DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1977#0478
821
25 N faude une eni ſecust uffr doluqui Sed cené
a Culpe a ea¬ imd videtur idem ac ſi culpa: vt iudeo uuit
lin dpoſti.
dem ratio, que qua eſt contrà. Solibi in b contractubone fidei: vbi exuberan-
Doy aes re dad, qui infià aod, que
piriur udin ponit tres ſolut. & tene
n ſtrii iuris terri-
aeus? vde se ti a tiam approbat
eoliiiur eia Pa ThiſLau ¬
riiiuuisB T Amiſerio. lit con-
udiri ouà tra ſe couteſtata ves.
emptori com-
certis cafibus
fdem requiri, end lſ honno tſia
eée non iea ons fet.
trten ijtn e T FEuu. alla qu-
ar ponreſiieitis aſimrtem ſes
meeſci-
T Exaaordi- dT Aſtimatun
a ie ſa i eier t ſa E aſpe
aioné in fa- de legj. l cmres.
an ann de eleril. l edmtru sSſu
on ſit domi. ſ eiiuaan
nuste Aduar Sed qua-
iiis ſtimi-liter F adiuuabitur con-
toué qui pr tra dominum: & quod
it, quouus auxilium contra extra-
ai ueuurus nuun labeeiiracim pre-
nadera mne ſtita aſtimatione nun-
poeſſore, quarm habuit poſſeſſio-
m aduerſus nen poſteaaliter enim
an, eui is vel rei vindicationem,
ar ititeune vel Fbbiiiam habe-
ne poſide-re non poreſt: veS. e¬
a liuis atie den Lhue ſi res. & in-
mationen re fià tii je ltraditimem?
fudere rolen ſ’eſp, ſecnudum Aao-
n.. nem, vtilem in rem-
Nam & eius actoris e¬
A Amiſe rem miſſe d videeur dando
e vdetur, qui litis aſtimationem: ve
itls eſtimatie aodem. liut rei. Vn-
net tian de tanquamempoetha-
bet vtilem in remavt &
pett ei veis C. de barad. vand. lfn.
n rem atio. 2. Alij, ve Rog dicunt,
quod hoe auxilium, &
adiutorium, eſt aio
ex empto, quam inten-
tabit contra eum, qui
litis ſtimationem ac-
cepit, vt actionem ce-
dat, ſeilicet vrilem in
etrao. tior fides exigitur: quia à prine habuit domini voluntaremahe
nedue pte, ln ſifoiraz n ntrrIo Vel ſOlne aiter, ve per goEi
vtiles ſime ceſſione contra extra-
neum: & etiam contra domi-
num, ui litis astimationem ſoluit.
LRIEi. IDE M libre duodecime
Quanuum
Soope, non frande a quis
Opoſſeſſionem amiſerit ;
quoniam pari debet eſtimatio-
nem, audiendus erit à iudi-
ce, ſi deſideret, vt aduerſarius
actione ſua cedat: cum tamen
prætor auxilium * quando-
que laturus ſit quolibet alio
poſſidente, nullae captione
adficietur. Ipſo quoque qui li-
tis ſtimarionem d percepe-
rit, poſſidente, debet adiuua-
ri t: nec facilef audiendus erit
ille, ſi velit poſtea pecuniam,
quam ex ſententia iudicis pe-
riculo iudicati s recepit, re-
ſtituere.
Ea, qua ſunt in vſu, non haben-
tr in fructibus. BART.
LRIV. IDM libre vicemſime
Quaſtinum.
CVn ha ren aglur: eorm
tquoque nomine, qua vſui,
remqua ceſſa intentabitur contra quemlibet, etiam contra do-
minum, qui ceſſar. Eſt enim, vt di, litis eſtimatio ſinilis em-
priont: vr nfrà proempe llit. 3. Tertij dicunt hoc aurilium,
& adiutorium, eſſe actionem Publicianam. Nam & antequam
praſtitiſſet litis ſtimationem, habebat cam contra aliumanune
etr, aenm proprer vigoren rei indie prius cam babet, eiam con-
Publiciana tra dominum: licet contra eum antea non daretur. Et ſic erit
datur contra
dominum.
hie caſus, quo e Publiciana contra dominum datur, ſecundum
eos, vr in ſimilibus:ve infrà aud.Li à Titis. & dices infrà tuul.
