6. Spotkanie śś. Piotra i Pawła w Rzymie, dyptyk bizantyjski, X w. Londyn, Victoria and Albert Museum
został skompilowany, jak się obecnie uważa, dopiero w latach 450—550. Tak więc również
zapis literacki formowany był stopniowo. Zdaniem Kesslera, przy obecnym stanie wiedzy
niemożliwe jest wy wiedzenie wczesnych exemplôw obrazowych Spotkania śś. Piotra i Pawła
z jakiegoś źródła literackiego; ustalenie tego jest zresztą nieważne, ponieważ relacja między
tymi dwiema formami pozostaje płynna i zmienna. W obu tekst i obraz wydarzenia jest
znakiem braterskiego pojednania, koniecznego do założenia kościoła.
Choć apokryfy istniały zarówno w wersji greckiej, jak i łacińskiej, a oparte na nich obrazy
z wyodrębnioną sceną Spotkania pojawiły się także w sztuce bizantyjskiej, H. Kessler, za
Ernstem Kitzingerem, uważa, że źródła mozaik sycylijskich były zachodnie. W Bizancjum
obraz obejmujących się książąt apostołów nigdy nie był włączony w sekwencję narracyjną.
Jednakże niezupełnie można się zgodzić z twierdzeniem autora, że spotkanie Piotra
226
został skompilowany, jak się obecnie uważa, dopiero w latach 450—550. Tak więc również
zapis literacki formowany był stopniowo. Zdaniem Kesslera, przy obecnym stanie wiedzy
niemożliwe jest wy wiedzenie wczesnych exemplôw obrazowych Spotkania śś. Piotra i Pawła
z jakiegoś źródła literackiego; ustalenie tego jest zresztą nieważne, ponieważ relacja między
tymi dwiema formami pozostaje płynna i zmienna. W obu tekst i obraz wydarzenia jest
znakiem braterskiego pojednania, koniecznego do założenia kościoła.
Choć apokryfy istniały zarówno w wersji greckiej, jak i łacińskiej, a oparte na nich obrazy
z wyodrębnioną sceną Spotkania pojawiły się także w sztuce bizantyjskiej, H. Kessler, za
Ernstem Kitzingerem, uważa, że źródła mozaik sycylijskich były zachodnie. W Bizancjum
obraz obejmujących się książąt apostołów nigdy nie był włączony w sekwencję narracyjną.
Jednakże niezupełnie można się zgodzić z twierdzeniem autora, że spotkanie Piotra
226