DE BENEFICIIS LIBER VI. 39
aur iFcm o-alcam?Ca?Eir ait,R non polle galeam agnoscere, hominem pulchrepolle: & adiccir,
pntooblrociratus,quodleacoguitionemediaadveteremfabulam abduceret: Tu vtique die
iionesTvierito,inquit,Cielai-menonagnolcis. nam cum hoc factum eR, integet* eram. poRca
ad Mundam macie oculus mihi eifbEus cR ,&in capite lecta olla. Nec galeam illam E videres
agnoIceres.MachieraenimHEpanadiuilaeR. VetuitiHiexhiberi negotium Ctelar: & agelios,
in quibus vicinalis via, caularixte ac litium fuerat, militi Eiodonauit.
C AP. xxv. Qv i n ergo? non repeteret beneEcium ab Imperatore, cuius memoriam mul-
titudo rerum confuderat?quem fortuna ingens,exercitus diljionentcm,non patiebatur Enguhs
militibus occurrere? Non eRhoc repeccre beneEcium, led relumere bono loco politum & pa-
lo ratum. Ad quod tamen vt Rimatur, manus porrigenda eR. Repetam itaque,quia hoc aut imccs-
EtatcfaCturusero,autiliiuscausa,aquo repetam. Tiberius Ca?sar inter initia dicenti cuidam,
McmmiRi, antequam plures notas familiaritatis veteris proferret: Non memini,inquit, quid tu-
ertm. Abhocnedumellct repetendumbencEcium, optanda erat obhuio. Aucrsabaturomni-
um amicorum & tequalium notitiam, & illam Ealani praTcntem fortunam Eiam aspici, illam lo-
lam cogitari ac narrari volebar: mqmiitorcm habebar veterem amicum. Magis tempeRiue repe-
tendum cR beneEcium, quam petendum. Adhibendaverborum moderatio,vt nec ingratus pot-
Et dEEmulare. Tacendum &expcdtandum, E inter lapientes viucremus: & tamen lapientibus
quocpie indicare melius fuiEet, quid rerum noRrarum Ratus poAeret. Deos, quorum notitiam
nulla res effugit, rogamus: & il!os*vota non exorant, led admonent. Diis qu oque, inquam , No-
no mericusilleiacerdosallegatofhcia, dearas religiole cultas, quo obRquentes faciat. & parent.
Moneri velle ac poEe,iecunda virtus eR. Huc Elucfra?nis leniter motis Eedtendus eR animus,
paucis sui rc&or optimus.proximi lunt,qm admoniti in viam redeunt. His non eR dux detrahen-
dus. O per tR oculis iucR acies,led ime vlu, quam lumen a diis immiEum ad nEuiReria lua euocat.
InRrumenta ceEanr, nili illa in opus Rmm artifex inouerit. IucR interim animis voluntas bona: qy
sed torpet, modo delicus ac Rtu, modo oRicij inlcitia. Hanc vtilcm facere debemus : nec irati re-
lm riuerc m vino,led vt paigElri puerormu ducentium patienter ferre offenia dones memoruE la-
bentis. Quae, quemadmodum lubie-Ro vno aut altero verbo, ad contextum reddendae orationis
adducta cit, Ec ad telercndam gratiam admonitione rcuocandaelt.
LIBER SEXTVS.
C ^ f G T /.
V D A M, Liberalis virorum optime, exercendi tantum iugenij cati (a quaeruntur , & sem-
per extra viam iacent: qua?dam& dum queruntur, oblcdfamento sunt, & qurelita, vlui.
Omn.u tibi copiam laciam. Tu itla,vscunque tibi viium erit, aut peragi iubeto, aut ad explican-
dum ludorum ordmem induci. H:s quoque ii abire protinus iu lieris, nonnihil adtum erit. Nam
etiam quod di icere Eiperuacuum eR, prodeR cognolcere. Ex vultu igitur ruo pendebo, prout il-
le luaRrirmihi: aliadetinebodiutius,aha expellam.
40 CAP. n. AN beneEcium eripi poEit,qr:tehtumeR.Quidam negant poEexNon enim res eR, 4^
ied adio: quomodo aliud eR munus, almd 1 pia donario : aliud qui nauigat, aliudipianauigario.
