DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.35559#0039
DE BENEFICIIS LIBER 1111.
C Ap. xxxvi ii. D ABiT tibi Philippus quia promiEt, edam E non debet, etiam Einiuriani,
etiamEscelusfaRutuseR, etiamE vno faRoprascluEiruseR naufragislitora? Non eRleuitas,a
cognito & damnaro errore dhcedere:& ingenue fatendum eR: Aliud putaui:deceprus lum. Hasc
verosuperbie Ruhitue perseuerantiaeR: Quod semel dixi, qualecunque eR, Exum rarum que Er.
Non eR turpe,cum re mutare conElium Age,E Philippus poilellbrem illum eorum lirorum re-
liquiiset, quar naufragio ceperat, non ne omnibus miseris aqua & igni interdixerat / Potius cR,
inquit, intra Enes regni mei, tc litteras iRas oculis inRribendas, durisiima fronrc circumferre.
ORendequamRcraresErmenia hospitalis. Pnebein facie tua legendum iRud decretum, quo
cauetur,ne miieros reRoiuuare capitale iit. Magis iRaconRitutio iic erit rara,quam E illam in res
incidilsem.
C Ap. xxx v n n. Qv AR E ergo,inquit,Zeno vcRcr,cum quingentos denarios mutuos cui- 56
dam promiEilet,&iMum parum idoneum comperiRer,amicis Eiadentibns ne daret,perieuerauit
credere, quia promiierar/ Primum alia condicio eRm credito, alia in beneEcio. Pecunia? edam
malecrcdirascxadlioeR. Et appellare debitorem ad diem poilum;&iiroroceRcrit, portionem
feram, benefeium & torum perit, & Ratim. Prasterca hoc mali viri eR, illud mali patnsfamilue.
Deinde ncZeno quidem, E maior fuiEct Eamma, credere perseueraRet. Quingenti denarij sunt.
Illud quod dicisolcc,in morbo coniumar. fuit tanri, non reuocare promiEiim suum. Ad cenam
quia promisi, ibo, etiam ii frigus eritmon quidem E niues cadent. Surgamad sponlalia,quia pro-
misi,quamuis non concoxerim: sed non li fcbricirauero, Sponlum dcicendam, quia promiE: sed
^-0 non E sponderein incertum iubebisRi Eleo obligabis. SubeR, in quam, tacita exceptio, Si potero,
E debebo.Si hascitaerunr, efhce.vt idem Rarus iir, cum exigitur, qui fuit cum promirrerem. De-
Rituere leuitas non erit,E aliquid interuenit uoui. Quid miraris, cum condicio promirrenris mu-
tata Et,mutatum eReconiiiium?Eadem mihi omnia prxRa: &idernsum. Vadimonium promit-
timusuamen descritur.Non in omnes datur aRio:Desercnrem vis maior excuEir.
C A p. xxxX. IDEM etiam illa in qutcRione reiponhim exhtima,an omnimodo referenda Et
gratia, & an beneEciumvtique reddendum iir. Animum prreRare gratum debeo: ceterum ali-
quando me referre gratia non patitur mea mfeiiciras, aliqua udo felicitas eius cui debeo. Quid
enim regi, quid pauper diuiti reddam ? Vtique cum quidam recipere bcncEeium , imuriam iudi-
ccnr, &beneEcia subiude aliis beneEciis oucrenr. Qtpid amplius in horum perlonam polhim,
30 quam velle/ Nec enim ideo beneheium nouum reiicere debeo, quia nondum prius reddidi. Ac-
cipiam ramlibenrer, quam dabitur: &prasbebo me amico meo exercenda boniratissuas capa-
cem materiam. Qui nona accipere non vult, accepris offenditur. Non refero gratiam. Quid ad
rem?noneRpcrmemora, EautoccaEomihideeR, autfacultas. IlleprasRiric mihi, nempe cuna
occaEonem haberet,cum facultatem. Vtrum bonus vir eR, an malus ? Apud bonum virum, bo-
nam causam habeo: apud malum non ago. Ne illud quidem exiRimo faciendum, vr referre gra-
tiam, etiam intutis his quibus refertur,properemus, &inRcmus cedentibus. Non eR referre gra-
tiam, quod volens acceperis, nolenti reddere. Quidam , cum aliquod iliis milium eRmunuscu-
lum.subinde aliud iutempeRiue remirtunt,& nihil se debere teRantur. Reiici en di gentis eR, pro-
tinus aliud mutcem mittere, & munus munere expungere. Aliquando & non reddam beneEciu
40 cum poiEm,quando pius mihi detracturus ero, quam illi collaturusRi ille non erit RnRirus vllam
accelEonem recepto eo, quo reddito, mihi multum absccRurum erit. QuifcRinat vtiq; reddere,
non haber animum grati hominis, sed debitoris. Et vtbrcuiterdicam, p[ui nimis cito cupit sol-
uere,inuitus debet: quiinuitus debet,ingratus eR.
