Ovidius Naso, Publius; Lori, Michael [Bearb.]: Traurlieder des Publius Ovidius Naso: in deutschen Reimen (Augsburg , Freyburg in Breißgau, 1762) [VD18 12331015]

22

lin^irur Oceano cussos klr^manrbidos I^rlX,
104 ^lquoreatque suo säere rurbar aquas:
I^os tamen Ionium nossra non 6n6inius requor
Lponte; iecl auclaces cozimur esse meru.
^le miserum, quantis ni^relcunr Xquora venris:
Iv8 ^ruraqus ex imis servet arena vaäis!
klonte nec inferior pror^, puppique recurvD
Insilic, L pictos verderar unäa deos.
kinearexra sonanr; pul6 ssridore rudenres:
H2 ^AZeinir ^nossris ipsa carina malis.
I^avira confessus Zelidum pallore rimorem,
^am sequitur victus, non reAir arte rarem.
Ilrque parum validus non proücienria rector
r16 (Nervicis riziclae frsena remittit equo :
Lic non quo voluir, led quo rapir imperus undse,
^.uriZam video vela dedisse rari.
<)uoä nisi muraras emiserit voltis auras,
!2O In locabam nobis non adeunda ferar.
I§2M procul Illyricis l^va de parre relidis.
Interdicta milii cernitur Italia.
Oelinar in veritas qureso contendere terras;
;24 Ilr mecum ma§no parear aura Oeo.
Oum loquor, Lt cupio parirer rimeoque repell;,
Increpuit quantis viribus unda larus!
?arcire crerulei vos lalrem Lumina konri;
!2b Infessumque mibi tu saris esse ^ovem.
Vos animam sevre fessam subducite morri:
Li modo qui periit, non periisse poress.
Lle^iä IV.
D.
I^Iibi poss ullos nunquam memorande sodales,
Lt cui prBcipue sors w.ea visa lua eli!

^tto>