Rocznik Historii Sztuki (17.1988)

162 BOŻENA STEINBORN

1. Malarz śląski (?), Herkules na rozdrożu, 1595 r. Zamek Królewski w Warszawie

Virtus

Hue love nate gradum flectas, hac itur ad astra.
Horres principium? finis olympus erit.

Voluptas :
Hue o flos iuvenum propera, per amoena rosarum
Atria te ducam; régna beata vides.

Hercules

Cui parebo miser? placet haec, placet illa, sed ambas
Qui sequar? Haec coelum cogitat, illa stygem.
Juppiter

I, fer opem Pallas Virtuti, fractaque cedat
Altéra: namque stat HOC orbis AGONE salus.

kieruj krok, tą drogą idzie się do gwiazd. Obawiasz się początku? Ale końcem będzie Olimp. Rozkosz"— Tędy, kwiecie
młodzieńców, podążaj, poprzez przyjemne atria róż powiodę cię; widzisz błogie królestwa. Herkules — Której, nieszczęsny,
mam być posłuszny? I ta podoba się, i tamta, ale jakżesz iść za obiema? Ta zważa na niebo, tamta na Styks.
Jowisz — Idź, Pallado, pomóż Cnocie, a niech ustąpi pokonana ta druga; bowiem od tego zmagania zawisło zbawienie
świata".