciſio
ne intelligitur
à rerradi-
n hoe eſt res
L Si i
caſum Vel dic ad remitendum, ſecundum ſecundun caſum, Vel leruis, &l
die, d ſuccedendum, ſecundun teuunui ecunoum catumVel leg.
littera dicit. Secundo pouitur ie: Titius fecit teſtamentun, &
inſtiuit ſibi heredem agmatum: ali aanati cun quibuſdan
reditoribus erameis, qu ſaganri crirores eranx reſtarors,
& pares ſunt in debito, & in numero, volunt remittere debito-
rum partem, & aliam recipere, eum fint pares: quorum dicto,
potius ſtabiur, quai-
t. Et reſpqubd hab-
da eſt ratiſo neceſſaria-
rum perſonar, ſi ido-
nez ſint vnde iſt con-
iunte perſonz prafe-
rentur aliis ereditori-
bus. Tertio modopo-
nitur hic caſus: Pone
quod Titius inſtituit
ſeruum, velfilium here-
dem: poſtea extraneus
cœpit poſidere here-
ditatem, & adquifiuit
pactum de non pete-
do creditoribus here-
ditaris, creditores, quia
non feceront eis pa-
ctum., conuenerunt
cos, id eſt ſeruum, vel
filium;: ſed illi extra-
neo fecerunt pactum.
queritur nunquid pa-
ctum extranei proſie
eisEt reſpon quod ſi.
VIVIANVS..
fq Imperator. Pone ca-
ſum tribus modis: pri-
md extraneus, qui poſ-
ſidet alienam heredita-
tem, pactus eſt cum
creditoribus, ve ſnt pure prou-
certa portione conten¬ neos. L edn
t agnati, vel cognati luaſ-dere-
iiniener fere s a. iui-
litatem. pl’...
ar S ereduore, Vide peronmatete
Theophilad tit. Laſtir. aneus vbi de
de ſuceeeſqua fi-hat per poeur adal
tnur, unmdit & notata quiu facier
ad tit. Cod ſiinnuſs iſen-
iudie pismus catrm pe tur oinni e
CVIAC. nmtm uld.
EI Paremn, ſeilie de iiin uoee lege
J Ex bonis. ſeilicet defuncti. poſitionen
prus id a eſt porius iiendun eſt habendan rattone Pne i&
neceſſariamm b perſoriarum, quan contrariari vel quin exra- Rayneris
meliorem conditionem no-
ſtram fieri poſſe placere.
Iſta lex in gloſſ legitur tribus
modis. pone caſum ſecundum ſe-
cundam lecturam, que eſt melor,
mgois motibilie ’ai eſtppan-
tas in cumulatione debiti, digni-
tatis, & numero perſonarum, pre-
boe dicit. pro hac lct. facit l.1.
infrà de priuileg. cred. ſed ſe-
cundum alias duas lect. hoc dicit.
Pactum factum ei, qui putabatur
heres, porrigitur adeum, qui in ve-
ritate eſt heres. hoc autem intelli-
gitur ſi contemplatine hereditatis
ſit factum: non ob. ſupra codl.ſi
tibi penult. BART.
LN. PAPIRIVS IVSTVS libre
otauo Conſtitutionum.
Iuperaror l Antoninus Aui-
dio Caſſio reſcripſir, ſi credi-
tores a parati ſint partem ex
bonis licet ab extraneo, con-
ſequi: rationem y habendam
prius i neceſſariarum perſona-
rum f, ſi idonex ſint l.
Pactum de non alienando rem
propriam, non valet. BART.
LXI. POMPONIVS libte noue
ad Sabinum.
Ra
A AaIeE utr at utu r’et quam exra- becienss.
neorum: vt ſcilicet dolã excepti eis parrocinetur, non pa¬ Neceariz
i ditecta; ve ſie tollantur contraria duo, edem l ſ t q s qe om n t
m poſeſſor & JAitulo pimoLertia. S finall. quæ ſunt contrà. que quomodo-
aA prin lamiri & fild, que ſaunt correr r ququ eoe.