De rei vindicatione.
lpMr.r C SVS. Obligaui tibi ſundua pro decem, que
822
vendidiſti Titio i petam fundum à Titio, an repellet me
s A. ne...
non fructui l ſunt, reſtitui fru-
ctus i certum eſt.
Poſſeſſoi debet restiui pretium
à domino, quod ’eſt in eius vtita-
tem verſum cum vſuris: habita ta-
men fructuum compenſatione. BAR.
LxV. IDEu rr ſecund.
Reſponſéxnm.
EMpror praedim, quod?
mon domino emit l, exce-
ptione doli oppoſita * non ali-
ter reſtituere domino cogetur,
quam ſi pecnniam credirori
eius ſolutam; qui pignori da-
tum prdium habuit, vſura-
rûmque medij l temporis ſu-
perfluum recuperauerit, ſci-
licet ſi minus in fructibus a T
ante litem perceptis fuerit.
Nam eos n vſuris nouis dum-
taxar compenſari, ſumptuum
in pradium factorum exemplõ
æquum eſt.
Verba enuntiatius prolata per
modum cauſa, dispoſiionem indu-
cunt iure exceptionis. BART.
1.Ancillam, que non in do-
tem data, ſed in peculium filia
conceſſa eſt; peculio fili, non
legato mancipium hereditariu
e eonnentte, Si tamen parer
ſeripe xxe ann.lj.
nitur.
vindmater. & C.de furd in ciuilem. &!
pnnradus ſi creditur. ADDIrEO. Solue ſecundunm BaT.
& dic quod in legibus in contrarium allegatis pretium non erat
conuerſum in vrilitatem domini: hie ſie. & de hoc vide plené
per eun dem Cde quadrien preſeript & infrà de pr-
per erceptionem, niſi reſtituam id, pro quo fundus fuit obli-
gatus, id eſt ſortem& vſuras? Et diciur qudſie: niſi tantum
percepiſſet ex fructibus. LANCILLAM. J Filiam meam co-
pulaui alicui in matri-
moum. dedi e meil-
lam: non vt haberet in
dote, ſed in peculium.
deceſi, nunquid ancilla
erit hereditaria t Diei-
tur quod ſie. Sed pone
qud nolui in reſtamẽ-
to, quod filia eſſet he-
res:& ſie in eteris bo-
nis eam exheredauidi-
citur quod ancilla erit
filiz. ACCVRS.
EL non domindemt.
putà a à creditore, qui l
non babuit ius vendeu¬ ſit
diert infrà de leg.- ¬
Squatuor: z. Vel ſecun-
d6, quando mala fide
emit colludens in pre-
tio eteditore vendente
ex pacto, vel ex lege,
quo etiam eaſn opponi-
tur exceptio doli mali,
vel in factum: vt bie.
& C veneppillimſi.
Si auté habuit ius ven-
dedi, & bona fide emir:
feret emptor dominus:
& non teneretur actin-
ne in rem, de qua hic:
ie Inſtitut quibau alien.
letSSj. Vel die ter-
ti, quod à non credi-
tore emit pro decem.
Item creditori ſoluit,
eui. boc pradiun erat
obligatun pro reti-
net ergo pradidm pro
his xe. no autem pro
. quia illa S in veilita-
tem domini non vene-
rant & ſie loquitur lex,
juæ eſt contrà C. de rs
facit ad hanc emfrà de
l Modi. medium eſt poſtquam ſoluit, vſquequô conue-
a Emere ànon
doulno qui,
ſit.
r apput-
3 à cre-
dtore tus alie.
ndu abee,
eiinci pout-
e Emens à non
domino pre-
amus te-
dit, non recu-
retat, ſi ie
vuliuarem do-
mini conuer-
ſun non et.
t al à liec-
veatata.
d Frutus cõ-
penſantur enm
epenſis, &r¬
ſuris.
a Vſra nou
que hie di-
cantur.
