DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.3646#0249
•227
M. VITRUVII POLLIONIS
D E A R C H I T E C T U R A
LIBER DEC IMU.S.
PRAEFATIO.
.l^obili Grnecormn et ampla civitate, Ephefi, lex vetusta dicitur a ma-
joribus, dura conditione, sed jure esle non iniquo constituta. Nam archi-
tectus cuni publicum opus curandum recipit, pollicetiir guanfeo sumptu
id sit suturum; tradita aestimationc magistratui bona ejus obligantur, do-
.ircc opus sit perfectum. Eo autem absoluto, cum ad dictum impensa re-
spoiidet, decretis ct bonoribus ornatur. Item li non ampiius quam quar-
ta in opere consumitur, ad aestimationem est adjicienda et de publico
praestatur, ncqtie ulla poena Lenetvir. Cum vero amplius quam quarla
in opere consumitui;, ex ejus bonis ad perficiendum pecunia exigitur. Uti-
nam dii immortales fecislent, quod ea lex etiam populo Romaho, non
modo publicis, sed etiam privatis aedisiciis esset constsliita: namque non
sine poena grassarentur imperlti; sed qui summa doctrinarum subtilitate
eslent ■ prudentes, sine dubitatione prositerentur architccturam: neque pa-
trcs samiliarum inducerentiir ad infinitas sumptuum profusiones, et ut ex
"Vitt\. Tom. II. 20.
M. VITRUVII POLLIONIS
D E A R C H I T E C T U R A
LIBER DEC IMU.S.
PRAEFATIO.
.l^obili Grnecormn et ampla civitate, Ephefi, lex vetusta dicitur a ma-
joribus, dura conditione, sed jure esle non iniquo constituta. Nam archi-
tectus cuni publicum opus curandum recipit, pollicetiir guanfeo sumptu
id sit suturum; tradita aestimationc magistratui bona ejus obligantur, do-
.ircc opus sit perfectum. Eo autem absoluto, cum ad dictum impensa re-
spoiidet, decretis ct bonoribus ornatur. Item li non ampiius quam quar-
ta in opere consumitur, ad aestimationem est adjicienda et de publico
praestatur, ncqtie ulla poena Lenetvir. Cum vero amplius quam quarla
in opere consumitui;, ex ejus bonis ad perficiendum pecunia exigitur. Uti-
nam dii immortales fecislent, quod ea lex etiam populo Romaho, non
modo publicis, sed etiam privatis aedisiciis esset constsliita: namque non
sine poena grassarentur imperlti; sed qui summa doctrinarum subtilitate
eslent ■ prudentes, sine dubitatione prositerentur architccturam: neque pa-
trcs samiliarum inducerentiir ad infinitas sumptuum profusiones, et ut ex
"Vitt\. Tom. II. 20.