DOI Artikel:
Sygietyńska-kwoczyńksa, Hanna; Galicka, Izabella: "Rękoymie dwie mosiężne" w Miszewie Murowanym
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.14540#0091
„RĘKOYMIE DWIE..." W MISZEWIE MUROWANYM
87
8. Antaba, koniec XV w., z kościoła Śiętych Kandyda i Korbiniana
w Innichen (?), obecnie zbiory J. Scholtza w Nowym Jorku. Wg U. Mendę
dujemy się o jego bratanku Rudolfie, zapewne synu Wojciecha podstolego19, zaś z dokumentu
z 1439 r. — o sporze pomiędzy Jakubem a bratankiem Janem, synem Wojciecha, oraz jego matką
Dorotą o wieś Miszewo z folwarkiem. Ostatecznie Jakub obejmuje dożywotnio Miszewo, bratankowi
zaś przekazuje wieś Radotki w ziemi dobrzyńskiej20. W 1442 r. Jakub uzyskał od biskupa płockiego
Pawła Giżyckiego dziesięcinę ze wsi Rąkcice w ziemi wyszogrodzkiej, stanowiącą część funduszu
potrzebnego na budowę kościoła. W kościelnym kręgu płockim l. połowy XV w. Jakub z Miszewa był
znaczną osobistością, a zgon jego odnotowano w Kalendarzu Płockim21.
Niewątpliwie łączyła go znajomość z Łaskarzycem z tytułu piastowanych w kościele godności,
a wywodząca się, być może, z okresu studiów na praskim Uniwersytecie. Możliwe też, że probostwo
19 W 1435 r. wyrok sądu płockiego przysądził połowę wsi Miszewo — Jakubowi Jaszczołdowi proboszczowi płockiemu
(pisany na pergaminie, nie istniejący dziś dokument z 1435 г., opatrzony niegdyś dwiema pieczęciami, znajdował się
w archiwum parafialnym w Miszewie Murowanym jeszcze w 1851 г., treść tego dokumentu spisał bowiem Kazimierz
Stronczyński i załączył do Opisów Zabytków Starożytności w rozdziale: „Wieś prywatna Miszewo Murowane").
20 A.D.P. perg. 148; por. Słownik historyczno-geograficzny województwa płockiego w średniowieczu, opr. A. Borkiewicz-
Celińska, Wrocław 1981, s. 195, 196.
21 Kalendarz Płocki, MPH V, s. 450, podaje datę śmierci Jakuba: 1445; data właściwa — 1446 — w aktach kapituły
płockiej 1438-1502, MPH VI, s. 642.
87
8. Antaba, koniec XV w., z kościoła Śiętych Kandyda i Korbiniana
w Innichen (?), obecnie zbiory J. Scholtza w Nowym Jorku. Wg U. Mendę
dujemy się o jego bratanku Rudolfie, zapewne synu Wojciecha podstolego19, zaś z dokumentu
z 1439 r. — o sporze pomiędzy Jakubem a bratankiem Janem, synem Wojciecha, oraz jego matką
Dorotą o wieś Miszewo z folwarkiem. Ostatecznie Jakub obejmuje dożywotnio Miszewo, bratankowi
zaś przekazuje wieś Radotki w ziemi dobrzyńskiej20. W 1442 r. Jakub uzyskał od biskupa płockiego
Pawła Giżyckiego dziesięcinę ze wsi Rąkcice w ziemi wyszogrodzkiej, stanowiącą część funduszu
potrzebnego na budowę kościoła. W kościelnym kręgu płockim l. połowy XV w. Jakub z Miszewa był
znaczną osobistością, a zgon jego odnotowano w Kalendarzu Płockim21.
Niewątpliwie łączyła go znajomość z Łaskarzycem z tytułu piastowanych w kościele godności,
a wywodząca się, być może, z okresu studiów na praskim Uniwersytecie. Możliwe też, że probostwo
19 W 1435 r. wyrok sądu płockiego przysądził połowę wsi Miszewo — Jakubowi Jaszczołdowi proboszczowi płockiemu
(pisany na pergaminie, nie istniejący dziś dokument z 1435 г., opatrzony niegdyś dwiema pieczęciami, znajdował się
w archiwum parafialnym w Miszewie Murowanym jeszcze w 1851 г., treść tego dokumentu spisał bowiem Kazimierz
Stronczyński i załączył do Opisów Zabytków Starożytności w rozdziale: „Wieś prywatna Miszewo Murowane").
20 A.D.P. perg. 148; por. Słownik historyczno-geograficzny województwa płockiego w średniowieczu, opr. A. Borkiewicz-
Celińska, Wrocław 1981, s. 195, 196.
21 Kalendarz Płocki, MPH V, s. 450, podaje datę śmierci Jakuba: 1445; data właściwa — 1446 — w aktach kapituły
płockiej 1438-1502, MPH VI, s. 642.