DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.35559#0388
M. A N N JE I S E N B € ^
hocvhiseAverbo . . . &hcegit,vtquerereturquodcenarentmant!slti3r,
quod inermes ellenr. A^rp^non placebat hic color.-malebat adolescentemiudicio, qua mor-
bo militare.Hoc db inquit, quod pater eihcacitcr dicat, detrahere illum operibus luis glcme-
rarium,languinarium,quem nec pater pollit retinere,nex lex dimittere.Quidam p2cli sunt cum
patre tanquam qui dixit lemel tantum le militare velle, vt aliquid videretur Reip. supra
legem prx:btdle:q tidam perpetuam denuntiauerunt militiam; quamdiu vires fuilsent, non de-
'41^ futurum Rcipub. virum fortem. Non probabat hunc colorem A<?rrc. Negabat patri abseinden-
dam spem hlq m perpetuum. hoc colore egit quo Mento: ied illud adiecir, per-
uenire ad le voces inuidorum illas:Nunquid amplius pugnauit quam quod neceUeilli fuit/Qui-
damhoccompohtum &hmulatum inter nos putaucrunt,vt ego militare vellem,tu verares, io
[Y^srovehementer egit a parte patris,& adiecitrAbdicato non permittam exire,iniiciam manus,
tenebo.nouiHime ante limen exeuntis cadauer hoc hernam. vtad hoslcm pemenias, patrem
calca. Putabat T/^w^,summus declamator, Latronis hunc leniti m, a Latrone fortius di&um, a
Lc/2w/sGra?co tenerius,qui dixit sc: . . . rehgiose patrem in-
duxitomnibus territum : aiebatprreceptoremluum in haccontrouersa deseribentem pericula
futuri proelij, Homeri verius ob hoc edidille: . . . dixit:
non ille orator; tunc enim non declamandi sludium erar;sed hic ex de-
clamatoribus, dixit nobis, cum denuntiaret HHo periculum,&pr$lagiis tangi ie diceret
Ggry/?;;^ dixit senrentiam , qux non indeclamatione tantum pellet placere,ied etiam in
solidiore aliquo scriptigencre,cum de fortunx varietate locum diceret . . .
dixit, rem paulo quidem elati-orem,quam prcfla & ciuilis oratio recipit,ied qua egregie atto-
nitos patris aifcdtus exprimeret .....
LIBER SECVNDVS.
P R O OE At I V At.
VM repeterem quos vnquam bene declamantes audiisem,occurrit mihi in
teralios Fabianus philolophus:qui adolescens admodum , tanta: opinionis in
declamando , quanta: poliea in disputando fuit. Exercebatur apud Areliium
Fuicumicuius genus dicendi imitatus.plus deinde laboris impendit vtlimih-
tudinem eius effugeret,quam impenderat vt exprimeret. Erat explicatio Fu-
lci Areliij splendida quidem,sed operoia&implicata: cultus nimis exquiiitus,
compositio verborum mollior quam vtillam tam landfis fortibusque praece-
ptis prarparans le animus pati poHet.Summa inxqualitas orationis, qua: modo exihs erat, modo
nimia licentia vaga& elfula: principia,argumenta, narrationes arid^ dicebantur, in deseriptio-
mbus extra legem omnibus verbis,dum modo ni terent,perutilia libertas. Nihil acre, nihil sohdu,
nihil horridum.Splendida oratio, & magis iasciuaquam !a?ta. Ab hac cito le Fabianus separauit: qo
& luxuriam quidem, cum voluir,abiecit: obscuritatem euadere non poruit. Ha:c illum vlque in
philoiophiam prosecutaeh.Sa:peminus quam audienti latiseh,eloquitur: &in lummaeius ac
smphcihima felicitate dicendi, antiquorum tamen vitiorum remanent veibgia Qtiardam tam
habitodelinunt,vtnonbreuiafinr,scdabrupta.Dicebar autem Fabianus fere dulces lentendas:
& quoties incidebar aliqua materia, qua: conuicium larcuii reciperer, inspirabat magno magis
quam acri animo.Deerat illis oratorium robur,& ille pugnatorius mucro : splendor vero veluc
voluntarius non elaboratae orationi aderat. Vultus dicentis lenis, & pro tranquillitate morutn
remtIlus.- vocis nulla contentio,nulla corporis a!leueratio,cum verba ve!ut iniullaHucrent-sim
videlicet compolitus & pacatus animus : cum vero comprcshilctaUe&us, & iram doloremque
procul cxpulillet,parum bene imitari poterat qua: esfugerat. Suasoriis aptior erat.-locorum na- yo
bitus,Hummumq ie decur(ias,& vrbium litus,moreique populorum nemo delcripht abundan-
tius. Nunquam inopia verbi subhidt.sed velocihimo curlu ac facillimo omnes res beata circum-
fluebat oratio.H^ec eo libentius,Mela,Eli carisltme.refero quia video animum tuum a ciuihbu:
ohiciis abhorrentem.&ab omniambiru auerlum.hocvnum concupilcentem mhi! concupilce- .
