114
STANISŁAW MOSSAKOWSKI
11. Marco Dente, miedzioryt z „liściastym chłopcem".
Wg G. K. Hirtha
wana może przez samego mistrza, którą znamy z dwóch niemal identycznych miedziorytów wyko-
nanych przez Marca Dente da Ravenna (zm. 1527 г., il. Il)31 i Agostina de Musi, zwanego
Agostino Veneziano (zm. po 1538 r.)32. Obaj uczniowie i współpracownicy Marcantonia Raimondi
specjalizowali się w sztychowaniu motywów zaczerpniętych z rzeźb antycznych oraz w popularyzowaniu
rysunkowych szkiców i dzieł malarskich Rafaela33. Widniejący na wspomnianych miedziorytach
„liściasty chłopiec", o układzie rąk wzorowanym na omawianym wariancie Erosa z rogiem
31 Rycina opatrzona monogramem D.X.R. — zob. A. Bartsch, Le peintre graveur, poz. 557 (wyd. Hildesheim 1970,
t. 14, s. 207). Egzemplarz niegdyś w zbiorach A. F. Butscha jun. w Augsburgu repr. G. K. Hirth [w:] Formenschatz der
Renaissance, t. 2, 1882, il. 173. Zob. także R. Berliner, Ornamentale Vorlageblàtter des 15. bis 18. Jahrhunderts,
Leipzig 1925—1926, s. 19, tabl. 46: 2; К. Oberhuber, The Works of Marcantonio Raimondi and of his School. The
Illustrated Bartsch, t. 27, New York 1978, s. 240, poz. 557/392).
32 Rycina niesygnowana (E. Valton, Les Monstres dans l'art, Paris [1905], tabl. 65, il. 201 na s. 147 do tekstu na
s. 146—149), którą L. Kalinowski {Treści artystyczne i ideowe kaplicy Zygmuntowskiej, „Studia do dziejów Wawelu", t. 2:
1960, s. 113, przypis 1) uznał za pierwowzór omawianego motywu „liściastego chłopca" w kaplicy Zygmuntowskiej.
33 Por. H. Thode, Die Antiken in den Stichen Marcantons, Agostino Veneziano's und Marco Dente's, Leipzig 1881
(rycina Bartsch 557 nie została tutaj uwzględniona, zob. s. 42); L. Bianchi, La fortuna di Raffaello nell'incisione, [w:]
Raffaello. L'opéra, le fonti, la fortuna, red. M. Salmi, t. 2, Novara 1968, s. 647-689.
STANISŁAW MOSSAKOWSKI
11. Marco Dente, miedzioryt z „liściastym chłopcem".
Wg G. K. Hirtha
wana może przez samego mistrza, którą znamy z dwóch niemal identycznych miedziorytów wyko-
nanych przez Marca Dente da Ravenna (zm. 1527 г., il. Il)31 i Agostina de Musi, zwanego
Agostino Veneziano (zm. po 1538 r.)32. Obaj uczniowie i współpracownicy Marcantonia Raimondi
specjalizowali się w sztychowaniu motywów zaczerpniętych z rzeźb antycznych oraz w popularyzowaniu
rysunkowych szkiców i dzieł malarskich Rafaela33. Widniejący na wspomnianych miedziorytach
„liściasty chłopiec", o układzie rąk wzorowanym na omawianym wariancie Erosa z rogiem
31 Rycina opatrzona monogramem D.X.R. — zob. A. Bartsch, Le peintre graveur, poz. 557 (wyd. Hildesheim 1970,
t. 14, s. 207). Egzemplarz niegdyś w zbiorach A. F. Butscha jun. w Augsburgu repr. G. K. Hirth [w:] Formenschatz der
Renaissance, t. 2, 1882, il. 173. Zob. także R. Berliner, Ornamentale Vorlageblàtter des 15. bis 18. Jahrhunderts,
Leipzig 1925—1926, s. 19, tabl. 46: 2; К. Oberhuber, The Works of Marcantonio Raimondi and of his School. The
Illustrated Bartsch, t. 27, New York 1978, s. 240, poz. 557/392).
32 Rycina niesygnowana (E. Valton, Les Monstres dans l'art, Paris [1905], tabl. 65, il. 201 na s. 147 do tekstu na
s. 146—149), którą L. Kalinowski {Treści artystyczne i ideowe kaplicy Zygmuntowskiej, „Studia do dziejów Wawelu", t. 2:
1960, s. 113, przypis 1) uznał za pierwowzór omawianego motywu „liściastego chłopca" w kaplicy Zygmuntowskiej.
33 Por. H. Thode, Die Antiken in den Stichen Marcantons, Agostino Veneziano's und Marco Dente's, Leipzig 1881
(rycina Bartsch 557 nie została tutaj uwzględniona, zob. s. 42); L. Bianchi, La fortuna di Raffaello nell'incisione, [w:]
Raffaello. L'opéra, le fonti, la fortuna, red. M. Salmi, t. 2, Novara 1968, s. 647-689.