Sed nonne dicit, licét ab extraneo? Reſpon. ita, quia videbatur iuno defun-
non prodeſe pactum, niſi ab alis eſſer agratis in remotiori an v iie?an
gradu conſtitutis factun: & di, ſi idonea ſunt, id eſt quamuis fi, vel ſerui
idonez ſint perſone neceſſaria ad ſoluendun totum, & hoc ve in terta
non affectione heredis extranes fecitrt Cadie euden l ſi io- opinione gloſt
nem. z. Secundé d pone, quod bona cuiuſdan vendebantr. e Pain ſi
ia -¬ ’la-. La . NI. . ,rmarn euûe e Patun fi-
quia heres nolebar adire, qui habet ceditores agmatos ſuos cmcuu hu-
quoſdam, & alios extraneos pares ſunt agnati alis extraneis & rediais pos-
in cumulo debiti, & in numero, & indignitare, neceſſariatum ſeſore pro,
perſonarum ſententia eſt eligenda, ſiue eligant minorem par. deſt eian tu
i: aiie -limant tmme mainrem vel e ra enonnes heredi ad d¬
rem debiti, alis eligentibus maioremvel eetra, & expones ibi, ſrerptioné,
ſiut, delieg ails ia cumulo dbiri in onpenet
dignitate. Tertio é pone, plures gradatim ad hereditatem vo¬ d Hane legis
cabantur. pacti ſunt ereditores cum co, qui erat extraneus he- exceptionen
res abinteſtato & in vlteriori gradu vt certa parte ſint contenti probt are
mulro mais hac parte contenti eſſe debent con- lus r liT Td.
aduerſus eum: multo magis hac parte contentieſſe debent cou priilggi ¬
tra neceſſarios heredes, puta fiios, vel ſemos. Aij enim, qui rialtgr
in poreſtate defuncti non crant, extranei heredes dicuntur: ve e rane teris
Inftitutionibus de heredum qualitate & differentia. S xtranet. & interpreavir
cod de rei vuortie actome. L aiai S Strxnaie, & ſcundum nen rouen
hoe die, ſe, id et quamuis idonei ſnt ad ſoluendum Vel die poſe frile
L:: . ut r uu nat. Iacob
ad ſucedendun, & dictio, ſi, proprie poniue T Er ſie no
quod ſecundunm tertium caſum neceſſarie perſonz appellan-
tur f flij & ſerui vrraftirutionibus de hredum qualitate & dife-
rentia, in principio& S ſui, & in alis duobus dicuntur agnati &
coguative e ufftitia & lureffa, e
nea ſint. ſeilipet ad ſolnendum, ſecundum primum j.
de Rauennr
poſt ed Al
berieus liden
tamen exe-
pi ſu ſuni pſ-
puant ex
rim-
ti di
tbertes qui au
Nene Ca i poiſear reaun ne vendon ſnmdon urndie
nu libere.
meun, vel ne faciaen locum meun religioſun, veſir
quocumque alio modo pariſcar: non valet tale pactum. VI- perſonx qu
VIANVS. 1
dicantur.
a Ne
2JIntereſt quoad hoc vt pretiu non debeatur cum effectu.
dre integra ipſo iure, in altero caſu per exceptionem, ſeum-
dun.s Vel die (ve puto Jipſo iure in veroque caſut bie,
licet agi non poſſit ex pao tali: vt in fn auius legis.
2 aainmiune t Eagaanit Qud eres de lege c commiſoria, & pacto adi.
Etonmaut ionis in diemvbi do
aaroi ie z minium transferur ex
à a Anan omnia hc re-
adioine ia pacto t c dauaa&s fidei (ad quam omnia hac re
diem, & pa- inter empto, & vendite.
,, nquan, le ummmſorie Reſpond.
re integ, vel ilud re integra, & in
ia ipſo contract.
n additot pſo contractu.
nnu lffun SJ Confituantur. ad
diparte inr-de quod pactum nudum
cnar pe-l ſ non ſuſcie. Io. T Sed
lu. ſi nii nunquid etiã exceptio-
nem in pretio pariet?
aire reſpon non Sedquia
Guu int i ſ venditor fuit confeſ-
duini, can us ppoſidere nomine
Conuuens emptoris: nec tamen
pofidere tradidit? videtur tradi-
nomine em¬ .e a -i ai-
toris, rad tat E de rei vina.l.
aſs videnur. quadà, & de adquireda
poſeſſ. l quod men. Irem
ſufficit aliquid c fieri,
per quorlo-
.anr retuvvtJde reſeind vé-
Aion dileLcdnanieAditen
aœunn ne ton à parle ceprione
oluendi con¬ pae conuentioiquia ad
Traditione
Eell aaa,
qui lberar
diguntur) interpretatio hanc
quoque conuentionem admit-
tit. nec quidquam intereſt,,
vtrum integris omnibus, in
quæ obligati eſſemus, conue-
niret vt ab eu negocio diſce-
deretur: an in integrum reſti-
tutis his, qua ego tibi preſti-
tiſſem, conſentiremus, ne quid
tu mihi eo nomine prſtares.
