Rocznik Historii Sztuki (17.1988)

STAROŻYTNOŚCI JANA MATEJKI

417

6. Budowle w Wiśniczu, rys. 1868, drzeworyt F. Zabłockiego.
Wg „Kłosy", 1868, nr 146, s. 213

szaleńcem Machnickim, bohaterem poematu Seweryna Goszczyńskiego, wydał się Treterowi oczywisty 15.
Tumby Oświecimów (il. 3) kontempluje pełen zadumy młody człowiek w płaszczu z kapturem, trzy-
mający w dłoniach notatnik (lub książkę?). Malarz obdarzony szczególnym wyczuleniem na mowę
przedmiotów, w sposób spontaniczny chwytał i interpretował elementy stylowe przedstawianej przez
siebie architektury. Nie uznawał form martwych: „wchodził niejako w organizm zabytkowy z pełną
świadomością artystycznego przeobrażenia w nim tych elementów, które wydały się [...] zastygłe
lub zamarłe" 16.

Wśród kilkunastu drzeworytników, którym powierzono oryginalne rysunki Matejki, na specjalną
wzmiankę zasługuje Feliks Zabłocki17, o którym nic prawie nie wiemy, lecz który najwyraźniej

15 Treter, op. cit., s. 195- 197.

16 J. Remer, Jan Matejko, znawca i opiekun zabytków historii i sztuki, [w:] Jan Matejko. Materia/y z Sesji Naukowej...,
Warszawa 1957, s. 191.

17 Feliks Zabłocki zm. 1874, „Kurier warsz.", 1874, nr 75, 7 IV, s. 3; W. Gerson, Drzeworytnictwo polskie od
roku 1842 do 1878, „Tygodnik Ilustrowany", 1878, t. 6, nr 152, s. 330; M. Opałek, Drzeworyt w czasopismach
polskich XIX stulecia, Wrocław 1949, s. 68.

53 - Rocznik Historii Sztuki, t. XVII