DOI issue:
Nr. 1
DOI article:In Memoriam
DOI article:Barbara Modrzejewska (1930-2013)
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.71007#0193
In Memoriam
191
nego cykli „Wokół modela"). W roku 1987 była kura-
torką wystawy Polskie malarstwo i grafika około
1900 zorganizowanej w Muzeum Miejskim w Chem-
nitz, eksponowanej także w Berlinie, złożonej ze
świetnych dzieł: Olgi Boznańskiej, Jacka Malczew-
skiego (Polonia 1918), Wyspiańskiego, Pankiewicza
oraz krajobrazowej „szkoły" Stanisławskiego (grafi-
ka, wybór W. Ozdoby-Kosierkiewicz).
Kielecka muzealna kolekcja sztuki współczesnej
tworzona przez lata z myślą o kolejnej stałej galerii
artystycznej, pod opieką Barbary Modrzejewskiej
była uzupełniana pracami uznanych plastyków na
forum ogólnopolskim, na bieżąco eksponowanymi
(np. wystawy: Malarstwo polskie w okresie 25-lecia
1969; Malarstwo Polski Ludowej. Tendencje i kie-
runki 1979 - scenariusz z Łukaszem Kossowskim).
W roku 1984 otwarto w muzeum Galerię współcze-
snego malarstwa polskiego wzbogacaną okresowo
grafiką (scenariusze: malarstwo - Łukasz Kossow-
ski, grafika - W. Ozdoba-Kosierkiewicz), co po-
wszechnie uznano za kolejny sukces kieleckiego
Muzeum Narodowego (Galeria obecnie nieudostęp-
niana). Jako wicedyrektor kustosz Modrzejewska
zaprezentowała też najistotniejsze eksponaty na
wernisażu wielodziałowej wystawy jubileuszowej
z okazji 80-lecia muzeum (1988, kurator Jan Głów-
ka za dyrektury Krzysztofa Urbańskiego).
Do ostatnich ekspozycji inspirowanych wyłącz-
nie przez kustosz Barbarę Modrzejewską należały:
„Biały okres" w malarstwie Wojciecha Weissa
i Malarstwo Aneri (1988/1989) obie z kolekcji Ro-
dziny Weissów oraz Lwów w rysunkach Władysła-
wa Szczepańskiego (1990), plastyka lwowianina
(obecnie profesora Uniwersytetu im. J. Kochanow-
skiego). W tym samym roku Barbara Modrzejewska
założyła Koło Miłośników Muzeum dla młodzieży.
Zajmowała się twórczością malarzy reprezento-
wanych w kieleckim muzeum, a szczególnie: Anto-
niego Józefa Misiowskiego (czynny: Kraków, przed
1735-1745), Rafała Hadziewicza, Franciszka Kos-
trzewskiego, czy wspomnianego Józefa Szermen-
towskiego z kolekcji Tomasza Zielińskiego (zm.
1858) . Rozpoczęła kwerendę dorobku malarskiego
„monachijczyka" Władysława Małeckiego - konty-
nuowaną przez Alojzego Obornego - i sfinalizowa-
ła ogólnopolską kwerendę prac pejzażysty Stanisła-
wa Kamockiego, ale jego wystawy monograficznej
już nie zdążyła zrealizować. Analizowała podczas
licznych prelekcji symbolizm dzieł młodopolskich:
Stanisława Wyspiańskiego, Jacka Malczewskiego,
Witolda Wojtkiewicza oraz ich wysublimowaną for-
mę ijej współczesną XX-wieczną kontynuację w za-
kresie sztuki figuratywnej.
Była autorką i współautorką wielu wydawnictw
muzealnych w latach 1963-1990, w tym z Alojzym
Obornym katalogu Zbiory malarstwa polskiego (Mu-
zeum Świętokrzyskiego w Kielcach) wydanego
w 1971 r., obejmującego obrazy powstałe od ok. 1600
do lat po rok 1945. O Jej wszechstronnej działalności
pisano w jubileuszowych publikacjach kieleckiego
Muzeum Narodowego, z okazji jego 100-lecia (1908-
2008), przygotowanych pod przewodnictwem wice-
dyrektora ds. merytorycznych Ryszarda de Latour.
Barbara Modrzejewska została wyróżniona na-
grodami i odznaczeniami, m. in.: odznakami Zasłu-
żony Działacz Kultury (1968; 1974); w ramach na-
grody zbiorowej miasta Kielc I stopnia (1973); Złotą
odznaką za opiekę nad zabytkami (1975; 1978)
i honorowym dyplomem Oddziału Kieleckiego
PTTK; odznaczeniami: Srebrnym Krzyżem Zasługi
(1962) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia
Polski (12 XI 1975).
Prywatnie Barbara Modrzejewska była osobą
bardzo towarzyską, chętną do podróży krajowych
i zagranicznych, szczególnie serdeczną dla ukocha-
nej wnuczki Bożeny. Po śmierci swojej matki (1986)
nosiła stale jej sygnet, a zimą w muzeum wdziewała
ulubioną, ciepłą kielecką zapaskę!
Niniejszy zarys biografii Zmarłej zredagowany
został z udziałem Jej syna profesora Macieja Mo-
drzejewskiego oraz Jej bliskich znajomych w Kiel-
cach i Krakowie.
