DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.35559#0030
n L. ANNAEI SENECA
N'R iuras, inquit, te diem patri remiRiirum, hoc te gladio transfodiam. In tuapotcRate eR, vtro
rrnHo pater meus accuiatotcm non habeat. Iurauit tribunus: nec fefcllit,&causamagcusationis
remRs^ contioni reddidit. Nulli alij licuit impune tribunum in ordinem redigere.
C A r. xxxvi n. ALiA ex aliis exemplasubeunt eorum, qui patentes suos periculis eripue-
runt, quiexinhmoadsummum protulerunt, & e plebe aceruoq; ignobili nunquam tacendos
sxculis dederunt. Nulla vi verborum, nullaingemj facultate exprimi poteR, quantum opus iit,
quam laudabile, quamque nunquam a memoria hominum exiturum, poRe hoc dicere: Parenti-
bus meis parui,ccih: imperio eorum, Rue a?quum,siue iniquum fuit, obsequentemRibmiRumq;
me prtebui.- ad hoc vnum contumax fui, ne beneficiis vincerer. Certate obiecro vos,& fusi quoq;
reRituiteaciem. Felices,quivicerint:felices,quivincentur. Quid eoado!eicentepneclarius,qui io
hbiipii dicere potuit; neque enim faseRalteri dicere: Patrem meum benesiciis vici? Quid eo
fortunatius sene, qui omnibus vbique praedicabit, ahiioiuose bcnchciis vidumr" Quid autem
eR felicius,quam hbi cedere?
LIBER QJ/ A R T V S.
c ^ p r r /.
17 X omnibus quse traAauimus, Ebuci Liberalis^ poteR videri nihil tam nece Parium, aut magis 10
A-/(vrait SaluRius)cum cura dicendum, quam quod in manibus eR:An beneficium dare, &m-
uicem gratiam referre, per seres expetenda? Rnr. InueninnturquihoneRain mercedem colant,
quibuique non placeat vntus gratuita.-qua? nihil habet m se magnificum, ii quicquam habet ve-
nale. Quid emm eR turpius,quam aliquem computare,quanti vir bonus sit: cum virtus nec lucto
inuitetur necabRerreatur damno, adeoque neminem ipe ac pollicitatione corrumpat,vtcumRa
inieimpendeteiubcat, acsarpiusinvlttotributissit.^ Calcatis vtilitatibusad illam eundum eR
quocunque vocauit, quocunque miin, ime rcspeiRu rei familiaris, interdum etiam hnc vliaian-
gumis sui parsimonia vadendum , nec vnquam imperium eius detredfandum. Qtiid consequar,
inquit,R hoc fortiter,R hoc grare fecero Quod feceris.Nihil tibi extra promittitur: si quid forte
obucnent commodi, inter acccshones numerabis. Rerum honeRarum pretium in ipsiseR. Si
honcRumper se expetendum eR, beneficium autem honeRumcR, non poteR alia eius condi-
cio eRe, cumeademnaturasit. Perieautcm expetendum eRchoncRum, sirpc& abundepro-
batum eR.
CAP. 11. In hac parte nobis pugna eRcumEpicurcorumdclicata, &vmbratica turba, in
conuiuio suo philosbphantium, apud quos virtus voiuptai ii miniRraeR.Iilis paret, illis deseruit,
illas Riprase videt. Non eR, inquit, voluptas sine vir tute.Sed quare ante virtutem eR? De ordine
putasdisputationemeRe.?deretota,&dcpoteRatc eius ambigitur. NoneRvirtus, Rsequi po-
teR. Prima? partes eius sunr: ducere debet, imperare, summo loco Rare. Tu illam iubes signum
petere? Quid, inquit, tua refert s Et ego sine virtute nego beatam vitam poRe conRare. Ipsam
voluptatem,quam sequor,cui me mancipaui, remota illa,improbo & damno. De hoc vno dispu- qo
tatur, vttum virtus summi boni causa sit, an ipsaRimmum bonum. Vt hoc vnum quqratur, ordi-
nis tantum exiRimas mutationem iRa veto confuho cR, & manifeRacascitas , primis poRrcma
pra?ferre.Non indignor, quod poR voluptatem ponitur virtus, sed quod omnino cum voluptate
confertur. Contemptrix cius & hosfis eR, & iongiRime ab R!a resihens, labori ac dolori familia-
rior,virilibus incommodis magis,quam iRi eifemmato bono inserenda.