5 Compenſ-
tio non ie ad
vſurã, vel ſor-
tem ſolam-
3Viura, que
repetuntur ve
ſora, lia vſun
non pariunt.
n Alienata qu
reuocare poſ-
ſumus, ea non
reuocamus e&
uuibuseh
qCmõ teuo-
amortnn l.
u- im ved. ce-
lebraa. com-
m Superſumm id eſt illud, quod excedie fructus perceptos, de lea ſenten-
5Rei ſuz ai. lpeuultim. 4 Quato die, ſecundum M. quod hae res ene pr-
mationem qui ſens, cum ſoluit eſtimationem: & ia videtur rradita Et pone
lemel aecepiy quod uon erat dominus, qui vindieabat, alioquin tatin fuiſ-
Enn r pu ſeeſactus dominus: ve à edm Leius. Sed prima opinio ve-
peare pot, ra, i ama ama A-Lar dai varis
Eiiiné t ae facit quia quandoque t debet audiri ratione cauſ,
tefundere iu vt in commodaro, & locato: oou autem hle in quibus rem reti-
ain adiera- et redendo aimatiomert infrra de cond fine eauſdj & i¬
riaitonraeile fa cumtm à linconmodlit yfn, & lſf ur cern ss iut ſecumdien
& hoe ſi mnus, &c. vnde & ſi totidem ſunt, in totum fit com tx gloſſa hu-
penſatio ſicur enim fructus d’alias cum irmpenſis compenſantni i legi Nare.
tE adom l ſamptu, iu priniip ita merto compenſantur hie prot an
futus eum vſſuris, & hoe eſt quod ſubieit, nan ens &e ve e àynesn,
dicitur à de minoribus lmmaur ammis aev s prudia. Vſuras e au-eeos ce e
tem nouas vocat, quas petit emptor ratione temporis poſt ſolu¬ fideicommiſſo
tionem curentis non ergo dieit de his quas emptor ſoluit ere. oooia fdee-
itori, Ee ſie cnmtidtrtiu,
compenſauio Deit ergo mouas reſperum: qua hie de onuites
jert Papinin. quoſdam. Sed non placet, ſecndum H cum tam in illis, quam
iue legerqua-
dque audiri,
paue Aceurſ.
Nuonquà vere
aud, cenſet
auennas, &
euponit hle,
ain fſilé , pro
nnnquam.
Vſuinõ fm-
ai eſe, que
res dicautur.
A Vlusfrumuus
proprie non
Conitiuur in
his, que vſu
conſumuntur.
IVſus in his
neus eſſe po-
reſt, in quibus
vſufudus,
econtra.
LEaus pre
Laiqui.
ljDie er
u. AcCvVs.
in iſtis debeat cedi actio: & ſie condemuati eſt electio. Sed hoc
ſpeciale, ve x cauſa; vt quia male fdei poſſeſſor eſt, ſie pre-
cisé audiatur, Sie & contra furem quis auditur: ve infid de fur.
g Iudats id eſt condemnti. ACCVRS
min remJCAS VS. Petij rem meam à te, obtinui non ſo-
lin venient frnctus, quos percepiſti tu fructuarius, ſed etia
quos pereipere poruiſti: vt lores fœnum & ſimilia. qd, omnis
vtilitas veniet. VIVIAn
h’ Non fruui. id S eſt, in quibns vſus, non vſusfruct conſti-
tui poreſtſve h in his que ſlovſu conſumunturtrt de-
vſufrut. onctituntur. & j de vſufruct eurum remm qua vſi
cnſlj & l Sed hoc non placet quia l in his rebys poreſt eſſe
lolus vſis, quihurs & vſusfrutus, & ccontrarvt je vſu ha-
,id eſt conmm que quis haberet hoc ipſo, qud eſſer
rſuarius non eſſerque ſunt muleart Inſtit.
de vſu & bab j i;, Vel die de vaſis & ſimilibus, in qui-
bus vſus non vſnrcus eſt: ve j de vſur liuiy.
in. & lvida-
m vuitne, il eſt vrilitatem, quacnnque illa ſie.
