Heidelberger Jahrbücher der Literatur (34,2.1841)

1841


ι%.

:0,"ϊΐί
15 >ι

ι<ί
tf,n
Ιί1'ί«ί,
‘*1*^
Nf,

,(5 rifi

ii το


11
*r.,
Rltp«,
TO I||
u, o\|j|

«»irtt

I solo fiil
int, tarnen i
eralis Ijptfe
iqae legal
ioritat* tif:
„Prior oft
06t ipeDlifi
[uae, licet ft
utem eet &
[aod ad
de pri#
a)i „wk
jti praeiertoff
ex C30i3f[i:
ine ei
SCO lattf«6

ψ. 35. HEIDELBERGER
JAHRBÜCHER DER LITERATUR.

Anecdota ed. Heimbach. Tom. IL
CBeschluss.J
Toi? δε x*&' βι. τί. ßf το fi' κεφ, φησίνχ τοιανται
προσελεύσεις γεγόνασιν ημίν, ως τι?ες τοϊς ετέρων στρατενον»
ται χρήμασι καί δε*1 τονς εις ταντας δανείσαντας τάς αιτίας
προτιμάσΒαι, §εσπίζομεν, εΐ τις ταϊς άλη§είαις δοίη χρυσίον
%ροφάσει στρατείας η τον στατοντον γενέσ&αι τον παϊδα η
κατ’ αλλας τινάς αίτιας τοιαντας9 και ρ??τως αττό τούτο έ)'·
γραφείς τω σιψβολαίω 9 καί επί τοντω γένηται συμφωνία,
ώστε τον έργου γενομενου κνριώτερον είναι μόνον τον έπι
τοντω δανείσαντα, τοντω μόνον τω δεμάτι παραχωρεϊν την
γυναίκα“· Οντω μεν διεγνώ^η τα της προικός κρατούντα
μεταγενέστερα δάνεια, εϊπωμεν δε λοιπόν και περί ετέρου με·
ταγενεστίρον δανείου προτιμωμένον τον δημοσίου, τοντο δ7
αν εϊη* το καταβαλλόμενον εις κτίσιν οικίας η νηός η εις
έξώνησιν άγροτ η τι των άλλων „έπι γάρ των τοιοντων
απάντων κνριώτεροι κα^εστηκασιν οι μεταγενέστεροι δανει-
σται9 ων τοϊς χρημασιν έκτή&η η άνενεώ&η τά πράγματα,
των πολλοί πρεσβυτέρων“, ώς η νεαρά διέξεισι κειμένη εν

Et lib. XXIX. (Basil.) tit. 2. cap. 4. dicit: „Quoniam hujusmodi
interpellationes nobis factae sunt, quod quidam aliorum pecuniis militent,
oporteatque eos, qui in has causas crediderunt, praeferri, sancimus, ut,
si quis re vera au rum dederit occasione militiae vel ut filius inter Statu-
tes referatur vel ob alias hujusmodi causas, et id ipsum expresse in In-
strumente conscriptum sit, et convenerit, ut, si id factum sit, potior sit
solus is, qui in hoc credidit, in liac solum specie mulierem cedere“, Si-
jam cognita sunt credita posteriora, quae dotem vincant. Quod reliquum
est, dicaraus de alio posteriori credito, quod fisco praeferatur. Id hoc
est, quod ad exstruendas aedes vel navem vel ad emendum agrum vel
simile quid mutuo datur. „Nam in his omnibue posteriores creditores,
quorum pecuniis eae res comparatae vel refectae sunt, potiores sunt his,
qui vel longe antiquiores sunt“, sicuti tradit Nov. XCVII., quae posita
est in tit. 2. lib. XXIX. (Basil.); dos tarnen ejjusmodi creditum vincit,
XXXIV. Jahrg. 4. Doppelheft. 35