DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.35559#0013
DE BENEFICIIS LIBERI. j
CAP.XM. Si arbitrium dandi penes nos eE,praecipue manEnaqu^remus,vt quam minime
norcalemunus Et. Pauci enim sunt tam grati, vt quod acccperinr, eriam ii non vident, cogirent.
ngratis quoq; memoria cum ipio munere incurrit: vbi aure ocuios eE, & obhuhei iui non (imr,
cdau&orem su u ingerit & inculcat. Eo quidc magis durarura quarramus, quia nunquam admo-
leredebemus.Ipia res euaneseente memoria excirer.Libenrius donabo argenrum facium,quam
ignatum: libentius Ratuas,quam veEe, & quod vius brerns deterar. Apud paucos poE re manet
<ratia. Piuressunr apud quos non diurius in animo iunr donata, quam in vEi. Ergo ii neri poteE,
joniumi munus meu nolo. Exter,h^rearamico meo, & conuiuat. Nemo ram Eulrus cE,vr mo-
nendus Et, necuigladiatores aut venatione iam munere ediro rmtrat, & veEimecaa:Eiua bruma,
io hiberna solEirio.Sit in beneficio ienEts communis; rem pus, iocum,perionas obieruer: quia mo-
mentis quardam grata & mgratasunt. Quanto acceptius eE,si id damus, quod quis non habet,
quam cuius copiaabundat?quoddiu qua?rit,necinuenit,quam quod vbiq; viEirus eE? Munera
non ram pretioia,quam rara,& exquiEraiinr, qu^ etiaapud diuttem En locum factunt: iicur gre-
galia quoque poma, eriam poEpaucos dies itura in faEidium, dclcdfaur, si prouencrc maturius.
Illa quoque non eruntEne honore, quasaur nemo Elis alius dedit.aur nos nuili alij.
CAP.xm. ALEXANDRO Macedoni,cumvicforOrienris,animosEiprahumana tolleret,
Cormthij per legatos gratulati sunt,& ciuitatcillum sua donauerunt. Cum ritiilctA lexander hoc
ofHcijgenus,vnusexlegatis, Nulli, inquit, ciuicatemvnquadedimus alij quam tibi & Herculi.
Libens accepit delatum honorem, & legatos inuitarione, aliaq; humanitate prosecutus, cogita-
bo uit, non quiEbiciuitatem darent, led cui dedilscnt. Ethomo gloria* deditus, emus nec naturam,
nec modum noucrat, Herculis Libcriq; veEigia sequeus, ac neibi quidem reEEcns, vbi lih defe-
cerant, ad socium honoris Eiirelpexit a daunbus;ranquam caslitm , quod mente vanisiima com-
pledfebatur, tenerer.-quia Herculi arquabatur. Quid enim simile habebat varianus adoicsccns,
cuipro virtureeratfelixtemeritas? Hercules nihil Ebi vicit: orbem terrarum transiuit, non con-
cupiseendo, scd vindicando. Quid vincerer malorum hoEis, bonorum vindex, terrarum naariiq;
pacator? At hic a pueritia latro, gentiumque vaEator,tam hoEium pernicies, quam amicorum,
quiEimmum bonum duceret, terrori eEe cuntEis mortalibus, oblitus, non serocisEma tantum,
sed ignauislima quoque animalia timeri, ob virus malum.
CAP. xiv. AD propoEtum nunc reuerramur. BeneEciu quod quibuslibet datur, nulli gra-
20 tum eE. Nemo seEabularij aut cauponis hospitem iudicat, nec conmuam dantis epulu, vbi dici
poteE: Qqiideniminmecotulit? NempebocqtiodiniHum,&vixbenenottimsibi. $cinilluin
etiam mimicum ac turpishmu hominem. Nunquid enim me dignum iudicauit? Morbo suo mo-
rem gesEt.Quod voles gratum cEe,rarum efEce. Quis patitur Ebi impurari vulgaria? Nemohacc
ira interpretetur, tanquam reducam liberalitatem, & frarnis ar&ioribus reprimam. Illa vero, in
quantum libet,exeat: led eat,no erret. Licet ita largiri, vt vnulquilq; &tiam sicum multis accepir,
in populo seeise non puter. Nemo non habeat aliquam familiarem nota, per quamsperet se pro-
pius admissum.Dicat, Accepi idem quod ille, sed vitro. Accepi quod ille:sed ego intra breue tem-
pus,cum ille diu meruiEet. Sunt qui idc habeant: sed no cisdcm verbis datu,non eadem comitate
rribuentis.Ille accepit,cum rogaiset:ego,cum rogarer.Ille acccpit:scd facile redditurus, sed cuius
40 senebrus & hberoru orbitas magna promittebat. Mihi plus dedit, quamuis idc dederit: quia Ene
spe recipiendi dedit. Qucmadmodu meretrix ita inter multos sediuidit,vt nemo no aliquod Egnu
familiarisanimifcratutaquibencEciasuaamabiliavulteEe, excogitet quomodo &multi obli-
gentur, & rame Enguii habeant aliquid , quo se ceteris praeferant. Ego vero beneEciis non obii-
ciam moras, quo plura maioraq; fuerint, plus afferent laudis. AdEt tamen iudicinm. Neq; enim
cordi eEe cuiquapofEmt,forte ac remere data. Quare E quis exiEimatnos,cum iEa praecipimus,
benignitatis Enes introrsus referre, & ilii minus laxum limirem aperire, ne perpera monitiones
noEras exaudiar, quam enim virturem magis veneramur? cui magis Eimulos addimus.? quibus
vero tam conuenit haec adhortatio, quam nobis, societatem humani generis sancicnribus?