ACCVRSIVS.
a Si minus in frutibus.
CVIACIVS.
poſſeſſnon lueratur fructu:ve &
riter contrâtvt jfiniumregund.
o Conuenit, iure comuni.
bitor dudum ereditori ſoluit, vel ſoluere debuit, ſecundum Azo.
quz E repetuntur vr ſors: non tamen facint aliam rſuramli- umpru-
dt ſors ſoluta faciat: vt infrà qui potin in pignrr, au. lf prior. ie
S ſecundûm Aao & id tempus, quo he eurmunt, diei-
tur medium tempus. T Sed quare fructus tantum ante litenm
conteſtaram? Reſpond. imd & poſt perceptionem. Sed de pri-
mis ideo dicit; quia magis dubitabatur: poſteriores enim val- triid propie
de ad officim iudieis pertinent !ve infrà de adiiteedt ldiles.
j Sitem ſeimdum. Sed quid ſi pendente conditione legati
heres alienet: & poſtea dudum extitit conditio: facta ſunt ex-
penſe à bonz fidei emptore: ideo opponit doli exceptionem, &
ego compeſo fructus, quos conditione peudeute percepit: an retierioni
poſſun? Reſponde, non h qula illo tempore mei non i erant
nec res,nec eos petere poreramevr C.de euduc tollen ſin autem.
n Fos ſeilicet fructus & ſie not-ble caſum ,in quo bon fid.
t. Z.odL ſumpaus. & regula-
Spen.
compenſare
fideeõmiſ-
ſo fais. Quo
tes eninm dei-
mus ſumptib.
fuus impu-
pertinet adau-
pus in reaie-
na factos: non
in re ſua pro-
pri, quaquan
, obnorla. uue
craenſem ſin-
i roy.
sA maonr-
Vide ſeripta ad C. reſein vend guiiter &
le fde
poſeſri d¬
tur tamen hie
caus conur.
rus, que doa
cedunt.
3Reddita.
25 N faude une eni ſecust uffr doluqui Sed cené
a Culpe a ea¬ imd videtur idem ac ſi culpa: vt iudeo uuit
lin dpoſti.
dem ratio, que qua eſt contrà. Solibi in b contractubone fidei: vbi exuberan-
Doy aes re dad, qui infià aod, que
piriur udin ponit tres ſolut. & tene
n ſtrii iuris terri-
aeus? vde se ti a tiam approbat
eoliiiur eia Pa ThiſLau ¬
riiiuuisB T Amiſerio. lit con-
udiri ouà tra ſe couteſtata ves.
emptori com-
certis cafibus
fdem requiri, end lſ honno tſia
eée non iea ons fet.
trten ijtn e T FEuu. alla qu-
ar ponreſiieitis aſimrtem ſes
meeſci-
T Exaaordi- dT Aſtimatun
a ie ſa i eier t ſa E aſpe
aioné in fa- de legj. l cmres.
an ann de eleril. l edmtru sSſu
on ſit domi. ſ eiiuaan
nuste Aduar Sed qua-
iiis ſtimi-liter F adiuuabitur con-
toué qui pr tra dominum: & quod
it, quouus auxilium contra extra-
ai ueuurus nuun labeeiiracim pre-
nadera mne ſtita aſtimatione nun-
poeſſore, quarm habuit poſſeſſio-
m aduerſus nen poſteaaliter enim
an, eui is vel rei vindicationem,
ar ititeune vel Fbbiiiam habe-
ne poſide-re non poreſt: veS. e¬
a liuis atie den Lhue ſi res. & in-
mationen re fià tii je ltraditimem?
fudere rolen ſ’eſp, ſecnudum Aao-
n.. nem, vtilem in rem-
Nam & eius actoris e¬
A Amiſe rem miſſe d videeur dando
e vdetur, qui litis aſtimationem: ve
itls eſtimatie aodem. liut rei. Vn-
net tian de tanquamempoetha-
bet vtilem in remavt &
pett ei veis C. de barad. vand. lfn.
n rem atio. 2. Alij, ve Rog dicunt,
quod hoe auxilium, &
adiutorium, eſt aio
ex empto, quam inten-
tabit contra eum, qui
litis ſtimationem ac-
cepit, vt actionem ce-
dat, ſeilicet vrilem in
etrao. tior fides exigitur: quia à prine habuit domini voluntaremahe
nedue pte, ln ſifoiraz n ntrrIo Vel ſOlne aiter, ve per goEi
vtiles ſime ceſſione contra extra-
neum: & etiam contra domi-
num, ui litis astimationem ſoluit.
