DOI Artikel:
Krzymuska-Fafius, Zofia: Kilka zachodniopomorskich rzeźb po-premonstraten-ckich: Przyczynek do badań sztuki pobrzeża Bałtyku II połowy XIV wieku
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19644#0247
6. Ustka, d. pow. słupski, krucyfiks. Fot. Archiwum Muzeum
Narodowego w Szczecinie
żebrami, oraz mięśni rąk i nóg o zaznaczonych kościach goleniowych, jest dość po-
wierzchownie modelowana. Na tym tle tym dobitniej rysuje się skomplikowana kompozycja
chusty biodrowej. Opuszczona nisko, poniżej szczytów bioder, jednym końcem swobodnie
zwisa z lewego boku, aby opinając udo ukośnymi zmarszczkami stworzyć następnie ponad
prawym kolanem pionową kaskadę drobnych, rurkowatych fałd. Belki krzyża, z nimbem na
skrzyżowaniu, w nieznanym okresie zostały przycięte, a całość rażąco przemalowana.
Typ krucyfiksu z Ustki wywodzi się od, datowanego na ok. 1370 rok, monumentalnego
krucyfiksu z Güstrow w Meklemburgii (il. 7), wiązanego niekiedy z krucyfiksem i figurą
243
Narodowego w Szczecinie
żebrami, oraz mięśni rąk i nóg o zaznaczonych kościach goleniowych, jest dość po-
wierzchownie modelowana. Na tym tle tym dobitniej rysuje się skomplikowana kompozycja
chusty biodrowej. Opuszczona nisko, poniżej szczytów bioder, jednym końcem swobodnie
zwisa z lewego boku, aby opinając udo ukośnymi zmarszczkami stworzyć następnie ponad
prawym kolanem pionową kaskadę drobnych, rurkowatych fałd. Belki krzyża, z nimbem na
skrzyżowaniu, w nieznanym okresie zostały przycięte, a całość rażąco przemalowana.
Typ krucyfiksu z Ustki wywodzi się od, datowanego na ok. 1370 rok, monumentalnego
krucyfiksu z Güstrow w Meklemburgii (il. 7), wiązanego niekiedy z krucyfiksem i figurą
243