LIBER Q_V I N T V S.
C ^ P F 7* 7.
50 YN prioribus libris videbar consummaslepropoEtum, cum rradaslem, quemadmodum dari- 37
JLdum e Ret beneheium,& quemadmodum accipiendum.Hi enim sunt huius oRicis Enes. Quic-
quid vitta moror, non leruio materix, Rd indulgco: quas quo ducir, sequendum eR, non quo in-
uitat. Subinde enim nalcetur, quod lacellat aliqua dulcedine animum, magis non neceRarmm,
quamsuperuacuum. Verum quiaitavis, perseucremus, peratRis quas rem continebant, Icrutari
etiam ea,quas sunt his connexa,verum non cohaerent ia: quts quiRpiis diligenter inspicit,nec facie
operx pretium,nec tamen perdit operam. Tibi aut6 hommi natura optimo, & ad benef cia pro-
penso,Liberalis Ebucunullaeoru laudatio satisfacit. Neminem vnqua vidi tam benignum, etiam
Jeuishmorum ofhciorum teRimatore. Iam bonitas tua eo vsq; prolapsa eR vt tibi dari putes benc-
Ecium quoa vlh datur.Paratus es,ne quem benehcij pasniteat,pro ingratis dependere. Ipse vsque
eo abes ao omniia<Ratione,vsque eo Ratim exonerare cupis quos obligas,vt quicquid in aliquem
confers, veus videri non praeRare, sed reddere. Ideoque plenius ad re Ec darareuertuntur. Nam
fere lequuntur bcneEciano reposcentc:& vt gloria fugientes magis ac magis sequituQta fructus
C 4
C Ap. xxxvi ii. D ABiT tibi Philippus quia promiEt, edam E non debet, etiam Einiuriani,
etiamEscelusfaRutuseR, etiamE vno faRoprascluEiruseR naufragislitora? Non eRleuitas,a
cognito & damnaro errore dhcedere:& ingenue fatendum eR: Aliud putaui:deceprus lum. Hasc
verosuperbie Ruhitue perseuerantiaeR: Quod semel dixi, qualecunque eR, Exum rarum que Er.
Non eR turpe,cum re mutare conElium Age,E Philippus poilellbrem illum eorum lirorum re-
liquiiset, quar naufragio ceperat, non ne omnibus miseris aqua & igni interdixerat / Potius cR,
inquit, intra Enes regni mei, tc litteras iRas oculis inRribendas, durisiima fronrc circumferre.
ORendequamRcraresErmenia hospitalis. Pnebein facie tua legendum iRud decretum, quo
cauetur,ne miieros reRoiuuare capitale iit. Magis iRaconRitutio iic erit rara,quam E illam in res
incidilsem.
C Ap. xxx v n n. Qv AR E ergo,inquit,Zeno vcRcr,cum quingentos denarios mutuos cui- 56
dam promiEilet,&iMum parum idoneum comperiRer,amicis Eiadentibns ne daret,perieuerauit
credere, quia promiierar/ Primum alia condicio eRm credito, alia in beneEcio. Pecunia? edam
malecrcdirascxadlioeR. Et appellare debitorem ad diem poilum;&iiroroceRcrit, portionem
feram, benefeium & torum perit, & Ratim. Prasterca hoc mali viri eR, illud mali patnsfamilue.
Deinde ncZeno quidem, E maior fuiEct Eamma, credere perseueraRet. Quingenti denarij sunt.