CAP. 1 n. H c, mi Liberalis,dicenda fuerunt,quia beneficium s de quo nunc agiturjdare,
virtutis eR,&turpiRimum id causa vilius alterius tei date, quam vt datum Rt. Nam si recipiendi
fjae tribueremusdocupierislimo cuique,non dignisRmo,daremus. Nunc vero diuiri imporruno
pauperem praeferimus. Non eR beneficium quod fortunam spedtar. Praeterea si vrprodcRe-
mus,solanos inuitarer vtihtas, minime beneficiadiRribucre deberenr, qui faciRime possent, lo- yo
cupletes,&porenres, & reges, aliena ope non indigentes. Dij vero tot munera, qua? sine inter-
mislione diebus acnodtibus fundunt,non datent. In omnia enim illis natura sua suRicit, plcnos-
que & tutos, &inuiolabiles prarRar. Nulli ergo beneheium dabunt, si vna dandi causa e R, si? in-
tueri ac commodum siium. IRud non eR beneheium, sed foenus: circumspicere,non vbi optime
ponas,sed vbi quteRuoRslime habeas, vnde facillime tollas. Quod cum longe a diis remotum sit,
sequiturvt liberales Rnt. Nam si vnabcneRcij dandi causa Rtvtilitas, nulla autem ex nobis vtihtas
deo sperandaeR,nulla deo dandi beneRcij causa eR.
CAP. 1111. Scio quidhocloco respondeatur. Vtiquenon datDeus beneRcia, sed secu-
rus & negligens noRti, auersus a mundo, aliud agit, aut hmaxima Epicuro felicitas videtur)
nihil agit, nec magisillum beneficia, quam iniuria? tangunt. Hoc qui dicit, non exaudit pre-
candum voces, &vndiquc sublatisin ca?lum manibus vota facientiupriuata ac publica. Quod
profcdononReret, necinhuncfurorem omnes mortales consenRRent alloquendi surda nu-
^ mina.
N'R iuras, inquit, te diem patri remiRiirum, hoc te gladio transfodiam. In tuapotcRate eR, vtro
rrnHo pater meus accuiatotcm non habeat. Iurauit tribunus: nec fefcllit,&causamagcusationis
remRs^ contioni reddidit. Nulli alij licuit impune tribunum in ordinem redigere.
C A r. xxxvi n. ALiA ex aliis exemplasubeunt eorum, qui patentes suos periculis eripue-
runt, quiexinhmoadsummum protulerunt, & e plebe aceruoq; ignobili nunquam tacendos
sxculis dederunt. Nulla vi verborum, nullaingemj facultate exprimi poteR, quantum opus iit,
quam laudabile, quamque nunquam a memoria hominum exiturum, poRe hoc dicere: Parenti-
bus meis parui,ccih: imperio eorum, Rue a?quum,siue iniquum fuit, obsequentemRibmiRumq;
me prtebui.- ad hoc vnum contumax fui, ne beneficiis vincerer. Certate obiecro vos,& fusi quoq;
reRituiteaciem. Felices,quivicerint:felices,quivincentur. Quid eoado!eicentepneclarius,qui io
hbiipii dicere potuit; neque enim faseRalteri dicere: Patrem meum benesiciis vici? Quid eo
fortunatius sene, qui omnibus vbique praedicabit, ahiioiuose bcnchciis vidumr" Quid autem
eR felicius,quam hbi cedere?
LIBER QJ/ A R T V S.
c ^ p r r /.