LRIEi. IDE M libre duodecime
Quanuum
Soope, non frande a quis
Opoſſeſſionem amiſerit ;
quoniam pari debet eſtimatio-
nem, audiendus erit à iudi-
ce, ſi deſideret, vt aduerſarius
actione ſua cedat: cum tamen
prætor auxilium * quando-
que laturus ſit quolibet alio
poſſidente, nullae captione
adficietur. Ipſo quoque qui li-
tis ſtimarionem d percepe-
rit, poſſidente, debet adiuua-
ri t: nec facilef audiendus erit
ille, ſi velit poſtea pecuniam,
quam ex ſententia iudicis pe-
riculo iudicati s recepit, re-
ſtituere.
Ea, qua ſunt in vſu, non haben-
tr in fructibus. BART.
LRIV. IDM libre vicemſime
Quaſtinum.
CVn ha ren aglur: eorm
tquoque nomine, qua vſui,
remqua ceſſa intentabitur contra quemlibet, etiam contra do-
minum, qui ceſſar. Eſt enim, vt di, litis eſtimatio ſinilis em-
priont: vr nfrà proempe llit. 3. Tertij dicunt hoc aurilium,
& adiutorium, eſſe actionem Publicianam. Nam & antequam
praſtitiſſet litis ſtimationem, habebat cam contra aliumanune
etr, aenm proprer vigoren rei indie prius cam babet, eiam con-
Publiciana tra dominum: licet contra eum antea non daretur. Et ſic erit
datur contra
dominum.
hie caſus, quo e Publiciana contra dominum datur, ſecundum
eos, vr in ſimilibus:ve infrà aud.Li à Titis. & dices infrà tuul.
De rei vindicatione.
lpMr.r C SVS. Obligaui tibi ſundua pro decem, que
822
vendidiſti Titio i petam fundum à Titio, an repellet me
s A. ne...
non fructui l ſunt, reſtitui fru-
ctus i certum eſt.
Poſſeſſoi debet restiui pretium
à domino, quod ’eſt in eius vtita-
tem verſum cum vſuris: habita ta-
men fructuum compenſatione. BAR.
LxV. IDEu rr ſecund.
Reſponſéxnm.
EMpror praedim, quod?
mon domino emit l, exce-
ptione doli oppoſita * non ali-
ter reſtituere domino cogetur,
quam ſi pecnniam credirori
eius ſolutam; qui pignori da-
tum prdium habuit, vſura-
rûmque medij l temporis ſu-
perfluum recuperauerit, ſci-
licet ſi minus in fructibus a T
ante litem perceptis fuerit.
Nam eos n vſuris nouis dum-
taxar compenſari, ſumptuum
in pradium factorum exemplõ
æquum eſt.
Verba enuntiatius prolata per
modum cauſa, dispoſiionem indu-
cunt iure exceptionis. BART.
1.Ancillam, que non in do-
tem data, ſed in peculium filia
conceſſa eſt; peculio fili, non
legato mancipium hereditariu
e eonnentte, Si tamen parer
ſeripe xxe ann.lj.
nitur.
vindmater. & C.de furd in ciuilem. &!
pnnradus ſi creditur. ADDIrEO. Solue ſecundunm BaT.
