DOI article:
Galicka, Izabella; Sygietyńska-kwoczyńksa, Hanna: "Rękoymie dwie mosiężne" w Miszewie Murowanym
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.14540#0100
96
IZABELLA GALICKA, HANNA SYG1ETYŃSKA-KWOCZYŃSKA
17. Antaba, 1320 — 1330, z kościoła Św. Jana w Toruniu
(obecnie Muzeum Okręgowe w Toruniu)
w Czerwińsku zajął się w sensie przenośnym i dosłownym Dagobert Frey30, wskutek czego figuruje
ona od 1941 r. na liście strat polskich zabytków wywiezionych przez okupanta. Podobnie jak antaby
z Drzwi Płockich była ona wyrobem warsztatu odlewniczego w Magdeburgu.
Uważana dotąd za romańską antaba w kościele parafialnym w Luborzycy (d. pow. miechowski),
datowana była na okres XII — 1. pol. XIII w. i rozpatrywana jako wyrób mozański31. To
datowanie utwierdziła rozprawa G. Żarneckiego32 łącząca antabę luborzycką z grupą znajdujących się
w Anglii antab (w kościołach w Adel, York, Norwich), datowanych na XII w. Utrzymała tę datację
(pocz. XIII w.) dla Luborzycy również najnowsza polska literatura naukowa33. Już wcześniej
przeciwstawił się temu datowaniu i proweniencji proponowanym przez Żarneckiego — Erich Meyer,
30 D. Frey, Deutsche Mittelalterliche Kunst im Masovien, „Zeitschrift des deutschen Vereins fur Kunstwissenschaft",
t. VII: 1940, z. 1, s. 27-31.
31 A. Bochnak, J. Pagaczewski, Zabytki przemysłu artystycznego w kościele parafialnym w Luborzycy, Kraków 1925.
32 G. Żarnecki, A group of English mediaeval door-knockers, [w:] Miscellannea pro Arte. Festschrift fw Hermann
Schnitzler, Dusseldorf 1965, s. 111-118.
33 Sztuka polska przedromańska i romańska do schyłku XIII wieku, red. M. Walicki, T. I— II, Warszawa 1971, s. 728,
il. 1196.
IZABELLA GALICKA, HANNA SYG1ETYŃSKA-KWOCZYŃSKA
17. Antaba, 1320 — 1330, z kościoła Św. Jana w Toruniu
(obecnie Muzeum Okręgowe w Toruniu)
w Czerwińsku zajął się w sensie przenośnym i dosłownym Dagobert Frey30, wskutek czego figuruje
ona od 1941 r. na liście strat polskich zabytków wywiezionych przez okupanta. Podobnie jak antaby
z Drzwi Płockich była ona wyrobem warsztatu odlewniczego w Magdeburgu.
Uważana dotąd za romańską antaba w kościele parafialnym w Luborzycy (d. pow. miechowski),
datowana była na okres XII — 1. pol. XIII w. i rozpatrywana jako wyrób mozański31. To
datowanie utwierdziła rozprawa G. Żarneckiego32 łącząca antabę luborzycką z grupą znajdujących się
w Anglii antab (w kościołach w Adel, York, Norwich), datowanych na XII w. Utrzymała tę datację
(pocz. XIII w.) dla Luborzycy również najnowsza polska literatura naukowa33. Już wcześniej
przeciwstawił się temu datowaniu i proweniencji proponowanym przez Żarneckiego — Erich Meyer,
30 D. Frey, Deutsche Mittelalterliche Kunst im Masovien, „Zeitschrift des deutschen Vereins fur Kunstwissenschaft",
t. VII: 1940, z. 1, s. 27-31.
31 A. Bochnak, J. Pagaczewski, Zabytki przemysłu artystycznego w kościele parafialnym w Luborzycy, Kraków 1925.
32 G. Żarnecki, A group of English mediaeval door-knockers, [w:] Miscellannea pro Arte. Festschrift fw Hermann
Schnitzler, Dusseldorf 1965, s. 111-118.
33 Sztuka polska przedromańska i romańska do schyłku XIII wieku, red. M. Walicki, T. I— II, Warszawa 1971, s. 728,
il. 1196.