Illud plane conuentione, qua
pertiner ad reſoluendum id,
quod actum eſt, perfici non
poteſt, vt tu, quod iam ego
tibi praeſtiti, contrà preſtare
mihi cogaris,: quia eo mo-
do non tam hoc agitur, vt à
priſtino negotio diſcedamus,
quam vt nou quadam obli-
feruntur voces conſanguineorum.
tratus re non
inrega aai-
ton parie ex-
cepnon,,
hoe non apponitur, ſed
vt contractus diſſolua-
tur. Item & i fieret ad
liberandã à primo con-
tractu, nõ oportet:quia
ab eo iã erat liberatus?
ſed rei vind-haber em-
ptor, vel vei poſſi. ad
quod j. de conrahenda
mptinalſi cum fundu
vendues. fors de qua
tollenda non fuit actis
ve j. Lcm Aqui-
aana. Item actus econ-
tra ſimilis priori bie n6
ſuit, quod eſt opus: vt
. quando lic. a empt.
diſed. i j. Econtra hle videtur ſimilis actus retro eſſe cum res
erat apud venditoredi verdut. Sed certé ibi
dicit contrà: ſeilicet non eſſe traditam, at hie verus actus deſi-
deraturve Cuando li.ab empt diſce LjItem pro hoe, quia tra-
dito e inſtrumento: ergores ve C de don ijergo econtra eo in-
ciſo fave de regulis iuris laibil tam naturale ed illud re inte-
gra Item liberatur Edeiuſſon, & venditor, eriam ſi promiſerit
animo nouandi: & ſic liberatus videtur à prima: vt j de reſcin-
da vendi-lamptio Sed ibi res eſt integra: & ſecunda obliga-
tio eſt liberatio prima ltem ad donationem g trahe Necobn-
ſtitut, quibus mo tooab vli quia & haee ſit conſenſuvt Cod de
mn dieie lex, quoid neoe
exigarur teuro actus in alis: ſed re ioregra in alis non ipſo iu-
re:ſed per exceptionem re integra: hic ipſo iure:veS. eodemaſi
vnu..S patus ne peteret.
PEr aus e a s vie, rluu, & ſeruns nobls dquirete poſ
ſunt, & alie peeſone, qu enumerantur lnſtit, per quas perſo.
na adqui vſquex his ſie ergo iſte perſonz nobis adquire-
fiiour e poſunt per ſtipulatiouem: ſi paciſeantur ne à nobis petatur:
sDonare vi. & bene valet pactom; & poſſunt nobis adquirere. VIVIVI AR.
deur, quies dy Pattie falit h in ilis caſibus, in quibus ſtipulatie ſuffeit,
luii ccon- ſeddoonpaattmevt dirimus àeod lain traditionibus.
Eino n fa e . ſeilicet tam ad agendum, quam ad excipiendum ſe-
ie ee enin cundum lo & ſont iſta perſonx ſer i: filins, ſeruus proprius &
ipulatie, & ſeruus alienus bons fide poſſeſſu-t liber homo, quen bona fide
ndoun vi lpla poauidn e ſenuz, in que
nrer ſe hie habeo vfum: vr dicirur per ordins lafit per quas perſan audqui.
