DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.3646#0127
LIBER V. CAPUT IV. 105
CAPUT IV.
D e h a r m o n i a.
iiarmonia autem est musica literatura obscura et .disficilis, maxime qul-
dem, quibus Graecae literae non sunt notae, quam si volumus cxplicare,
neceiTe est etiam Graecis verbis uti, quod nonnulla eoruni Uatinas non
liabent appellationes. Itaque (ut potero) quam apertislime ex Arisloxcid
scripturis interpretabor, et ejus diagramma subseribam, sinitionesque soni-
tuum designabo; uti, qui diligcntius atlenderit, facilius percipere pollit.
Vox enim mutationibus cum llectitur, alias Ilt acuta, alias gravis: duo-
busque modis movetur; e quibus unus habet elFectus continuatos, alter
distantes. Continua vox neque in ftnitionibus consistit, neque in loco
ullo, eificitque terminationes non apparentes, intervalla autem media pa-
tentia, uti sermone cum' clicimus, sol, lux, slos, nox. Nunc enim nec
unde incipit, nec ubi desinit intelligitur, sed J) neque ex acuta facta est
gravis, nec 2) ex gravi acuta apparet auribus. Per diltantiam autem e
contrario. Nainque cum ssectitur in mutatione vox, statuit se in alicu-
jus sonitus linitionem; deiilde in alterius; et id ultro citroque crebro sa-
ciendo 3) inconstans apparet senstbus, uti in cantionibus cum slectentes
voces varietatem facimus modulatioiiis. Itaque intervallis ea cum versa-
tur, et unde iuitium fecit, et ubi desiit, apparet in sonoruni patentibus
iinitionibus. Mediana autem carcntia 4) intervallis obscurantur. Genera
vero modulationum sunt tria. Primum quoil Graeci nominant dy/.ovia.v^
secundum, x$i*>&i tertium, hdrovov. Eli autem harmoniae modulatio ab'
1) Cod. ms. et Eil. Sixlp. quod. \
2) Cod. mj. et Ed. Suls. et.
5) Cod. ms. et EJ. Sulp. constans.
A.) Sic Pliilander. Al. patentia.
VlTl\. TOM. I. 14.
CAPUT IV.
D e h a r m o n i a.
iiarmonia autem est musica literatura obscura et .disficilis, maxime qul-
dem, quibus Graecae literae non sunt notae, quam si volumus cxplicare,
neceiTe est etiam Graecis verbis uti, quod nonnulla eoruni Uatinas non
liabent appellationes. Itaque (ut potero) quam apertislime ex Arisloxcid
scripturis interpretabor, et ejus diagramma subseribam, sinitionesque soni-
tuum designabo; uti, qui diligcntius atlenderit, facilius percipere pollit.
Vox enim mutationibus cum llectitur, alias Ilt acuta, alias gravis: duo-
busque modis movetur; e quibus unus habet elFectus continuatos, alter
distantes. Continua vox neque in ftnitionibus consistit, neque in loco
ullo, eificitque terminationes non apparentes, intervalla autem media pa-
tentia, uti sermone cum' clicimus, sol, lux, slos, nox. Nunc enim nec
unde incipit, nec ubi desinit intelligitur, sed J) neque ex acuta facta est
gravis, nec 2) ex gravi acuta apparet auribus. Per diltantiam autem e
contrario. Nainque cum ssectitur in mutatione vox, statuit se in alicu-
jus sonitus linitionem; deiilde in alterius; et id ultro citroque crebro sa-
ciendo 3) inconstans apparet senstbus, uti in cantionibus cum slectentes
voces varietatem facimus modulatioiiis. Itaque intervallis ea cum versa-
tur, et unde iuitium fecit, et ubi desiit, apparet in sonoruni patentibus
iinitionibus. Mediana autem carcntia 4) intervallis obscurantur. Genera
vero modulationum sunt tria. Primum quoil Graeci nominant dy/.ovia.v^
secundum, x$i*>&i tertium, hdrovov. Eli autem harmoniae modulatio ab'
1) Cod. ms. et Eil. Sixlp. quod. \
2) Cod. mj. et Ed. Suls. et.
5) Cod. ms. et EJ. Sulp. constans.
A.) Sic Pliilander. Al. patentia.
VlTl\. TOM. I. 14.