Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (72.2010)

ZESPÓŁ PAŁACOWO-OGRODOWY W RÓWNEM W ŚWIETLE PLANU J. J. BOURGUIGNONA Z 1797 R.

337


2. P/u/? pow/urowy w/'u.s7u Pówuego z ło/źcu 7ÓR//7 w., z/z/ory PGAy/.sP/GgG
Pu//.s7WOWGgO z!/Y'/?7 WMW //7,S707yćZ77LgG W /^GtU7WÓU7gM /PGA4j
Zaangażowani przez właścicieli architekci^ i ogrodnicy, maiarze i rzeźbiarze, stworzyli
warunki dla zaspokojenia wszelkich zachcianek i rozrywek gospodarzy, a także ich licz-
nych gości: wielkich bankietów z nocnymi fajerwerkami i inscenizacji teatralnych, kon-
nych przejażdżek i ustronnych spacerów, medytacji na łonie natury, nieśpiesznego
pływania łódkami po rozległym stawie i dla wędkowania.
Część ogrodowa miała charakter sentymentalny. Jej skomplikowany program funkcjo-
nalny przewidywał rozwinięte kompozycje krajobrazowe z przemyślaną hierarchią
- Należy zaakceptować atrybucję Jerzego Kowalczyka, iż autorem drugiej fazy budowy pałacu był architekt Jan de
Witte. Zob.: KOWALCZYK, „Rezydencje późnobarokowe...", s. 114.