Elżbieta S. Jeżewska
191
nego cykli „Wokół modela"). W roku 1987 była kura-
torką wystawy Polskie malarstwo i grafika około
1900 zorganizowanej w Muzeum Miejskim w Chem-
nitz, eksponowanej także w Berlinie, złożonej ze
świetnych dzieł: Olgi Boznańskiej, Jacka Malczew-
skiego (Polonia 1918), Wyspiańskiego, Pankiewicza
oraz krajobrazowej „szkoły" Stanisławskiego (grafi-
ka, wybór W. Ozdoby-Kosierkiewicz).
Kielecka muzealna kolekcja sztuki współczesnej
tworzona przez lata z myślą o kolejnej stałej galerii
artystycznej, pod opieką Barbary Modrzejewskiej
była uzupełniana pracami uznanych plastyków na
forum ogólnopolskim, na bieżąco eksponowanymi
(np. wystawy: Malarstwo polskie w okresie 25-lecia
1969; Malarstwo Polski Ludowej. Tendencje i kie-
runki 1979 - scenariusz z Łukaszem Kossowskim).
W roku 1984 otwarto w muzeum Galerię współcze-
snego malarstwa polskiego wzbogacaną okresowo
grafiką (scenariusze: malarstwo - Łukasz Kossow-
ski, grafika - W. Ozdoba-Kosierkiewicz), co po-
wszechnie uznano za kolejny sukces kieleckiego
Muzeum Narodowego (Galeria obecnie nieudostęp-
niana). Jako wicedyrektor kustosz Modrzejewska
zaprezentowała też najistotniejsze eksponaty na
wernisażu wielodziałowej wystawy jubileuszowej
z okazji 80-lecia muzeum (1988, kurator Jan Głów-
ka za dyrektury Krzysztofa Urbańskiego).
Do ostatnich ekspozycji inspirowanych wyłącz-
nie przez kustosz Barbarę Modrzejewską należały:
„Biały okres" w malarstwie Wojciecha Weissa
i Malarstwo Aneri (1988/1989) obie z kolekcji Ro-
dziny Weissów oraz Lwów w rysunkach Władysła-
wa Szczepańskiego (1990), plastyka lwowianina
(obecnie profesora Uniwersytetu im. J. Kochanow-
skiego). W tym samym roku Barbara Modrzejewska
założyła Koło Miłośników Muzeum dla młodzieży.
Zajmowała się twórczością malarzy reprezento-
wanych w kieleckim muzeum, a szczególnie: Anto-
niego Józefa Misiowskiego (czynny: Kraków, przed
1735-1745), Rafała Hadziewicza, Franciszka Kos-
trzewskiego, czy wspomnianego Józefa Szermen-
towskiego z kolekcji Tomasza Zielińskiego (zm.
1858) . Rozpoczęła kwerendę dorobku malarskiego
„monachijczyka" Władysława Małeckiego - konty-
nuowaną przez Alojzego Obornego - i sfinalizowa-
ła ogólnopolską kwerendę prac pejzażysty Stanisła-
wa Kamockiego, ale jego wystawy monograficznej
już nie zdążyła zrealizować. Analizowała podczas
licznych prelekcji symbolizm dzieł młodopolskich:
Stanisława Wyspiańskiego, Jacka Malczewskiego,
Witolda Wojtkiewicza oraz ich wysublimowaną for-
mę ijej współczesną XX-wieczną kontynuację w za-
kresie sztuki figuratywnej.
Była autorką i współautorką wielu wydawnictw
muzealnych w latach 1963-1990, w tym z Alojzym
Obornym katalogu Zbiory malarstwa polskiego (Mu-
zeum Świętokrzyskiego w Kielcach) wydanego
w 1971 r., obejmującego obrazy powstałe od ok. 1600
do lat po rok 1945. O Jej wszechstronnej działalności
pisano w jubileuszowych publikacjach kieleckiego
Muzeum Narodowego, z okazji jego 100-lecia (1908-
2008), przygotowanych pod przewodnictwem wice-
dyrektora ds. merytorycznych Ryszarda de Latour.
Barbara Modrzejewska została wyróżniona na-
grodami i odznaczeniami, m. in.: odznakami Zasłu-
żony Działacz Kultury (1968; 1974); w ramach na-
grody zbiorowej miasta Kielc I stopnia (1973); Złotą
odznaką za opiekę nad zabytkami (1975; 1978)
i honorowym dyplomem Oddziału Kieleckiego
PTTK; odznaczeniami: Srebrnym Krzyżem Zasługi
(1962) i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia
Polski (12 XI 1975).
Prywatnie Barbara Modrzejewska była osobą
bardzo towarzyską, chętną do podróży krajowych
i zagranicznych, szczególnie serdeczną dla ukocha-
nej wnuczki Bożeny. Po śmierci swojej matki (1986)
nosiła stale jej sygnet, a zimą w muzeum wdziewała
ulubioną, ciepłą kielecką zapaskę!
Niniejszy zarys biografii Zmarłej zredagowany
został z udziałem Jej syna profesora Macieja Mo-
drzejewskiego oraz Jej bliskich znajomych w Kiel-
cach i Krakowie.
Elżbieta S. Jeżewska