17 X omnibus quse traAauimus, Ebuci Liberalis^ poteR videri nihil tam nece Parium, aut magis 10
A-/(vrait SaluRius)cum cura dicendum, quam quod in manibus eR:An beneficium dare, &m-
uicem gratiam referre, per seres expetenda? Rnr. InueninnturquihoneRain mercedem colant,
quibuique non placeat vntus gratuita.-qua? nihil habet m se magnificum, ii quicquam habet ve-
nale. Quid emm eR turpius,quam aliquem computare,quanti vir bonus sit: cum virtus nec lucto
inuitetur necabRerreatur damno, adeoque neminem ipe ac pollicitatione corrumpat,vtcumRa
inieimpendeteiubcat, acsarpiusinvlttotributissit.^ Calcatis vtilitatibusad illam eundum eR
quocunque vocauit, quocunque miin, ime rcspeiRu rei familiaris, interdum etiam hnc vliaian-
gumis sui parsimonia vadendum , nec vnquam imperium eius detredfandum. Qtiid consequar,
inquit,R hoc fortiter,R hoc grare fecero Quod feceris.Nihil tibi extra promittitur: si quid forte
obucnent commodi, inter acccshones numerabis. Rerum honeRarum pretium in ipsiseR. Si
honcRumper se expetendum eR, beneficium autem honeRumcR, non poteR alia eius condi-
cio eRe, cumeademnaturasit. Perieautcm expetendum eRchoncRum, sirpc& abundepro-
batum eR.
CAP. 11. In hac parte nobis pugna eRcumEpicurcorumdclicata, &vmbratica turba, in
conuiuio suo philosbphantium, apud quos virtus voiuptai ii miniRraeR.Iilis paret, illis deseruit,
illas Riprase videt. Non eR, inquit, voluptas sine vir tute.Sed quare ante virtutem eR? De ordine
putasdisputationemeRe.?deretota,&dcpoteRatc eius ambigitur. NoneRvirtus, Rsequi po-
teR. Prima? partes eius sunr: ducere debet, imperare, summo loco Rare. Tu illam iubes signum
petere? Quid, inquit, tua refert s Et ego sine virtute nego beatam vitam poRe conRare. Ipsam
voluptatem,quam sequor,cui me mancipaui, remota illa,improbo & damno. De hoc vno dispu- qo
tatur, vttum virtus summi boni causa sit, an ipsaRimmum bonum. Vt hoc vnum quqratur, ordi-
nis tantum exiRimas mutationem iRa veto confuho cR, & manifeRacascitas , primis poRrcma
pra?ferre.Non indignor, quod poR voluptatem ponitur virtus, sed quod omnino cum voluptate
confertur. Contemptrix cius & hosfis eR, & iongiRime ab R!a resihens, labori ac dolori familia-
rior,virilibus incommodis magis,quam iRi eifemmato bono inserenda.
CAP. 1 n. H c, mi Liberalis,dicenda fuerunt,quia beneficium s de quo nunc agiturjdare,
virtutis eR,&turpiRimum id causa vilius alterius tei date, quam vt datum Rt. Nam si recipiendi
fjae tribueremusdocupierislimo cuique,non dignisRmo,daremus. Nunc vero diuiri imporruno
pauperem praeferimus. Non eR beneficium quod fortunam spedtar. Praeterea si vrprodcRe-
mus,solanos inuitarer vtihtas, minime beneficiadiRribucre deberenr, qui faciRime possent, lo- yo
cupletes,&porenres, & reges, aliena ope non indigentes. Dij vero tot munera, qua? sine inter-
mislione diebus acnodtibus fundunt,non datent. In omnia enim illis natura sua suRicit, plcnos-
que & tutos, &inuiolabiles prarRar. Nulli ergo beneheium dabunt, si vna dandi causa e R, si? in-
tueri ac commodum siium. IRud non eR beneheium, sed foenus: circumspicere,non vbi optime
ponas,sed vbi quteRuoRslime habeas, vnde facillime tollas. Quod cum longe a diis remotum sit,
sequiturvt liberales Rnt. Nam si vnabcneRcij dandi causa Rtvtilitas, nulla autem ex nobis vtihtas
deo sperandaeR,nulla deo dandi beneRcij causa eR.
CAP. 1111. Scio quidhocloco respondeatur. Vtiquenon datDeus beneRcia, sed secu-
rus & negligens noRti, auersus a mundo, aliud agit, aut hmaxima Epicuro felicitas videtur)
nihil agit, nec magisillum beneficia, quam iniuria? tangunt. Hoc qui dicit, non exaudit pre-
candum voces, &vndiquc sublatisin ca?lum manibus vota facientiupriuata ac publica. Quod
profcdononReret, necinhuncfurorem omnes mortales consenRRent alloquendi surda nu-
^ mina.