C AP.x v. Q^viD ergo eE.?cum Et nulla honeEa vis animi, etiam E a redravoluntate incepit,
io niE quam virtute modus fecit,vero liberalitatem nepotari.Tunciuuat accepilse beneEciu,&su-
pinis quidem manibus, vbi illud ratio ad dignos perducit, quod non quilibet caEis & conElij in-
digens impetus defert:quod oEentare libet,& inseribere Ebi. BeneEcia tu vocas, quorum audo-
rem fateri pudet.?At illa quanto gratiora Emt,quantoq; in partem interiore animi nunquam exi-
tura descendunt,cum deledant, cogitante magis a quo, quam quid acceperis? Crispus PasEenus
E)lcbat dicere,quorunda seiudicium malle,quam beneEciu.-quorundam beneEcium malle, qua
iudicium.& subiiciebat exempla:Ma!o,aiebat,diui AuguAi iudiciu: malo Claudij beneEciu. Ego
vero nullius puto expetendum eEe beneEciu,cuius vileiudiciumeE. Quid ergo? Non erat acci-
piendum a Claudio quod dabatur.?Erat: sed Ecut a fortuna, quam scires Eatim posse malam Eeri.
QuidergoiEaintersemixtadiuidimus? NoneEbeneEcium,cuidceAparsoptima, datum eEe
iudicio. ahoquin pecunia ingens E non ratione, nec reda voluntate donata esf,non magis bene-
^cium eshquam thesaurus. Multa sunt autem,quae.oportet accipcre,nec debere.
A 3
CAP.XM. Si arbitrium dandi penes nos eE,praecipue manEnaqu^remus,vt quam minime
norcalemunus Et. Pauci enim sunt tam grati, vt quod acccperinr, eriam ii non vident, cogirent.
ngratis quoq; memoria cum ipio munere incurrit: vbi aure ocuios eE, & obhuhei iui non (imr,
cdau&orem su u ingerit & inculcat. Eo quidc magis durarura quarramus, quia nunquam admo-
leredebemus.Ipia res euaneseente memoria excirer.Libenrius donabo argenrum facium,quam
ignatum: libentius Ratuas,quam veEe, & quod vius brerns deterar. Apud paucos poE re manet
<ratia. Piuressunr apud quos non diurius in animo iunr donata, quam in vEi. Ergo ii neri poteE,
joniumi munus meu nolo. Exter,h^rearamico meo, & conuiuat. Nemo ram Eulrus cE,vr mo-
nendus Et, necuigladiatores aut venatione iam munere ediro rmtrat, & veEimecaa:Eiua bruma,
io hiberna solEirio.Sit in beneficio ienEts communis; rem pus, iocum,perionas obieruer: quia mo-
mentis quardam grata & mgratasunt. Quanto acceptius eE,si id damus, quod quis non habet,
quam cuius copiaabundat?quoddiu qua?rit,necinuenit,quam quod vbiq; viEirus eE? Munera
non ram pretioia,quam rara,& exquiEraiinr, qu^ etiaapud diuttem En locum factunt: iicur gre-
galia quoque poma, eriam poEpaucos dies itura in faEidium, dclcdfaur, si prouencrc maturius.
Illa quoque non eruntEne honore, quasaur nemo Elis alius dedit.aur nos nuili alij.
CAP.xm. ALEXANDRO Macedoni,cumvicforOrienris,animosEiprahumana tolleret,
Cormthij per legatos gratulati sunt,& ciuitatcillum sua donauerunt. Cum ritiilctA lexander hoc
ofHcijgenus,vnusexlegatis, Nulli, inquit, ciuicatemvnquadedimus alij quam tibi & Herculi.
