DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.35559#0272
264 L- A N N ^ I S E N E C ^
mouebirur contumelia. O mnes enim inter sc disferunt. Sapiens quidem pares illos ob a?qualem
dulritiam omnes putat. Nam si (ernei (e dimiserit eo,vt aut iniuria moueatur.aut contumelia,non
potericvnquametTe securus. Securitasautem proprium bonum sapientised:nec committet vt
vindicando iibt contumeiiam fadam,honorem habeat ei qui fecit. NecesIeedenim,aquo quih-
que contemni moiehelert,(ulpici gaudeat.
CAP. xi 111. TANT A quosdam dementia tenet, vtcontumeiiamhbipolle heri putent amu-
liere. Quid refert quot habeat ledicarios,quam oneratas aures, quam iaxam seliam ? arque impu-
dens ammai ch,&nih lcientiaacceldit,acmultaeruditio, ferum, cupiditatum incontinens. Qui-
dam seacinerarioimpulsos moledeferunt,& contumeliam vocant odiarij dilhcuitatem,nomen-
culatoris (uperbiam.cubicuiarij (upercilium. O quantus interida nius toiiendus ed,quanta voiu- io
ptate impiendus animus,ex alienorum erroru tumui tu,contemplanti quietem luam. Quid ergo?
Sapiens non accedet ad fores quas durus ianitor obhdetNile vero, ii res necellaria vocabit, expe-
rietur , & illum ,quisquis erit, tanquam canem acrem , obiedo cibo leniet, nec indignabitur aii-
quidimpendere.vtiimen tranleat,cogitans,& m pontibus quibusdam pro tranlitu dari.Itaque il-
li quoque.quilquiserit.qui hoc lalutationum publicum exercet,donabit. Scit emere venalia. Ille
puhlli animi ed, qui libi placet quod o diario libere relpondit, quod virgam eius fregit: quod ad
dominum accedit,& petiit corium. Facit leaduerlarium qui contendit, &vt vincat,par fuit. At
sapicns colaphis perculsus, quid faciet ? Quod Caro, cum illi os percullum edet.- non excanduit,
non vindicauitiniuriam. ne remiht quidem: sedfadam negauir. Maiore animo non agnouit,qua
ignouidet. Nondiuinhoc haerebimus. Quis enim neseit, nihil ex his quaecredunturbonaautio
mala,ita videri lapienti,vr omnibusrNon relpicit quid homines turpe iudicenr,aur milerum: non
it qua populus: ledvt lidera contrarium mundo iter intendunt, ita hic aduersus opinionem o-
mmum vadit.
C A p. x v. DESiNiTE itaque dicere: Non accipiet ergo lapiens iniuriam, h caedetur? si ocu-
lus ilh eruetur ? non accipiet contumeliam, h oblcaenorum vocibus improbis per forum agetur?
ii in comnuio regis recumbere infra naeniam, velcique cum ieruis ignominiosa odiciasortitis iu-
bebitnr ? d quid aliud ferre cogetur, cotum quae excogitari pudori ingenuo moleda poliunt ? In
quantumcunque ida vel numero, vei magnitudine creuerint, eiusdem natura erunt. Si non tan-
gent illum parua,ne maiora quidem.Si non tangent pauca, ne plura quidem. Sed ex imbecillitate
vedra coni eduram capitisingentisauimi: &cum cogitadis quantum putetis vos pati pode, la-
pientispatieuti^pauiovlterioremterminumponitis. Aridum in aliis mundi hnjbus sua virtus
collocauit,nihil vobiteum commune habentem. Quare & li alpcra, & quaecunque toleratu gra-
uia sunt,audituque & visu refugienda,ingruerint, non obruetur etiam eorum coetu: & qualis dn-
gulis,tat is vniuerds obh der. Qui dicit illud toterabile lapienti,iiludintolerabi!e, & animi magni-
tudinem intra certos h nes teneri, male agit. Vmcir nos fortuna,nili tota vincatur. Nec putes litam
Stoicam ede duritiam.Epicurus, quem vos patronum inerti;evedraeadumins,putatiique mollia
ac deddiosa pr^cipere, & ad votuptares ducenria: Rara,inquit,sapientimteruenit fortuna. Quam
p^eneemiht virivocem. Vistufortiusloqui, & illam extotosubmouere? Domus haec lapientis
anguda line cultu, (1 ne drepiru, Une apparatu, nullis obleruatur ianitoribus, turbam venali fadi-
diodigerenribus.led per hochmenvacuurm&abodiariishberum fortunanon tranht. Scitnon 40
ede dhe dbi locum , vbi lui mhi! ed. Qtiod d Epicurus quoque , qui corpori plurimum induldc,
aduersusiniurias exurgit: quid apud nos incredibde videri poted,aut dipra humante naturae men-
luramrllleait iniurias tolerabiles ede lapienti; nos, iniurias non ede. Nec ed quod dicas hoc na-
tura repugnare.