Illud quod dicisolcc,in morbo coniumar. fuit tanri, non reuocare promiEiim suum. Ad cenam
quia promisi, ibo, etiam ii frigus eritmon quidem E niues cadent. Surgamad sponlalia,quia pro-
misi,quamuis non concoxerim: sed non li fcbricirauero, Sponlum dcicendam, quia promiE: sed
^-0 non E sponderein incertum iubebisRi Eleo obligabis. SubeR, in quam, tacita exceptio, Si potero,
E debebo.Si hascitaerunr, efhce.vt idem Rarus iir, cum exigitur, qui fuit cum promirrerem. De-
Rituere leuitas non erit,E aliquid interuenit uoui. Quid miraris, cum condicio promirrenris mu-
tata Et,mutatum eReconiiiium?Eadem mihi omnia prxRa: &idernsum. Vadimonium promit-
timusuamen descritur.Non in omnes datur aRio:Desercnrem vis maior excuEir.
C A p. xxxX. IDEM etiam illa in qutcRione reiponhim exhtima,an omnimodo referenda Et
gratia, & an beneEciumvtique reddendum iir. Animum prreRare gratum debeo: ceterum ali-
quando me referre gratia non patitur mea mfeiiciras, aliqua udo felicitas eius cui debeo. Quid
enim regi, quid pauper diuiti reddam ? Vtique cum quidam recipere bcncEeium , imuriam iudi-
ccnr, &beneEcia subiude aliis beneEciis oucrenr. Qtpid amplius in horum perlonam polhim,
30 quam velle/ Nec enim ideo beneheium nouum reiicere debeo, quia nondum prius reddidi. Ac-
cipiam ramlibenrer, quam dabitur: &prasbebo me amico meo exercenda boniratissuas capa-
cem materiam. Qui nona accipere non vult, accepris offenditur. Non refero gratiam. Quid ad
rem?noneRpcrmemora, EautoccaEomihideeR, autfacultas. IlleprasRiric mihi, nempe cuna
occaEonem haberet,cum facultatem. Vtrum bonus vir eR, an malus ? Apud bonum virum, bo-
nam causam habeo: apud malum non ago. Ne illud quidem exiRimo faciendum, vr referre gra-
tiam, etiam intutis his quibus refertur,properemus, &inRcmus cedentibus. Non eR referre gra-
tiam, quod volens acceperis, nolenti reddere. Quidam , cum aliquod iliis milium eRmunuscu-
lum.subinde aliud iutempeRiue remirtunt,& nihil se debere teRantur. Reiici en di gentis eR, pro-
tinus aliud mutcem mittere, & munus munere expungere. Aliquando & non reddam beneEciu
40 cum poiEm,quando pius mihi detracturus ero, quam illi collaturusRi ille non erit RnRirus vllam
accelEonem recepto eo, quo reddito, mihi multum absccRurum erit. QuifcRinat vtiq; reddere,
non haber animum grati hominis, sed debitoris. Et vtbrcuiterdicam, p[ui nimis cito cupit sol-
uere,inuitus debet: quiinuitus debet,ingratus eR.
LIBER Q_V I N T V S.
C ^ P F 7* 7.
50 YN prioribus libris videbar consummaslepropoEtum, cum rradaslem, quemadmodum dari- 37
JLdum e Ret beneheium,& quemadmodum accipiendum.Hi enim sunt huius oRicis Enes. Quic-
quid vitta moror, non leruio materix, Rd indulgco: quas quo ducir, sequendum eR, non quo in-
uitat. Subinde enim nalcetur, quod lacellat aliqua dulcedine animum, magis non neceRarmm,
quamsuperuacuum. Verum quiaitavis, perseucremus, peratRis quas rem continebant, Icrutari
etiam ea,quas sunt his connexa,verum non cohaerent ia: quts quiRpiis diligenter inspicit,nec facie
operx pretium,nec tamen perdit operam. Tibi aut6 hommi natura optimo, & ad benef cia pro-
penso,Liberalis Ebucunullaeoru laudatio satisfacit. Neminem vnqua vidi tam benignum, etiam
Jeuishmorum ofhciorum teRimatore. Iam bonitas tua eo vsq; prolapsa eR vt tibi dari putes benc-
Ecium quoa vlh datur.Paratus es,ne quem benehcij pasniteat,pro ingratis dependere. Ipse vsque
eo abes ao omniia<Ratione,vsque eo Ratim exonerare cupis quos obligas,vt quicquid in aliquem
confers, veus videri non praeRare, sed reddere. Ideoque plenius ad re Ec darareuertuntur. Nam
fere lequuntur bcneEciano reposcentc:& vt gloria fugientes magis ac magis sequituQta fructus
C 4