Libens accepit delatum honorem, & legatos inuitarione, aliaq; humanitate prosecutus, cogita-
bo uit, non quiEbiciuitatem darent, led cui dedilscnt. Ethomo gloria* deditus, emus nec naturam,
nec modum noucrat, Herculis Libcriq; veEigia sequeus, ac neibi quidem reEEcns, vbi lih defe-
cerant, ad socium honoris Eiirelpexit a daunbus;ranquam caslitm , quod mente vanisiima com-
pledfebatur, tenerer.-quia Herculi arquabatur. Quid enim simile habebat varianus adoicsccns,
cuipro virtureeratfelixtemeritas? Hercules nihil Ebi vicit: orbem terrarum transiuit, non con-
cupiseendo, scd vindicando. Quid vincerer malorum hoEis, bonorum vindex, terrarum naariiq;
pacator? At hic a pueritia latro, gentiumque vaEator,tam hoEium pernicies, quam amicorum,
quiEimmum bonum duceret, terrori eEe cuntEis mortalibus, oblitus, non serocisEma tantum,
sed ignauislima quoque animalia timeri, ob virus malum.
CAP. xiv. AD propoEtum nunc reuerramur. BeneEciu quod quibuslibet datur, nulli gra-
20 tum eE. Nemo seEabularij aut cauponis hospitem iudicat, nec conmuam dantis epulu, vbi dici
poteE: Qqiideniminmecotulit? NempebocqtiodiniHum,&vixbenenottimsibi. $cinilluin
etiam mimicum ac turpishmu hominem. Nunquid enim me dignum iudicauit? Morbo suo mo-
rem gesEt.Quod voles gratum cEe,rarum efEce. Quis patitur Ebi impurari vulgaria? Nemohacc
ira interpretetur, tanquam reducam liberalitatem, & frarnis ar&ioribus reprimam. Illa vero, in
quantum libet,exeat: led eat,no erret. Licet ita largiri, vt vnulquilq; &tiam sicum multis accepir,
in populo seeise non puter. Nemo non habeat aliquam familiarem nota, per quamsperet se pro-
pius admissum.Dicat, Accepi idem quod ille, sed vitro. Accepi quod ille:sed ego intra breue tem-
pus,cum ille diu meruiEet. Sunt qui idc habeant: sed no cisdcm verbis datu,non eadem comitate
rribuentis.Ille accepit,cum rogaiset:ego,cum rogarer.Ille acccpit:scd facile redditurus, sed cuius
40 senebrus & hberoru orbitas magna promittebat. Mihi plus dedit, quamuis idc dederit: quia Ene
spe recipiendi dedit. Qucmadmodu meretrix ita inter multos sediuidit,vt nemo no aliquod Egnu
familiarisanimifcratutaquibencEciasuaamabiliavulteEe, excogitet quomodo &multi obli-
gentur, & rame Enguii habeant aliquid , quo se ceteris praeferant. Ego vero beneEciis non obii-
ciam moras, quo plura maioraq; fuerint, plus afferent laudis. AdEt tamen iudicinm. Neq; enim
cordi eEe cuiquapofEmt,forte ac remere data. Quare E quis exiEimatnos,cum iEa praecipimus,
benignitatis Enes introrsus referre, & ilii minus laxum limirem aperire, ne perpera monitiones
noEras exaudiar, quam enim virturem magis veneramur? cui magis Eimulos addimus.? quibus
vero tam conuenit haec adhortatio, quam nobis, societatem humani generis sancicnribus?
C AP.x v. Q^viD ergo eE.?cum Et nulla honeEa vis animi, etiam E a redravoluntate incepit,
io niE quam virtute modus fecit,vero liberalitatem nepotari.Tunciuuat accepilse beneEciu,&su-
pinis quidem manibus, vbi illud ratio ad dignos perducit, quod non quilibet caEis & conElij in-
digens impetus defert:quod oEentare libet,& inseribere Ebi. BeneEcia tu vocas, quorum audo-
rem fateri pudet.?At illa quanto gratiora Emt,quantoq; in partem interiore animi nunquam exi-
tura descendunt,cum deledant, cogitante magis a quo, quam quid acceperis? Crispus PasEenus
E)lcbat dicere,quorunda seiudicium malle,quam beneEciu.-quorundam beneEcium malle, qua
iudicium.& subiiciebat exempla:Ma!o,aiebat,diui AuguAi iudiciu: malo Claudij beneEciu. Ego
vero nullius puto expetendum eEe beneEciu,cuius vileiudiciumeE. Quid ergo? Non erat acci-
piendum a Claudio quod dabatur.?Erat: sed Ecut a fortuna, quam scires Eatim posse malam Eeri.
QuidergoiEaintersemixtadiuidimus? NoneEbeneEcium,cuidceAparsoptima, datum eEe
iudicio. ahoquin pecunia ingens E non ratione, nec reda voluntate donata esf,non magis bene-
^cium eshquam thesaurus. Multa sunt autem,quae.oportet accipcre,nec debere.
A 3