DOI article:
Galicka, Izabella; Sygietyńska-kwoczyńksa, Hanna: "Rękoymie dwie mosiężne" w Miszewie Murowanym
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.14540#0096
92
IZABELLA GALICKA, HANNA SYGIETYŃSKA-KWOCZYŃSKA
13. Elbląg, lew z podstawy chrzcielnicy, 1387
na w. XV/XVI (gałki oczne pozbawione wgłębień imitujących źrenice, romboidalne lustro nozdrzy
z otworami przypominającymi jakby odwróconą parę wiśni na szypułkach, stylizowana opaska warg).
Przyjmując kryterium „budowlane" — można uważać, że antaby miszewskie powstały w latach
1441— 1446. Rok 1448 jest rokiem uroczystej konsekracji kościoła, dokonanej przez biskupa płockiego
Pawła Giżyckiego. Nastąpiło to w dwa lata po śmierci Jakuba — fundatora, i sądzić należy, że
kościół był już w tym czasie całkowicie ukończony. Zworniki podtrzymujące żebra sklepień prezbiterium
i zakrystii ozdobiono zachowanymi do dziś herbami Lubicz (rodowy Jakuba), Gozdawa (być może
biskupa Giżyckiego) oraz Przerowa (niezidentyfikowanego rodu). Sprawiona też była wieżyczkowa,
gotycka monstrancja (nadal będąca w użyciu, do której stopę dorobiono w XIX w.). Przypuszczać więc
można, że drzwi główne (kruchty zachodniej) lub wewnętrzne (z tejże kruchty do nawy) zdobiła już
w tym czasie para antab, trzecia zaś była umieszczona na drzwiach zakrystii.
Powstanie antab miszewskich w czterdziestych latach XV w. jest wysoce uprawdopodobnione
okresem budowy kościoła, jak i osobą fundatora — Jakuba Jaszczołdowica. Istnieje zatem możliwość
przesunięcia dolnej granicy powstania niektórych obiektów grupy południowoniemieckiej przynajmniej
na czwartą dekadę XV w., tym bardziej że pewne cechy stylowe, które odnajdujemy w tej grupie, wystę-
pują już w końcu XIV w. oraz w 1. połowie XV w., w obiektach związanych z warsztatami
północnoniemieckimi (np. w lwach z podstawy chrzcielnicy z kościoła Św. Mikołaja w Elblągu z 1387 r.
IZABELLA GALICKA, HANNA SYGIETYŃSKA-KWOCZYŃSKA
13. Elbląg, lew z podstawy chrzcielnicy, 1387
na w. XV/XVI (gałki oczne pozbawione wgłębień imitujących źrenice, romboidalne lustro nozdrzy
z otworami przypominającymi jakby odwróconą parę wiśni na szypułkach, stylizowana opaska warg).
Przyjmując kryterium „budowlane" — można uważać, że antaby miszewskie powstały w latach
1441— 1446. Rok 1448 jest rokiem uroczystej konsekracji kościoła, dokonanej przez biskupa płockiego
Pawła Giżyckiego. Nastąpiło to w dwa lata po śmierci Jakuba — fundatora, i sądzić należy, że
kościół był już w tym czasie całkowicie ukończony. Zworniki podtrzymujące żebra sklepień prezbiterium
i zakrystii ozdobiono zachowanymi do dziś herbami Lubicz (rodowy Jakuba), Gozdawa (być może
biskupa Giżyckiego) oraz Przerowa (niezidentyfikowanego rodu). Sprawiona też była wieżyczkowa,
gotycka monstrancja (nadal będąca w użyciu, do której stopę dorobiono w XIX w.). Przypuszczać więc
można, że drzwi główne (kruchty zachodniej) lub wewnętrzne (z tejże kruchty do nawy) zdobiła już
w tym czasie para antab, trzecia zaś była umieszczona na drzwiach zakrystii.
Powstanie antab miszewskich w czterdziestych latach XV w. jest wysoce uprawdopodobnione
okresem budowy kościoła, jak i osobą fundatora — Jakuba Jaszczołdowica. Istnieje zatem możliwość
przesunięcia dolnej granicy powstania niektórych obiektów grupy południowoniemieckiej przynajmniej
na czwartą dekadę XV w., tym bardziej że pewne cechy stylowe, które odnajdujemy w tej grupie, wystę-
pują już w końcu XIV w. oraz w 1. połowie XV w., w obiektach związanych z warsztatami
północnoniemieckimi (np. w lwach z podstawy chrzcielnicy z kościoła Św. Mikołaja w Elblągu z 1387 r.