CAP. xvi. N ON negamusremincommodam edeverberari & impedi,&aliquo membro
carere: led omnia ida negamus iniurias ede.non lenium illis doloris detrahimus: led nomen iniu-
nte,quodnon poted recipivirturesalua. Vterveriusdicar,videbimus. Adconremptum quidem
ini uri te vrerque conscntir. Qu teris quid i uter duos interiit ? Quod inter gladiatores fortillimos:
quorum alter premit vulnus & dat in gradu; alter respiciens ad clamantem populum , dgnthcat
nihil ehe,&intercedinonpatitur. Noned quod putes magnum, quodididemus. llludquidem
agitur,quod vnum ad nos pertinet. Vtraque exempla hortantur contemnere & iniurias, & quas
iniuriarum vmbrasac suspiciones dixerim,contumelias. Ad quas despicicndas non sapienti opus
ed viro, led tantum conlpiciente, quidbi polii t dicere: Vtrum merito mihi ida accidunt, an im-
merito? Si merito, non ed contumelia, iudicium ed. Si immerito, illi qui imuda facit, er ubelcen-
dumed.Et quid edillud quodcontumeliadicitur? In capitis mei lenitatem iocatus ed, &m ocu-
lorum vahtudinem, & in crurum gracilitatem ,& in daturam. Qua? contumelia ed, quod appa-
ret,audire/Coram vno aliquid didum ridemus,coram pluribus indignamur: & eorum aliis liber-
tatem non relinquimus, qua? iphin nos dicere ailucuimus. locis temperaris deledamur,immo-
dicisiralcimur.
CAP. xvu. CHRYSIPPVS ait quendam indignatum , quod illum aliquis verUecem mari- ^
num dixerat.In lenatu flentem vidimus Fidum Cornelium Nasonis generum, cum illum Corbu-
lo Struthiocameiumdepilatumdixillec. Aduerdisalia maledida,mores& vitam conuulnerantia,
frontis
mouebirur contumelia. O mnes enim inter sc disferunt. Sapiens quidem pares illos ob a?qualem
dulritiam omnes putat. Nam si (ernei (e dimiserit eo,vt aut iniuria moueatur.aut contumelia,non
potericvnquametTe securus. Securitasautem proprium bonum sapientised:nec committet vt
vindicando iibt contumeiiam fadam,honorem habeat ei qui fecit. NecesIeedenim,aquo quih-
que contemni moiehelert,(ulpici gaudeat.
CAP. xi 111. TANT A quosdam dementia tenet, vtcontumeiiamhbipolle heri putent amu-
liere. Quid refert quot habeat ledicarios,quam oneratas aures, quam iaxam seliam ? arque impu-
dens ammai ch,&nih lcientiaacceldit,acmultaeruditio, ferum, cupiditatum incontinens. Qui-
dam seacinerarioimpulsos moledeferunt,& contumeliam vocant odiarij dilhcuitatem,nomen-
culatoris (uperbiam.cubicuiarij (upercilium. O quantus interida nius toiiendus ed,quanta voiu- io
ptate impiendus animus,ex alienorum erroru tumui tu,contemplanti quietem luam. Quid ergo?
Sapiens non accedet ad fores quas durus ianitor obhdetNile vero, ii res necellaria vocabit, expe-
rietur , & illum ,quisquis erit, tanquam canem acrem , obiedo cibo leniet, nec indignabitur aii-
quidimpendere.vtiimen tranleat,cogitans,& m pontibus quibusdam pro tranlitu dari.Itaque il-
li quoque.quilquiserit.qui hoc lalutationum publicum exercet,donabit. Scit emere venalia. Ille
puhlli animi ed, qui libi placet quod o diario libere relpondit, quod virgam eius fregit: quod ad
dominum accedit,& petiit corium. Facit leaduerlarium qui contendit, &vt vincat,par fuit. At
sapicns colaphis perculsus, quid faciet ? Quod Caro, cum illi os percullum edet.- non excanduit,
non vindicauitiniuriam. ne remiht quidem: sedfadam negauir. Maiore animo non agnouit,qua
ignouidet. Nondiuinhoc haerebimus. Quis enim neseit, nihil ex his quaecredunturbonaautio
mala,ita videri lapienti,vr omnibusrNon relpicit quid homines turpe iudicenr,aur milerum: non
it qua populus: ledvt lidera contrarium mundo iter intendunt, ita hic aduersus opinionem o-
mmum vadit.