Et quamuis a-ger non Et E ne morbo, non tamen idem eR reget* & morbus. Ita aliud eR bencEci-
tim iplum, aliud quod ad vnnmquenque noRrum beneEcio peruenit. Illud incorporale eR,irntu
non Er: materia Elius huc & Elue iaCtarur, & dominum mutat. Itaque tu tuum eripis, ipia rerum
natura reuocare quod dedit non poteR. BcnehciaErainterrumpir, non rcicindit. Qui moritur,
tamen vixit:qu: aruilit oculos, tamen vidit. Qua? ad nos peruenerunt, ne Ent, eRaci poteRme fu-
erintpion poteR. Pars autem heneEcii & quidem ce.rtiEima eR, qutefuit. NonnunquamvEi be-
neEcij longiore prohibemur,beneEcium quidem iplum non eraditur. Licet omnes in hoc vires
luas natura aduocet, retro illi agere ie non licet. PoteR eripi domus, & pecunia, & mancipium,
$0 dc.qmcquid cR,iu quohaEit beneEcij nomen. IpRim vero Rabile & immotum eR. NullavisefH-
ciet, ne hic dederit, nc ille acceperit.
CAP m. EcREGie mihi videtur M. A ntonius apud Rabirium poetam,cum fortunam su-
am tranleuntemaho videat, & hb: nihil relidtum, pneter ius mortis, id quoque , E cito occupa-
rent, exclamare : <dM;.0 quantum habere potuit , E voluiEet. Ha? lunt
diuiti^ certa?,in quacunque Ru tis humante leuitate, vno loco permansurre: qux quo maiores fu-
erint,hocmuioremhabcbuntinuidiam. Qriidtanquamtuoparcis? Procurator es. Omnia iRa
qu$ vos tumidos,& Ripra humana elatos,obliuisci cogunt veitra? fragilitatis,qua? ferreis clauRris
cultoditis armati, qua? ex alieno languine rapta veRro defenditis , propter qua? claEes cruentatu-
ras mana deducitis, propter qute quaEatis vrbes, ignari, quantum telorum in aduerlos fortuna
%o comparet, propter qua? ruptis toties alEnitatis,amicitig, collegi) foederibus, inter contendentes
duos tema um orbis clEus eR.no lunt veRra:in depoliti caula sunt,iam ianiq;adahu dominu Ipe-
dtatia,aut hoRis illa, aut hoREis animi RicccEoriuuad^t. Ouxris quomodo illa tua facias? dond
"" D i
aur iFcm o-alcam?Ca?Eir ait,R non polle galeam agnoscere, hominem pulchrepolle: & adiccir,
pntooblrociratus,quodleacoguitionemediaadveteremfabulam abduceret: Tu vtique die
iionesTvierito,inquit,Cielai-menonagnolcis. nam cum hoc factum eR, integet* eram. poRca
ad Mundam macie oculus mihi eifbEus cR ,&in capite lecta olla. Nec galeam illam E videres
agnoIceres.MachieraenimHEpanadiuilaeR. VetuitiHiexhiberi negotium Ctelar: & agelios,
in quibus vicinalis via, caularixte ac litium fuerat, militi Eiodonauit.
C AP. xxv. Qv i n ergo? non repeteret beneEcium ab Imperatore, cuius memoriam mul-
titudo rerum confuderat?quem fortuna ingens,exercitus diljionentcm,non patiebatur Enguhs
militibus occurrere? Non eRhoc repeccre beneEcium, led relumere bono loco politum & pa-
lo ratum. Ad quod tamen vt Rimatur, manus porrigenda eR. Repetam itaque,quia hoc aut imccs-
EtatcfaCturusero,autiliiuscausa,aquo repetam. Tiberius Ca?sar inter initia dicenti cuidam,
McmmiRi, antequam plures notas familiaritatis veteris proferret: Non memini,inquit, quid tu-
ertm. Abhocnedumellct repetendumbencEcium, optanda erat obhuio. Aucrsabaturomni-
um amicorum & tequalium notitiam, & illam Ealani praTcntem fortunam Eiam aspici, illam lo-
lam cogitari ac narrari volebar: mqmiitorcm habebar veterem amicum. Magis tempeRiue repe-
tendum cR beneEcium, quam petendum. Adhibendaverborum moderatio,vt nec ingratus pot-
Et dEEmulare. Tacendum &expcdtandum, E inter lapientes viucremus: & tamen lapientibus
quocpie indicare melius fuiEet, quid rerum noRrarum Ratus poAeret. Deos, quorum notitiam
nulla res effugit, rogamus: & il!os*vota non exorant, led admonent. Diis qu oque, inquam , No-
no mericusilleiacerdosallegatofhcia, dearas religiole cultas, quo obRquentes faciat. & parent.
