DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.31449#0115
SAMBOR
Według tradycji, w XIII w. Tatarzy zniszczyli miejscowość Sambor,
położoną w zachodniej części Rusi Halickiej. Jej mieszkańcy wkrótce
założyli w odległości 2 mil, w pobliżu zbiegu rzek Dniestru i Strwią-
ża, nową osadę, zwaną Pohoniczem lub Nowym Samborem. Wójt
Samborski Piotr występuje już w dokumencie z r. 1386, ale formal-
nej lokacji miasta dokonał w r. 1390 Spytek z Melsztyna, pan Sam-
borszczyzny od r. 1387. Nowy Sambor wkrótce zyskał rangę jednego
z ważniejszych miast w ziemi przemyskiej. Z jego nazwy zniknęło okre-
ślenie „Nowy”, natomiast pierwotną miejscowość zaczęto nazywać Sta-
rym Samborem lub Starym Miastem. W r. 1413 dobra Samborskie
zostały odebrane spadkobiercom Spytka, następnie znajdowały się jako
zastaw w rękach Odrowążów aż do lat trzydziestych w. XVI, kiedy to
wykupiła je królowa Bona. Jako miasto królewskie, centrum rozległego
starostwa, zwanego też ekonomią Samborską, Sambor uzyskiwał licz-
ne przywileje królewskie, co przyspieszało jego rozwój.
W Samborze wielokrotnie bywali królowie Polski: Władysław Ja-
giełło, Władysław Warneńczyk, Kazimierz Jagiellończyk, Stefan Bato-
ry i Jan Kazimierz. Miasto dzieliło burzliwe dzieje województwa ru-
skiego. W r. 1498 zostało zniszczone przez Tatarów, w r. 1648 oble-
gał je bezskutecznie kozacki oddział Kapusty, a w r. 1657 ks. sied-
111
Według tradycji, w XIII w. Tatarzy zniszczyli miejscowość Sambor,
położoną w zachodniej części Rusi Halickiej. Jej mieszkańcy wkrótce
założyli w odległości 2 mil, w pobliżu zbiegu rzek Dniestru i Strwią-
ża, nową osadę, zwaną Pohoniczem lub Nowym Samborem. Wójt
Samborski Piotr występuje już w dokumencie z r. 1386, ale formal-
nej lokacji miasta dokonał w r. 1390 Spytek z Melsztyna, pan Sam-
borszczyzny od r. 1387. Nowy Sambor wkrótce zyskał rangę jednego
z ważniejszych miast w ziemi przemyskiej. Z jego nazwy zniknęło okre-
ślenie „Nowy”, natomiast pierwotną miejscowość zaczęto nazywać Sta-
rym Samborem lub Starym Miastem. W r. 1413 dobra Samborskie
zostały odebrane spadkobiercom Spytka, następnie znajdowały się jako
zastaw w rękach Odrowążów aż do lat trzydziestych w. XVI, kiedy to
wykupiła je królowa Bona. Jako miasto królewskie, centrum rozległego
starostwa, zwanego też ekonomią Samborską, Sambor uzyskiwał licz-
ne przywileje królewskie, co przyspieszało jego rozwój.
W Samborze wielokrotnie bywali królowie Polski: Władysław Ja-
giełło, Władysław Warneńczyk, Kazimierz Jagiellończyk, Stefan Bato-
ry i Jan Kazimierz. Miasto dzieliło burzliwe dzieje województwa ru-
skiego. W r. 1498 zostało zniszczone przez Tatarów, w r. 1648 oble-
gał je bezskutecznie kozacki oddział Kapusty, a w r. 1657 ks. sied-
111