re,vt eloquentia: tantum studeas.facilis ab hac in omnes artes decursus esE Inlfruir etiam quos
non libi exercet.Nec est quodiniidias putes tibi heri,quali id agam , vr te bene cedentis Itudij la-
bor teneat. Ego vero non lum bonse mentis impedimentum, perge quo inclinat animus: & pa-
terno contentus ordine,iubduc fortunte magnam tui partem. Erat quidem tibi maius ingenium
quam fratribus ruis,omnium bonarum ardum capacillimum: est & hoc ipsum melioris ingenij
pignus, non corrumpi bonitate eius, vtillo male vtaris. Sed quoniam fratribus tuis ambiriolar se
cura: siunt,fbroquese & honoribus parant,in quibus ipla qua:lperantur timenda lunr:ego quo-
que aliquando eius proceilus auidus, & hortator laudatorque vel periculose, dum honehac
t modo,
hocvhiseAverbo . . . &hcegit,vtquerereturquodcenarentmant!slti3r,
quod inermes ellenr. A^rp^non placebat hic color.-malebat adolescentemiudicio, qua mor-
bo militare.Hoc db inquit, quod pater eihcacitcr dicat, detrahere illum operibus luis glcme-
rarium,languinarium,quem nec pater pollit retinere,nex lex dimittere.Quidam p2cli sunt cum
patre tanquam qui dixit lemel tantum le militare velle, vt aliquid videretur Reip. supra
legem prx:btdle:q tidam perpetuam denuntiauerunt militiam; quamdiu vires fuilsent, non de-
'41^ futurum Rcipub. virum fortem. Non probabat hunc colorem A<?rrc. Negabat patri abseinden-
dam spem hlq m perpetuum. hoc colore egit quo Mento: ied illud adiecir, per-
uenire ad le voces inuidorum illas:Nunquid amplius pugnauit quam quod neceUeilli fuit/Qui-
damhoccompohtum &hmulatum inter nos putaucrunt,vt ego militare vellem,tu verares, io
[Y^srovehementer egit a parte patris,& adiecitrAbdicato non permittam exire,iniiciam manus,
tenebo.nouiHime ante limen exeuntis cadauer hoc hernam. vtad hoslcm pemenias, patrem
calca. Putabat T/^w^,summus declamator, Latronis hunc leniti m, a Latrone fortius di&um, a
Lc/2w/sGra?co tenerius,qui dixit sc: . . . rehgiose patrem in-
duxitomnibus territum : aiebatprreceptoremluum in haccontrouersa deseribentem pericula
futuri proelij, Homeri verius ob hoc edidille: . . . dixit:
non ille orator; tunc enim non declamandi sludium erar;sed hic ex de-
clamatoribus, dixit nobis, cum denuntiaret HHo periculum,&pr$lagiis tangi ie diceret
Ggry/?;;^ dixit senrentiam , qux non indeclamatione tantum pellet placere,ied etiam in
solidiore aliquo scriptigencre,cum de fortunx varietate locum diceret . . .
dixit, rem paulo quidem elati-orem,quam prcfla & ciuilis oratio recipit,ied qua egregie atto-
nitos patris aifcdtus exprimeret .....
