Rocznik Historii Sztuki (17.1988)

„RĘKOYMIE DWIE..." W MISZEWIE MUROWANYM

81

2. Miszewo Murowane, kościół par.
Antaba, ok. 1441—1446, z prawego skrzydła (dawniej w portalu zakrystii)

było sądzić, że czysty i staranny zapis w księgach wizytacyjnych nie odbywał się chyba w kruchcie,
lecz później z notât, na plebanii czy nawet w kurii płockiej. Sprawę przesądziła jednak XVIII-wieczna
wizytacja: „... antaby mosiężne trzy, dwie u drzwi wielkich, a trzecia u drzwi zakrystii w głowy lwie,
staroświecką robotą..."7

Tak więc pomiędzy rokiem 1817 a 1819 nastąpiła kradzież bądź uszkodzenie czy zniszczenie,
powodujące odjęcie jednej z antab z drzwi głównych kościoła miszewskiego8. O ile czas zaginięcia czy
też usunięcia jednej z antab wyjaśnił się szybko, o tyle pojawienie się ich trzech w kościele
w Miszewie Murowanym jest sprawą intrygującą. Wcześniejsze wizytacje, m. in. z 1598 г., są dosyć
lakoniczne i nie poświęcają zbyt wielkiej uwagi opisowi kościoła miszewskiego. Ex silentio nie należy

francuskim i mosiężną rękojmią w kształt paszczęki lwa lanej. Drzwi wielkie do kościoła drewniane, podwójne z zamkiem
francuskim i rękojmią mosiężną, tak jak w zakrystii..."

7 Wizytacja generalna 1776 г., A.D.P. sygn. 290 s. 156.

8 Być może uszkodzenie, które spowodowało odjęcie antaby, polegało na przetarciu otworów, przez które przechodzi
pierścień: prawa antaba drzwi głównych, jako najczęściej używana, musiała być najbardziej „wyrobiona". Drugi w kolejności
stopień zużycia wykazuje antaba z zakrystii — obecnie znajdująca się na prawym skrzydle drzwi głównych. Najmniejsze
zużycie wykazuje antaba lewego skrzydła tychże drzwi.

1 I - Rocznik Historii Sztuki, t. XVII