DOI Artikel:
Galicka, Izabella; Sygietyńska-kwoczyńksa, Hanna: "Rękoymie dwie mosiężne" w Miszewie Murowanym
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14540#0094
90
IZABELLA GALICKA, HANNA SYGIETYŃSKA-KWOCZYŃSKA
11. Antaba, ostatnia tercja XV w. (ok. 1466), z kościoła NPMarii
w Gdańsku (zaginiona). Wg W. Drost
przypadkach rozstrzygnęło dotychczasowe spory i rozbieżności w stosunku do datowania i proweniencji
poszczególnych obiektów.
Antaby z Miszewa — zdaniem Urszuli Mendę — zaliczają się do grupy antab pochodzących
z giserni południowoniemieckiej (ze Szwabii, Augsburga lub Norymbergi), reprezentowanych m. in.
przez obiekty z: Berlina (il. 6), Augsburga (il. 7), Innichen (il. 8), Tamsweg, szczególnie zaś
z północnego portalu kościoła Św. Wawrzyńca w Norymberdze (fig. 9) oraz kościołów w Braunau
(il. 10) i NPMarii w Gdańsku (il. 11). Zbiór tych antab datowany jest przez Mendę w przedziale
czasowym: ostatnia tercja — koniec XV w. Ważnym punktem odniesienia w takim datowaniu był
dla autorki nagrobek rycerza w Waldsee zmarłego w 1467 г., a powstały zapewne ok. 1480 г., którego
lwy z cokołu uznała za wzorzec dla całej grupy. Podstawą datowania były także daty odnoszące
się do prac budowlanych kościołów, w których znajdują się lub dawniej się znajdowały omawiane
obiekty i przekonanie o integralnym związaniu antab poprzez odrzwia-portal z architekturą. Jednakże
w całej grupie tylko parę antab z Augsburga odnieść można do tak późnej daty budowy północnego
i południowego portalu w chórze zachodnim, tj. 1501 r. Antaba gdańska może być związana
z przebudową kościoła w 1466 г., w Braunau budowa kościoła rozpoczęta została w 1439 r.
(poświęcenie kościoła w 1466 г.), a w Tamsweg kościół poświęcono w 1433 r. Czy zatem rzeczywiście
działalność warsztatu przypada na ostatnią tercję XV w., a nie rozpoczęła się jednak wcześniej?
IZABELLA GALICKA, HANNA SYGIETYŃSKA-KWOCZYŃSKA
11. Antaba, ostatnia tercja XV w. (ok. 1466), z kościoła NPMarii
w Gdańsku (zaginiona). Wg W. Drost
przypadkach rozstrzygnęło dotychczasowe spory i rozbieżności w stosunku do datowania i proweniencji
poszczególnych obiektów.
Antaby z Miszewa — zdaniem Urszuli Mendę — zaliczają się do grupy antab pochodzących
z giserni południowoniemieckiej (ze Szwabii, Augsburga lub Norymbergi), reprezentowanych m. in.
przez obiekty z: Berlina (il. 6), Augsburga (il. 7), Innichen (il. 8), Tamsweg, szczególnie zaś
z północnego portalu kościoła Św. Wawrzyńca w Norymberdze (fig. 9) oraz kościołów w Braunau
(il. 10) i NPMarii w Gdańsku (il. 11). Zbiór tych antab datowany jest przez Mendę w przedziale
czasowym: ostatnia tercja — koniec XV w. Ważnym punktem odniesienia w takim datowaniu był
dla autorki nagrobek rycerza w Waldsee zmarłego w 1467 г., a powstały zapewne ok. 1480 г., którego
lwy z cokołu uznała za wzorzec dla całej grupy. Podstawą datowania były także daty odnoszące
się do prac budowlanych kościołów, w których znajdują się lub dawniej się znajdowały omawiane
obiekty i przekonanie o integralnym związaniu antab poprzez odrzwia-portal z architekturą. Jednakże
w całej grupie tylko parę antab z Augsburga odnieść można do tak późnej daty budowy północnego
i południowego portalu w chórze zachodnim, tj. 1501 r. Antaba gdańska może być związana
z przebudową kościoła w 1466 г., w Braunau budowa kościoła rozpoczęta została w 1439 r.
(poświęcenie kościoła w 1466 г.), a w Tamsweg kościół poświęcono w 1433 r. Czy zatem rzeczywiście
działalność warsztatu przypada na ostatnią tercję XV w., a nie rozpoczęła się jednak wcześniej?