ſd reſpein, vſiue a sat i . Adoerian per proeuratorem man licée ſRi-
antum perſo, pulatione nobis non quarat, niſi in caſibus vt no Inſtit de imuti
narmmre qui ſeip. Sſi qui alitamen paſto nobis adquirit excepcionem doli.
fipulrr nor ve S en reſrrptnnmSſ.
ois poit, de Juprarr C srs talis eſt: & tribus modis couſueuit
au az Inee. Inotari. Primé ſePone Titium eſe mortmum, & feeiſſe teſta-
u, raſiele. mentum& inſtiruiſſe ſbi quoſdan ſuos cognaros heredes, qui
;’Spuli. erant abſentes. venerunt quidam extraneis qui credebant ſe
ne, ve pao ioſtitntos eſſe, & adieran hereditatem. veniunt creditores he-
ſepren perer re & faciunt pactun de non perendo parten debitis iſtis poſ-
ne mal s e eſorbus bereditarine e alin pared voiſolui: que
ritur an pactum proficiat agnatis inditris ? Ee reſpon, quõa
ſunt, & qua ...
ur e & T proodet, e creditnres debent Rare paſto, ſi idonei ſunt &hoe
gationes inter nos conſtituan-
tu,
Quorum ſtipulatone nobis ad-
quiritur, corumdem & pacto. hoc
dicit. qui ſunt isti, ponitur in gloſſ.
BAT.
LI2. PAVLVS libro te
Regularum.
PEr quos adquiri nobis ſi-
pulatione poreſt, per eoſ-
dem etiam pactis d conuentis
e Iuſtrnmenti
raditinne, ce-
ſeeur res tra-
diea, de qua
mentio Et in
irumento.
LE. Gd de d¬
nr. Quid ſi
Etëe i
mihi iea radi-
mn incido
hoc ipſo indu-
ei readitio-
nem in prim
uadẽtem exi-
mntoman.
fa6.
J Inſtrumenti
Eaditi inciſio
ne intelligitur
à rerradi-
n hoe eſt res
L Si i
caſum Vel dic ad remitendum, ſecundum ſecundun caſum, Vel leruis, &l
die, d ſuccedendum, ſecundun teuunui ecunoum catumVel leg.
littera dicit. Secundo pouitur ie: Titius fecit teſtamentun, &
inſtiuit ſibi heredem agmatum: ali aanati cun quibuſdan
reditoribus erameis, qu ſaganri crirores eranx reſtarors,
& pares ſunt in debito, & in numero, volunt remittere debito-
rum partem, & aliam recipere, eum fint pares: quorum dicto,
potius ſtabiur, quai-
t. Et reſpqubd hab-
da eſt ratiſo neceſſaria-
rum perſonar, ſi ido-
nez ſint vnde iſt con-
iunte perſonz prafe-
rentur aliis ereditori-
bus. Tertio modopo-
nitur hic caſus: Pone
quod Titius inſtituit
ſeruum, velfilium here-
dem: poſtea extraneus
cœpit poſidere here-
ditatem, & adquifiuit
pactum de non pete-
do creditoribus here-
ditaris, creditores, quia
non feceront eis pa-
ctum., conuenerunt
cos, id eſt ſeruum, vel
filium;: ſed illi extra-
neo fecerunt pactum.
queritur nunquid pa-
ctum extranei proſie
eisEt reſpon quod ſi.
VIVIANVS..
fq Imperator. Pone ca-
ſum tribus modis: pri-
md extraneus, qui poſ-
ſidet alienam heredita-
tem, pactus eſt cum
creditoribus, ve ſnt pure prou-
certa portione conten¬ neos. L edn
t agnati, vel cognati luaſ-dere-
iiniener fere s a. iui-
litatem. pl’...
ar S ereduore, Vide peronmatete
Theophilad tit. Laſtir. aneus vbi de
de ſuceeeſqua fi-hat per poeur adal
tnur, unmdit & notata quiu facier
ad tit. Cod ſiinnuſs iſen-
iudie pismus catrm pe tur oinni e
CVIAC. nmtm uld.
EI Paremn, ſeilie de iiin uoee lege
J Ex bonis. ſeilicet defuncti. poſitionen
prus id a eſt porius iiendun eſt habendan rattone Pne i&
neceſſariamm b perſoriarum, quan contrariari vel quin exra- Rayneris
meliorem conditionem no-
ſtram fieri poſſe placere.
Iſta lex in gloſſ legitur tribus
modis. pone caſum ſecundum ſe-
cundam lecturam, que eſt melor,
mgois motibilie ’ai eſtppan-
tas in cumulatione debiti, digni-
tatis, & numero perſonarum, pre-
boe dicit. pro hac lct. facit l.1.
infrà de priuileg. cred. ſed ſe-
cundum alias duas lect. hoc dicit.
