Ovidius Naso, Publius; Lori, Michael [Bearb.]: Traurlieder des Publius Ovidius Naso: in deutschen Reimen (Augsburg , Freyburg in Breißgau, 1762) [VD18 12331015]

!4r


IV.
O75///H z e//p
o
qui, nominibus cum lis generosus avoruw
Lxuperas morum nobilitare genus;

4
8
12
t6
20
24
28

(luius inell animo patrii candoris imago,
1^'<,n csreat nervis candor ur die suis;
Lujus in ingenio patriL facundia linguae,
(^ua piior in I>ario nonsuir ulla 5oro;
()uod minime volui, politis pro nomine signi«
Oiclus es: ignoscas laudibus ipse ruis.
p^il ego peccavi: rua re bona cognira produnt l
Li, quvdes, appares, cuipa soluta mea eü.
i>lec ramen oKcium noÜro ribi carmine LaÄuM
Vrincips ram julio pode nocere puro.
Ipse pater patriae ( quid enim civilius illo? )
Luminet in noilro carmine srepelegi.
l>lec probibere potell, quia res eil publica Laesar;
bb'db communi pars quoque nollra bono eil.
Juppiter ingeniis prasber sua numina vatuw;
Leque celebrari qUoliker oke linit.
(Daulia tNo exemplo Luperorum rura deokUm eli:
suorum bic aspicitur, creditur ille deus»
blt non debuerim, ramen koc ego crimen babebo:
blon fuic arbitrii littera Nodra rui.
I^ec nova, quod recum loquor, eki incuria nolira»
Incolumis cum quo la?pe locutus eram.
Ouo versare minus, ne bm tibi crimen amicus-
Invidiam, Ü qua ell, auüor bakere porelt.
l>lam tuus elt primis cubus mibi semper ah annis
( Hoc salrem noli didimulare) pater:
Ingeniumque meum ( pores boc meminide) probabat i
klus etiam quam me pudice dignus eram-