3. T. Kościuszko, Plan założeń parkowych i fortecy Czartorysk
Olimp (il. 1), drugi — Procesja ku czci Dionizosa (il. 2). Pierwszy rysunek ma charakter szkicu
wykonanego piórem, pędzlem i bistrem, a drugi (pióro, pędzel, sepia) jest ukończoną
i dopracowaną w szczegółach kompozycją. Oba rysunki — autorstwo Józefa Orłowskiego
ma charakter hipotetyczny — zdradzają wprawną rękę i są dość znamienne dla końca
XVIII w., a w Procesji ku czci Dionizosa zwraca uwagę elegancja i dekoracyjność
opracowania4.
Tadeusz Kościuszko malował akwarelą i rysował kredką5. Już w Szkole Rycerskiej
wykonał ilustrację do dzieła L. A. Oelsnitza O bagażach wojska w polu będącego. Znane są
także jego akwarele Plan założeń parkowych i fortecy Czartorysk (il. 3) i Tryumf Flory oraz
rysunek piórkiem, portret nieznanego mężczyzny w stroju z XVII w., datowany na ok.
1768 r. (il. 4). Jest to kopia z miedziorytu, tak wiernie wykonana, iż sprawia wrażenie
sztychu6. Autor zadedykował swój rysunek — jak Orłowski Kleopatrę — Adamowi
384
Olimp (il. 1), drugi — Procesja ku czci Dionizosa (il. 2). Pierwszy rysunek ma charakter szkicu
wykonanego piórem, pędzlem i bistrem, a drugi (pióro, pędzel, sepia) jest ukończoną
i dopracowaną w szczegółach kompozycją. Oba rysunki — autorstwo Józefa Orłowskiego
ma charakter hipotetyczny — zdradzają wprawną rękę i są dość znamienne dla końca
XVIII w., a w Procesji ku czci Dionizosa zwraca uwagę elegancja i dekoracyjność
opracowania4.
Tadeusz Kościuszko malował akwarelą i rysował kredką5. Już w Szkole Rycerskiej
wykonał ilustrację do dzieła L. A. Oelsnitza O bagażach wojska w polu będącego. Znane są
także jego akwarele Plan założeń parkowych i fortecy Czartorysk (il. 3) i Tryumf Flory oraz
rysunek piórkiem, portret nieznanego mężczyzny w stroju z XVII w., datowany na ok.
1768 r. (il. 4). Jest to kopia z miedziorytu, tak wiernie wykonana, iż sprawia wrażenie
sztychu6. Autor zadedykował swój rysunek — jak Orłowski Kleopatrę — Adamowi
384