Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]
Biuletyn Historii Sztuki — 67.2005

DOI issue:
Nr. 3-4
DOI article:
Widacka, Hanna: Jeszcze słowo o warszawskim sztycharzu Marstallerze
DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.49519#0274

DWork-Logo
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext
264

Hanna Widacka



Erce tpectacułnm digmum ad (pod reipicint
brfennis operifizo Deus : ecre parł)co d).e,nuv
&lvfcłwr;ahfo? fy"

10. G. J. Marstaller według akwaforty
nieokreślonego grafika francuskiego, na
podstawie rysunku Gravelota, Ilustracja do
Belizariusza Marmontela, Warszawa 1769,
1779, 1787, miedzioryt z akwafortą (wędrujący
Belizariusz). Biblioteka Narodowa

11. Nieokreślony lytownik francuski według
rysunku Gravelota, Ilustracja do Belizariusza
Marmontela, Paryż 1767, akwaforta
(wędrujący Belizariusz). Biblioteka Narodowa

podstawie rysunków popularnego Huberta - Franęoisa Bourguignona d'Anville, zwanego
Gravelot (1699-1773).
Ta francuska powieść, traktująca o tragicznych losach Belizariusza - słynnego wodza
cesarza Justyniana, ukazała się po raz pierwszy w Paryżu chez Merlin, Libraire, rue de la
Harpe, a 1'Image S. Joseph, z datą MDCCLXV na karcie tytułowej, i odmienną datą apro-
batur na końcu woluminu: 20 novembre 1766 (za faktyczny rok wydania przyjmuje się
jednak 1767)15. Książkę ozdobiły cztery niesygnowane akwaforty, z których jedną umiesz-
czono przed kartą tytułową, zaś trzy następne jako tablice między stronami. Dzieło Mar-
montela doczekało się co najmniej kilkunastu wydań europejskich, w tym wielu
ilustrowanych, a bazą tych ilustracji stał się archetyp Gravelota, powielany, często w lu-
strzanym odbiciu, przez grafików paryskich, lipskich i londyńskich16.

15 Egz. w BN XV111.2.11886. Zob. Catalogue generał des livres imprimes de la Bibliotheque Nationale. Auteurs,
t. CVI1 : Mariot - Martimprey, Paris 1931, szpalta 257.

16 Wśród wydań ilustrowanych należy wymienić: paryskie z 1767 r., także „chez Merlin", lecz odmienne, z rycinami
w lustrzanym odbiciu w stosunku do pierwszego wydania, sygnowanymi przez C. le Vasseur, Le Veau, Masquelier
 
Annotationen