LIBER SECVNDVS.
P R O OE At I V At.
VM repeterem quos vnquam bene declamantes audiisem,occurrit mihi in
teralios Fabianus philolophus:qui adolescens admodum , tanta: opinionis in
declamando , quanta: poliea in disputando fuit. Exercebatur apud Areliium
Fuicumicuius genus dicendi imitatus.plus deinde laboris impendit vtlimih-
tudinem eius effugeret,quam impenderat vt exprimeret. Erat explicatio Fu-
lci Areliij splendida quidem,sed operoia&implicata: cultus nimis exquiiitus,
compositio verborum mollior quam vtillam tam landfis fortibusque praece-
ptis prarparans le animus pati poHet.Summa inxqualitas orationis, qua: modo exihs erat, modo
nimia licentia vaga& elfula: principia,argumenta, narrationes arid^ dicebantur, in deseriptio-
mbus extra legem omnibus verbis,dum modo ni terent,perutilia libertas. Nihil acre, nihil sohdu,
nihil horridum.Splendida oratio, & magis iasciuaquam !a?ta. Ab hac cito le Fabianus separauit: qo
& luxuriam quidem, cum voluir,abiecit: obscuritatem euadere non poruit. Ha:c illum vlque in
philoiophiam prosecutaeh.Sa:peminus quam audienti latiseh,eloquitur: &in lummaeius ac
smphcihima felicitate dicendi, antiquorum tamen vitiorum remanent veibgia Qtiardam tam
habitodelinunt,vtnonbreuiafinr,scdabrupta.Dicebar autem Fabianus fere dulces lentendas:
& quoties incidebar aliqua materia, qua: conuicium larcuii reciperer, inspirabat magno magis
quam acri animo.Deerat illis oratorium robur,& ille pugnatorius mucro : splendor vero veluc
voluntarius non elaboratae orationi aderat. Vultus dicentis lenis, & pro tranquillitate morutn
remtIlus.- vocis nulla contentio,nulla corporis a!leueratio,cum verba ve!ut iniullaHucrent-sim
videlicet compolitus & pacatus animus : cum vero comprcshilctaUe&us, & iram doloremque
procul cxpulillet,parum bene imitari poterat qua: esfugerat. Suasoriis aptior erat.-locorum na- yo
bitus,Hummumq ie decur(ias,& vrbium litus,moreique populorum nemo delcripht abundan-
tius. Nunquam inopia verbi subhidt.sed velocihimo curlu ac facillimo omnes res beata circum-
fluebat oratio.H^ec eo libentius,Mela,Eli carisltme.refero quia video animum tuum a ciuihbu:
ohiciis abhorrentem.&ab omniambiru auerlum.hocvnum concupilcentem mhi! concupilce- .
re,vt eloquentia: tantum studeas.facilis ab hac in omnes artes decursus esE Inlfruir etiam quos
non libi exercet.Nec est quodiniidias putes tibi heri,quali id agam , vr te bene cedentis Itudij la-
bor teneat. Ego vero non lum bonse mentis impedimentum, perge quo inclinat animus: & pa-
terno contentus ordine,iubduc fortunte magnam tui partem. Erat quidem tibi maius ingenium
quam fratribus ruis,omnium bonarum ardum capacillimum: est & hoc ipsum melioris ingenij
pignus, non corrumpi bonitate eius, vtillo male vtaris. Sed quoniam fratribus tuis ambiriolar se
cura: siunt,fbroquese & honoribus parant,in quibus ipla qua:lperantur timenda lunr:ego quo-
que aliquando eius proceilus auidus, & hortator laudatorque vel periculose, dum honehac
t modo,