& dic quod in legibus in contrarium allegatis pretium non erat
conuerſum in vrilitatem domini: hie ſie. & de hoc vide plené
per eun dem Cde quadrien preſeript & infrà de pr-
per erceptionem, niſi reſtituam id, pro quo fundus fuit obli-
gatus, id eſt ſortem& vſuras? Et diciur qudſie: niſi tantum
percepiſſet ex fructibus. LANCILLAM. J Filiam meam co-
pulaui alicui in matri-
moum. dedi e meil-
lam: non vt haberet in
dote, ſed in peculium.
deceſi, nunquid ancilla
erit hereditaria t Diei-
tur quod ſie. Sed pone
qud nolui in reſtamẽ-
to, quod filia eſſet he-
res:& ſie in eteris bo-
nis eam exheredauidi-
citur quod ancilla erit
filiz. ACCVRS.
EL non domindemt.
putà a à creditore, qui l
non babuit ius vendeu¬ ſit
diert infrà de leg.- ¬
Squatuor: z. Vel ſecun-
d6, quando mala fide
emit colludens in pre-
tio eteditore vendente
ex pacto, vel ex lege,
quo etiam eaſn opponi-
tur exceptio doli mali,
vel in factum: vt bie.
& C veneppillimſi.
Si auté habuit ius ven-
dedi, & bona fide emir:
feret emptor dominus:
& non teneretur actin-
ne in rem, de qua hic:
ie Inſtitut quibau alien.
letSSj. Vel die ter-
ti, quod à non credi-
tore emit pro decem.
Item creditori ſoluit,
eui. boc pradiun erat
obligatun pro reti-
net ergo pradidm pro
his xe. no autem pro
. quia illa S in veilita-
tem domini non vene-
rant & ſie loquitur lex,
juæ eſt contrà C. de rs
facit ad hanc emfrà de
l Modi. medium eſt poſtquam ſoluit, vſquequô conue-
a Emere ànon
doulno qui,
ſit.
r apput-
3 à cre-
dtore tus alie.
ndu abee,
eiinci pout-
e Emens à non
domino pre-
amus te-
dit, non recu-
retat, ſi ie
vuliuarem do-
mini conuer-
ſun non et.
t al à liec-
veatata.
d Frutus cõ-
penſantur enm
epenſis, &r¬
ſuris.
a Vſra nou
que hie di-
cantur.
5 Compenſ-
tio non ie ad
vſurã, vel ſor-
tem ſolam-
3Viura, que
repetuntur ve
ſora, lia vſun
non pariunt.
n Alienata qu
reuocare poſ-
ſumus, ea non
reuocamus e&
uuibuseh
qCmõ teuo-
amortnn l.
u- im ved. ce-
lebraa. com-
m Superſumm id eſt illud, quod excedie fructus perceptos, de lea ſenten-
5Rei ſuz ai. lpeuultim. 4 Quato die, ſecundum M. quod hae res ene pr-
mationem qui ſens, cum ſoluit eſtimationem: & ia videtur rradita Et pone
lemel aecepiy quod uon erat dominus, qui vindieabat, alioquin tatin fuiſ-
Enn r pu ſeeſactus dominus: ve à edm Leius. Sed prima opinio ve-
peare pot, ra, i ama ama A-Lar dai varis
Eiiiné t ae facit quia quandoque t debet audiri ratione cauſ,
tefundere iu vt in commodaro, & locato: oou autem hle in quibus rem reti-
ain adiera- et redendo aimatiomert infrra de cond fine eauſdj & i¬
riaitonraeile fa cumtm à linconmodlit yfn, & lſf ur cern ss iut ſecumdien
& hoe ſi mnus, &c. vnde & ſi totidem ſunt, in totum fit com tx gloſſa hu-
penſatio ſicur enim fructus d’alias cum irmpenſis compenſantni i legi Nare.
tE adom l ſamptu, iu priniip ita merto compenſantur hie prot an
futus eum vſſuris, & hoe eſt quod ſubieit, nan ens &e ve e àynesn,
dicitur à de minoribus lmmaur ammis aev s prudia. Vſuras e au-eeos ce e
tem nouas vocat, quas petit emptor ratione temporis poſt ſolu¬ fideicommiſſo
tionem curentis non ergo dieit de his quas emptor ſoluit ere. oooia fdee-
itori, Ee ſie cnmtidtrtiu,
compenſauio Deit ergo mouas reſperum: qua hie de onuites
jert Papinin. quoſdam. Sed non placet, ſecndum H cum tam in illis, quam
iue legerqua-
dque audiri,
paue Aceurſ.