Moneri velle ac poEe,iecunda virtus eR. Huc Elucfra?nis leniter motis Eedtendus eR animus,
paucis sui rc&or optimus.proximi lunt,qm admoniti in viam redeunt. His non eR dux detrahen-
dus. O per tR oculis iucR acies,led ime vlu, quam lumen a diis immiEum ad nEuiReria lua euocat.
InRrumenta ceEanr, nili illa in opus Rmm artifex inouerit. IucR interim animis voluntas bona: qy
sed torpet, modo delicus ac Rtu, modo oRicij inlcitia. Hanc vtilcm facere debemus : nec irati re-
lm riuerc m vino,led vt paigElri puerormu ducentium patienter ferre offenia dones memoruE la-
bentis. Quae, quemadmodum lubie-Ro vno aut altero verbo, ad contextum reddendae orationis
adducta cit, Ec ad telercndam gratiam admonitione rcuocandaelt.
LIBER SEXTVS.
C ^ f G T /.
V D A M, Liberalis virorum optime, exercendi tantum iugenij cati (a quaeruntur , & sem-
per extra viam iacent: qua?dam& dum queruntur, oblcdfamento sunt, & qurelita, vlui.
Omn.u tibi copiam laciam. Tu itla,vscunque tibi viium erit, aut peragi iubeto, aut ad explican-
dum ludorum ordmem induci. H:s quoque ii abire protinus iu lieris, nonnihil adtum erit. Nam
etiam quod di icere Eiperuacuum eR, prodeR cognolcere. Ex vultu igitur ruo pendebo, prout il-
le luaRrirmihi: aliadetinebodiutius,aha expellam.
40 CAP. n. AN beneEcium eripi poEit,qr:tehtumeR.Quidam negant poEexNon enim res eR, 4^
ied adio: quomodo aliud eR munus, almd 1 pia donario : aliud qui nauigat, aliudipianauigario.
Et quamuis a-ger non Et E ne morbo, non tamen idem eR reget* & morbus. Ita aliud eR bencEci-
tim iplum, aliud quod ad vnnmquenque noRrum beneEcio peruenit. Illud incorporale eR,irntu
non Er: materia Elius huc & Elue iaCtarur, & dominum mutat. Itaque tu tuum eripis, ipia rerum
natura reuocare quod dedit non poteR. BcnehciaErainterrumpir, non rcicindit. Qui moritur,
tamen vixit:qu: aruilit oculos, tamen vidit. Qua? ad nos peruenerunt, ne Ent, eRaci poteRme fu-
erintpion poteR. Pars autem heneEcii & quidem ce.rtiEima eR, qutefuit. NonnunquamvEi be-
neEcij longiore prohibemur,beneEcium quidem iplum non eraditur. Licet omnes in hoc vires
luas natura aduocet, retro illi agere ie non licet. PoteR eripi domus, & pecunia, & mancipium,
$0 dc.qmcquid cR,iu quohaEit beneEcij nomen. IpRim vero Rabile & immotum eR. NullavisefH-
ciet, ne hic dederit, nc ille acceperit.
CAP m. EcREGie mihi videtur M. A ntonius apud Rabirium poetam,cum fortunam su-
am tranleuntemaho videat, & hb: nihil relidtum, pneter ius mortis, id quoque , E cito occupa-
rent, exclamare : <dM;.0 quantum habere potuit , E voluiEet. Ha? lunt
diuiti^ certa?,in quacunque Ru tis humante leuitate, vno loco permansurre: qux quo maiores fu-
erint,hocmuioremhabcbuntinuidiam. Qriidtanquamtuoparcis? Procurator es. Omnia iRa
qu$ vos tumidos,& Ripra humana elatos,obliuisci cogunt veitra? fragilitatis,qua? ferreis clauRris
cultoditis armati, qua? ex alieno languine rapta veRro defenditis , propter qua? claEes cruentatu-
ras mana deducitis, propter qute quaEatis vrbes, ignari, quantum telorum in aduerlos fortuna
%o comparet, propter qua? ruptis toties alEnitatis,amicitig, collegi) foederibus, inter contendentes
duos tema um orbis clEus eR.no lunt veRra:in depoliti caula sunt,iam ianiq;adahu dominu Ipe-
dtatia,aut hoRis illa, aut hoREis animi RicccEoriuuad^t. Ouxris quomodo illa tua facias? dond
"" D i