C A p. x v. DESiNiTE itaque dicere: Non accipiet ergo lapiens iniuriam, h caedetur? si ocu-
lus ilh eruetur ? non accipiet contumeliam, h oblcaenorum vocibus improbis per forum agetur?
ii in comnuio regis recumbere infra naeniam, velcique cum ieruis ignominiosa odiciasortitis iu-
bebitnr ? d quid aliud ferre cogetur, cotum quae excogitari pudori ingenuo moleda poliunt ? In
quantumcunque ida vel numero, vei magnitudine creuerint, eiusdem natura erunt. Si non tan-
gent illum parua,ne maiora quidem.Si non tangent pauca, ne plura quidem. Sed ex imbecillitate
vedra coni eduram capitisingentisauimi: &cum cogitadis quantum putetis vos pati pode, la-
pientispatieuti^pauiovlterioremterminumponitis. Aridum in aliis mundi hnjbus sua virtus
collocauit,nihil vobiteum commune habentem. Quare & li alpcra, & quaecunque toleratu gra-
uia sunt,audituque & visu refugienda,ingruerint, non obruetur etiam eorum coetu: & qualis dn-
gulis,tat is vniuerds obh der. Qui dicit illud toterabile lapienti,iiludintolerabi!e, & animi magni-
tudinem intra certos h nes teneri, male agit. Vmcir nos fortuna,nili tota vincatur. Nec putes litam
Stoicam ede duritiam.Epicurus, quem vos patronum inerti;evedraeadumins,putatiique mollia
ac deddiosa pr^cipere, & ad votuptares ducenria: Rara,inquit,sapientimteruenit fortuna. Quam
p^eneemiht virivocem. Vistufortiusloqui, & illam extotosubmouere? Domus haec lapientis
anguda line cultu, (1 ne drepiru, Une apparatu, nullis obleruatur ianitoribus, turbam venali fadi-
diodigerenribus.led per hochmenvacuurm&abodiariishberum fortunanon tranht. Scitnon 40
ede dhe dbi locum , vbi lui mhi! ed. Qtiod d Epicurus quoque , qui corpori plurimum induldc,
aduersusiniurias exurgit: quid apud nos incredibde videri poted,aut dipra humante naturae men-
luramrllleait iniurias tolerabiles ede lapienti; nos, iniurias non ede. Nec ed quod dicas hoc na-
tura repugnare.
CAP. xvi. N ON negamusremincommodam edeverberari & impedi,&aliquo membro
carere: led omnia ida negamus iniurias ede.non lenium illis doloris detrahimus: led nomen iniu-
nte,quodnon poted recipivirturesalua. Vterveriusdicar,videbimus. Adconremptum quidem
ini uri te vrerque conscntir. Qu teris quid i uter duos interiit ? Quod inter gladiatores fortillimos:
quorum alter premit vulnus & dat in gradu; alter respiciens ad clamantem populum , dgnthcat
nihil ehe,&intercedinonpatitur. Noned quod putes magnum, quodididemus. llludquidem
agitur,quod vnum ad nos pertinet. Vtraque exempla hortantur contemnere & iniurias, & quas
iniuriarum vmbrasac suspiciones dixerim,contumelias. Ad quas despicicndas non sapienti opus
ed viro, led tantum conlpiciente, quidbi polii t dicere: Vtrum merito mihi ida accidunt, an im-
merito? Si merito, non ed contumelia, iudicium ed. Si immerito, illi qui imuda facit, er ubelcen-
dumed.Et quid edillud quodcontumeliadicitur? In capitis mei lenitatem iocatus ed, &m ocu-
lorum vahtudinem, & in crurum gracilitatem ,& in daturam. Qua? contumelia ed, quod appa-
ret,audire/Coram vno aliquid didum ridemus,coram pluribus indignamur: & eorum aliis liber-
tatem non relinquimus, qua? iphin nos dicere ailucuimus. locis temperaris deledamur,immo-
dicisiralcimur.
CAP. xvu. CHRYSIPPVS ait quendam indignatum , quod illum aliquis verUecem mari- ^
num dixerat.In lenatu flentem vidimus Fidum Cornelium Nasonis generum, cum illum Corbu-
lo Struthiocameiumdepilatumdixillec. Aduerdisalia maledida,mores& vitam conuulnerantia,
frontis