Nuonquà vere
aud, cenſet
auennas, &
euponit hle,
ain fſilé , pro
nnnquam.
Vſuinõ fm-
ai eſe, que
res dicautur.
A Vlusfrumuus
proprie non
Conitiuur in
his, que vſu
conſumuntur.
IVſus in his
neus eſſe po-
reſt, in quibus
vſufudus,
econtra.
LEaus pre
Laiqui.
ljDie er
u. AcCvVs.
in iſtis debeat cedi actio: & ſie condemuati eſt electio. Sed hoc
ſpeciale, ve x cauſa; vt quia male fdei poſſeſſor eſt, ſie pre-
cisé audiatur, Sie & contra furem quis auditur: ve infid de fur.
g Iudats id eſt condemnti. ACCVRS
min remJCAS VS. Petij rem meam à te, obtinui non ſo-
lin venient frnctus, quos percepiſti tu fructuarius, ſed etia
quos pereipere poruiſti: vt lores fœnum & ſimilia. qd, omnis
vtilitas veniet. VIVIAn
h’ Non fruui. id S eſt, in quibns vſus, non vſusfruct conſti-
tui poreſtſve h in his que ſlovſu conſumunturtrt de-
vſufrut. onctituntur. & j de vſufruct eurum remm qua vſi
cnſlj & l Sed hoc non placet quia l in his rebys poreſt eſſe
lolus vſis, quihurs & vſusfrutus, & ccontrarvt je vſu ha-
,id eſt conmm que quis haberet hoc ipſo, qud eſſer
rſuarius non eſſerque ſunt muleart Inſtit.
de vſu & bab j i;, Vel die de vaſis & ſimilibus, in qui-
bus vſus non vſnrcus eſt: ve j de vſur liuiy.
in. & lvida-
m vuitne, il eſt vrilitatem, quacnnque illa ſie.
ACCVRSIVS.
a Si minus in frutibus.
CVIACIVS.
poſſeſſnon lueratur fructu:ve &
riter contrâtvt jfiniumregund.
o Conuenit, iure comuni.
bitor dudum ereditori ſoluit, vel ſoluere debuit, ſecundum Azo.
quz E repetuntur vr ſors: non tamen facint aliam rſuramli- umpru-
dt ſors ſoluta faciat: vt infrà qui potin in pignrr, au. lf prior. ie
S ſecundûm Aao & id tempus, quo he eurmunt, diei-
tur medium tempus. T Sed quare fructus tantum ante litenm
conteſtaram? Reſpond. imd & poſt perceptionem. Sed de pri-
mis ideo dicit; quia magis dubitabatur: poſteriores enim val- triid propie
de ad officim iudieis pertinent !ve infrà de adiiteedt ldiles.
j Sitem ſeimdum. Sed quid ſi pendente conditione legati
heres alienet: & poſtea dudum extitit conditio: facta ſunt ex-
penſe à bonz fidei emptore: ideo opponit doli exceptionem, &
ego compeſo fructus, quos conditione peudeute percepit: an retierioni
poſſun? Reſponde, non h qula illo tempore mei non i erant
nec res,nec eos petere poreramevr C.de euduc tollen ſin autem.
n Fos ſeilicet fructus & ſie not-ble caſum ,in quo bon fid.
t. Z.odL ſumpaus. & regula-
Spen.
compenſare
fideeõmiſ-
ſo fais. Quo
tes eninm dei-
mus ſumptib.
fuus impu-
pertinet adau-
pus in reaie-
na factos: non
in re ſua pro-
pri, quaquan
, obnorla. uue
craenſem ſin-
i roy.
sA maonr-
Vide ſeripta ad C. reſein vend guiiter &
le fde
poſeſri d¬
tur tamen hie
caus conur.
rus, que doa
cedunt.
3Reddita.