DOI Artikel:
Kałamajska-Saeed, Maria: Losy wyposażenia kościoła Jezuitów w Połocku
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14540#0149
LOSY WYPOSAŻENIA KOŚCIOŁA JEZUITÓW W POŁOCKU
145
11. Relikwiarz, ok. 1800 (obecnie kościół par. w Janowie Podlaskim)
12. Monstrancja późnogotycka, fundacji Stefana Batorego. 1583 (zaginiona).
Wg A. Przeździecki, E. Rastawiecki, Wzory sztuki średniowiecznej..., pl. 38
jedna z pozycji figurujących na kwicie o. Szymańskiego z 1855 r. — „cztery drewniane w złoconej
brązowej oprawie relikwiarze"65.
Na koniec wreszcie nie sposób pominąć sprawy, której nie udało mi się rozwikłać. Wśród rzeczy
przybyłych z Połocka znalazły się trzy obiekty późnogotyckiego złotnictwa — dwie monstrancje
i pacyfikał — których nie wymieniono w inwentarzu kościoła Jezuitów. Pozostawia to w sferze
domysłów kwestię proweniencji owych argenteriów. Może ujmował je osobno spisany, a jak dotąd
nie znany inwentarz skarbca, a może przedmioty te stanowiły depozyt złożony w Połocku przez
jezuitów z innego kolegium? Godnej szacunku sumienności intendenta Zamku warszawskiego zawdzię-
czamy wręcz inwentaryzatorski opis66:
65 Akta intendenta, pokwitowanie o. Szymańskiego z 21 II 1855 na przedmioty wydane dla kapucynów warszawskich.
66 Akta intendenta, „Wykaz przedmiotów...", „Przedmioty srebrne", poz. 1, 4, 6.
19 - Rocznik Historii Sztuki, t. XVII
145
11. Relikwiarz, ok. 1800 (obecnie kościół par. w Janowie Podlaskim)
12. Monstrancja późnogotycka, fundacji Stefana Batorego. 1583 (zaginiona).
Wg A. Przeździecki, E. Rastawiecki, Wzory sztuki średniowiecznej..., pl. 38
jedna z pozycji figurujących na kwicie o. Szymańskiego z 1855 r. — „cztery drewniane w złoconej
brązowej oprawie relikwiarze"65.
Na koniec wreszcie nie sposób pominąć sprawy, której nie udało mi się rozwikłać. Wśród rzeczy
przybyłych z Połocka znalazły się trzy obiekty późnogotyckiego złotnictwa — dwie monstrancje
i pacyfikał — których nie wymieniono w inwentarzu kościoła Jezuitów. Pozostawia to w sferze
domysłów kwestię proweniencji owych argenteriów. Może ujmował je osobno spisany, a jak dotąd
nie znany inwentarz skarbca, a może przedmioty te stanowiły depozyt złożony w Połocku przez
jezuitów z innego kolegium? Godnej szacunku sumienności intendenta Zamku warszawskiego zawdzię-
czamy wręcz inwentaryzatorski opis66:
65 Akta intendenta, pokwitowanie o. Szymańskiego z 21 II 1855 na przedmioty wydane dla kapucynów warszawskich.
66 Akta intendenta, „Wykaz przedmiotów...", „Przedmioty srebrne", poz. 1, 4, 6.
19 - Rocznik Historii Sztuki, t. XVII