DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.3646#0150
'
iaa M. VITRUVII P. DE ARCHITECTURA
nus eam sententiam augendo Theophrnfius, hortandos T) doctos potrds
esse quam pecuniae considentes, ita ponit: Doctum ex omnibus solum,
neque in alienis locis peregrinum, neque amissis familiaribus et necessa-
xiis inopem amicorum, sed in omni civitate esse civem, diflicilesque for-
tunae sme timore posse despicere casus; at qui non doctrinarum, sed
felicitatis praesidiis putaret se esse vallatum, labidis itineribus vadentem,
non itabili sed insirma confiictari vita. Epicurus vero non diilimiliter
ait: Pauca sapientibus fortunam tribuere, quae autem maxima et neces-
saria sunt, animi jnentisque cogitationibus gu.ber.nari. Ilaec ita esse plu-
res philosophi dixerunt. Non minus etiam poetae, qui antiquas comoe-
dias graece scripserunt, easdem sententias veriibus in scena pronunciave-
nmt; ut Eucrntes, Cldonides, Arifiophanes, niaxime etiam cum his
Alexis,' qiii'Athenicnfes ait ideo oportere laudari, quod omnium Graeco-
rwn leges cogunt par.entes.ali a liberis, Athenienjium non omnes, nisi
eos, qui liberos artibus erudisscnt. Omnia enim muncra fortunae cum
dantur, ab ea faciilime .adimuntur; disciplinae vero conjunctae cum ani-
mis nullo tempore desiciuirt, sed permanent stabiliter ad summum ex-
itum vitae.
Itacpre ego maximas iniinitasque parcntibus ago atque liabeo gra-
tias, quod Athenienfium legem probantes me arte erudiendum curave-
runt, et ea, quae non potest esse probaia llne literatura encyclioque
doctrinarum omnium disciplina. Cum ergo et parentum cura et prae-
ceptorum do.ctrinis auctas haberem copias clisciplinarum, philologis et
philotechnis rebus commentariorumque scripturis me delectans, eas pos-
sessiones animo paravi, e quibus haec eit fructuum summa: nullani plus
hahendi necessitatem eamque esse proprietatem divitiarum maxime, nihil
dessderare. Sed forte nonnulli haec levia judicantcs, putant eos esse
l) Cod. ms. et E. S. hortando.
iaa M. VITRUVII P. DE ARCHITECTURA
nus eam sententiam augendo Theophrnfius, hortandos T) doctos potrds
esse quam pecuniae considentes, ita ponit: Doctum ex omnibus solum,
neque in alienis locis peregrinum, neque amissis familiaribus et necessa-
xiis inopem amicorum, sed in omni civitate esse civem, diflicilesque for-
tunae sme timore posse despicere casus; at qui non doctrinarum, sed
felicitatis praesidiis putaret se esse vallatum, labidis itineribus vadentem,
non itabili sed insirma confiictari vita. Epicurus vero non diilimiliter
ait: Pauca sapientibus fortunam tribuere, quae autem maxima et neces-
saria sunt, animi jnentisque cogitationibus gu.ber.nari. Ilaec ita esse plu-
res philosophi dixerunt. Non minus etiam poetae, qui antiquas comoe-
dias graece scripserunt, easdem sententias veriibus in scena pronunciave-
nmt; ut Eucrntes, Cldonides, Arifiophanes, niaxime etiam cum his
Alexis,' qiii'Athenicnfes ait ideo oportere laudari, quod omnium Graeco-
rwn leges cogunt par.entes.ali a liberis, Athenienjium non omnes, nisi
eos, qui liberos artibus erudisscnt. Omnia enim muncra fortunae cum
dantur, ab ea faciilime .adimuntur; disciplinae vero conjunctae cum ani-
mis nullo tempore desiciuirt, sed permanent stabiliter ad summum ex-
itum vitae.
Itacpre ego maximas iniinitasque parcntibus ago atque liabeo gra-
tias, quod Athenienfium legem probantes me arte erudiendum curave-
runt, et ea, quae non potest esse probaia llne literatura encyclioque
doctrinarum omnium disciplina. Cum ergo et parentum cura et prae-
ceptorum do.ctrinis auctas haberem copias clisciplinarum, philologis et
philotechnis rebus commentariorumque scripturis me delectans, eas pos-
sessiones animo paravi, e quibus haec eit fructuum summa: nullani plus
hahendi necessitatem eamque esse proprietatem divitiarum maxime, nihil
dessderare. Sed forte nonnulli haec levia judicantcs, putant eos esse
l) Cod. ms. et E. S. hortando.