DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.3646#0259
LIBER X. CAPUT VII.
237
Gracci evSnav vocitant: alterum rotunditatis, quam nvxhanv appellant:
st-d vere neque sine rotunduLione motus porrecti, nec sme porrecto rota-
lionis versationes onerum possunt facere levationes. Id autem ut intel-
ligatur exponam. Inducuntur uti centra axicttli in orbiculos, eL in troch-
leis collocantur, per quos orbiculos funis circumacLus dhectis dtictioni-
bus, et in sucula collocatus vectium versationibus onerum facit egressus
in altum: cujus suculae cardines, uti centra, porrecti in cheloniis, fora-
minibusque ejus vectes conclusi, capitibus ad circintim circumactis, torni
ratione versando faciunt onerum elationes. Quemadmodum etiam ferreus
VCCtis, cum est admotus atl onus, quocl manumn multitudo non potest
movere, supposiLa titi centro cito porrecta preilione, quod Graeci virosio^-
Kisv appellantj et vectis lingua sub onus subdita, caput ejus unius homi-
nis viribus pressum, id onus extollit. Id aulem fit, quod brevior pars
prior vectis ab ea preslione, quod est centiTirn, subit sub onus: et quod
longius ab eo centro distans caput ejus, per id cum ducitur, faciundo
motus circinationis, cogit pressionibus examinare paucis manibus oneris
maximi pondus. Item si sub onus vectis ferrei lingula subjecta fuerit,
neque ejus caput pressione in imum, sed adversus in altitudinem extolle-
tur, lingula fulta in areae solo habebit eam pro onere: oneris autem
ipsius angulum pro pressione: ita non tam faciliter, quam per pressionem,
sed adversus. nihilominus in pondus oneris erit excitaLum. IgiLur si plus
lingula vecLis supra hypomochlion posita sub onus subierit, et caput ejtis
propius centrum pressiones liabuerit, non potei-it onus elevare, nisi (quem-
admodtim supra scriptum est) examinatio vectis longius per caput, neque
juxta onus fuerit facta. Id autem ex trutinis, quae staterae dicuntur, li-
cet considerare. Cum enim ansa propius caput, unde lancula pendet,
ubi ut centrum est cpllocata, et aequipondium in alteram partem scapi
per puncta vagando, quo longius, aut etiam ad extremum perducitur pau-
237
Gracci evSnav vocitant: alterum rotunditatis, quam nvxhanv appellant:
st-d vere neque sine rotunduLione motus porrecti, nec sme porrecto rota-
lionis versationes onerum possunt facere levationes. Id autem ut intel-
ligatur exponam. Inducuntur uti centra axicttli in orbiculos, eL in troch-
leis collocantur, per quos orbiculos funis circumacLus dhectis dtictioni-
bus, et in sucula collocatus vectium versationibus onerum facit egressus
in altum: cujus suculae cardines, uti centra, porrecti in cheloniis, fora-
minibusque ejus vectes conclusi, capitibus ad circintim circumactis, torni
ratione versando faciunt onerum elationes. Quemadmodum etiam ferreus
VCCtis, cum est admotus atl onus, quocl manumn multitudo non potest
movere, supposiLa titi centro cito porrecta preilione, quod Graeci virosio^-
Kisv appellantj et vectis lingua sub onus subdita, caput ejus unius homi-
nis viribus pressum, id onus extollit. Id aulem fit, quod brevior pars
prior vectis ab ea preslione, quod est centiTirn, subit sub onus: et quod
longius ab eo centro distans caput ejus, per id cum ducitur, faciundo
motus circinationis, cogit pressionibus examinare paucis manibus oneris
maximi pondus. Item si sub onus vectis ferrei lingula subjecta fuerit,
neque ejus caput pressione in imum, sed adversus in altitudinem extolle-
tur, lingula fulta in areae solo habebit eam pro onere: oneris autem
ipsius angulum pro pressione: ita non tam faciliter, quam per pressionem,
sed adversus. nihilominus in pondus oneris erit excitaLum. IgiLur si plus
lingula vecLis supra hypomochlion posita sub onus subierit, et caput ejtis
propius centrum pressiones liabuerit, non potei-it onus elevare, nisi (quem-
admodtim supra scriptum est) examinatio vectis longius per caput, neque
juxta onus fuerit facta. Id autem ex trutinis, quae staterae dicuntur, li-
cet considerare. Cum enim ansa propius caput, unde lancula pendet,
ubi ut centrum est cpllocata, et aequipondium in alteram partem scapi
per puncta vagando, quo longius, aut etiam ad extremum perducitur pau-