DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.31449#0111
sanktuarium przyciągającej licznych pielgrzymów i donatorów, budo-
wę obszernego kościoła ukończono dopiero w r. 1695 dzięki pomo-
cy króla Jana III.
W r. 1727 miał miejsce jeden z kulminacyjnych punktów w hi-
storii Podkamienia - koronacja obrazu Matki Boskiej. Zgodnie z ba-
rokowym obyczajem, cały kościół i klasztor zostały przyozdobione
rzeźbami i inskrypcjami. Jako asystę sprowadzono kilka chorągwi
wojska i aż 56 armat. Nabożeństwa, procesje i oracje trwały przez
dziesięć dni. W czasie uroczystości odbyło się 20 dysput teologicznych
i filozoficznych, odprawiono 4169 mszy św. „łacińskich” (bo „ruskich”,
czyli unickich jakoś nie policzono) i rozdano łącznie 107 880 komu-
nikantów. Skrupulatna statystyka klasztorna mówi ponadto, że wypa-
lono 28 000 lamp i wystrzelano na wiwat 180 cetnarów prochu.
Świątynia podkamieniecka ostateczny kształt otrzymała dopiero
w trzeciej ćwierci w. XVIII. Piękny hełm wieńczący wysoką wieżę zapro-
jektował architekt jezuita Paweł Giżycki. Malowidła we wnętrzu wyko-
nał Stanisław Stroiński, obrazy ołtarzowe Szymon Czechowicz, a rzeź-
by należące do typowych dzieł szkoły lwowskiej - zapewne Franciszek
Olędzki. Wszyscy oni nadali sylwecie i wnętrzu kościoła podkamieniec-
kiego silne piętno późnego baroku, pełnego dynamiki i bogactwa
szczegółów.
107
wę obszernego kościoła ukończono dopiero w r. 1695 dzięki pomo-
cy króla Jana III.
W r. 1727 miał miejsce jeden z kulminacyjnych punktów w hi-
storii Podkamienia - koronacja obrazu Matki Boskiej. Zgodnie z ba-
rokowym obyczajem, cały kościół i klasztor zostały przyozdobione
rzeźbami i inskrypcjami. Jako asystę sprowadzono kilka chorągwi
wojska i aż 56 armat. Nabożeństwa, procesje i oracje trwały przez
dziesięć dni. W czasie uroczystości odbyło się 20 dysput teologicznych
i filozoficznych, odprawiono 4169 mszy św. „łacińskich” (bo „ruskich”,
czyli unickich jakoś nie policzono) i rozdano łącznie 107 880 komu-
nikantów. Skrupulatna statystyka klasztorna mówi ponadto, że wypa-
lono 28 000 lamp i wystrzelano na wiwat 180 cetnarów prochu.
Świątynia podkamieniecka ostateczny kształt otrzymała dopiero
w trzeciej ćwierci w. XVIII. Piękny hełm wieńczący wysoką wieżę zapro-
jektował architekt jezuita Paweł Giżycki. Malowidła we wnętrzu wyko-
nał Stanisław Stroiński, obrazy ołtarzowe Szymon Czechowicz, a rzeź-
by należące do typowych dzieł szkoły lwowskiej - zapewne Franciszek
Olędzki. Wszyscy oni nadali sylwecie i wnętrzu kościoła podkamieniec-
kiego silne piętno późnego baroku, pełnego dynamiki i bogactwa
szczegółów.
107