Pactum factum ei, qui putabatur
heres, porrigitur adeum, qui in ve-
ritate eſt heres. hoc autem intelli-
gitur ſi contemplatine hereditatis
ſit factum: non ob. ſupra codl.ſi
tibi penult. BART.
LN. PAPIRIVS IVSTVS libre
otauo Conſtitutionum.
Iuperaror l Antoninus Aui-
dio Caſſio reſcripſir, ſi credi-
tores a parati ſint partem ex
bonis licet ab extraneo, con-
ſequi: rationem y habendam
prius i neceſſariarum perſona-
rum f, ſi idonex ſint l.
Pactum de non alienando rem
propriam, non valet. BART.
LXI. POMPONIVS libte noue
ad Sabinum.
Ra
A AaIeE utr at utu r’et quam exra- becienss.
neorum: vt ſcilicet dolã excepti eis parrocinetur, non pa¬ Neceariz
i ditecta; ve ſie tollantur contraria duo, edem l ſ t q s qe om n t
m poſeſſor & JAitulo pimoLertia. S finall. quæ ſunt contrà. que quomodo-
aA prin lamiri & fild, que ſaunt correr r ququ eoe.
Sed nonne dicit, licét ab extraneo? Reſpon. ita, quia videbatur iuno defun-
non prodeſe pactum, niſi ab alis eſſer agratis in remotiori an v iie?an
gradu conſtitutis factun: & di, ſi idonea ſunt, id eſt quamuis fi, vel ſerui
idonez ſint perſone neceſſaria ad ſoluendun totum, & hoc ve in terta
non affectione heredis extranes fecitrt Cadie euden l ſi io- opinione gloſt
nem. z. Secundé d pone, quod bona cuiuſdan vendebantr. e Pain ſi
ia -¬ ’la-. La . NI. . ,rmarn euûe e Patun fi-
quia heres nolebar adire, qui habet ceditores agmatos ſuos cmcuu hu-
quoſdam, & alios extraneos pares ſunt agnati alis extraneis & rediais pos-
in cumulo debiti, & in numero, & indignitare, neceſſariatum ſeſore pro,
perſonarum ſententia eſt eligenda, ſiue eligant minorem par. deſt eian tu
i: aiie -limant tmme mainrem vel e ra enonnes heredi ad d¬
rem debiti, alis eligentibus maioremvel eetra, & expones ibi, ſrerptioné,
ſiut, delieg ails ia cumulo dbiri in onpenet
dignitate. Tertio é pone, plures gradatim ad hereditatem vo¬ d Hane legis
cabantur. pacti ſunt ereditores cum co, qui erat extraneus he- exceptionen
res abinteſtato & in vlteriori gradu vt certa parte ſint contenti probt are
mulro mais hac parte contenti eſſe debent con- lus r liT Td.
aduerſus eum: multo magis hac parte contentieſſe debent cou priilggi ¬
tra neceſſarios heredes, puta fiios, vel ſemos. Aij enim, qui rialtgr
in poreſtate defuncti non crant, extranei heredes dicuntur: ve e rane teris
Inftitutionibus de heredum qualitate & differentia. S xtranet. & interpreavir
cod de rei vuortie actome. L aiai S Strxnaie, & ſcundum nen rouen
hoe die, ſe, id et quamuis idonei ſnt ad ſoluendum Vel die poſe frile
L:: . ut r uu nat. Iacob
ad ſucedendun, & dictio, ſi, proprie poniue T Er ſie no
quod ſecundunm tertium caſum neceſſarie perſonz appellan-
tur f flij & ſerui vrraftirutionibus de hredum qualitate & dife-
rentia, in principio& S ſui, & in alis duobus dicuntur agnati &
coguative e ufftitia & lureffa, e
nea ſint. ſeilipet ad ſolnendum, ſecundum primum j.
de Rauennr
poſt ed Al
berieus liden
tamen exe-
pi ſu ſuni pſ-
puant ex
rim-
ti di
tbertes qui au
Nene Ca i poiſear reaun ne vendon ſnmdon urndie
nu libere.
meun, vel ne faciaen locum meun religioſun, veſir
quocumque alio modo pariſcar: non valet tale pactum. VI- perſonx qu
VIANVS. 1
dicantur.
a Ne