Vitruvius; Rode, August [Hrsg.]: Marci Vitruvii Pollionis De architectura libri decem (Berlin, 1800) [Cicognara, 739]

i74 M. VITRUVII P. DE ARCHITECTURA
ponitur; ita aes, et ea arena ab ignis vehemeiitia confervescendq cum co-
aruerintjr inter se dando, et accipiendo sudores, a proprietalibus discedunt,
fuisque rebus per ignis vehementiani confectis caernleo .rcdiguntur colore.
Usta. vero, quae fatis habet utilitaiis in operibus tectoriis, lic iem-
peratur. Gleba filis boni coquitur, ut sit in igne candens, ea autem ace-
tp extinguitur, et eHicitur purpureo colarc^
CAPUT XII.
De cerufja, aerugine et fandaraca.
XJe ceruiTa, aerugineque, quam nostri aerucam vocant, non eit alienum
quemadmodum comparetur^dicere; .BJio^dii enim in doliis sarmenta com-
ponentes acetum iufrunclunfc, et supra sarmenta plumbeas massas collocant;
deinde dolia operculis obturant ne spiramentum obturatum emittat\*):
polt certum tempus aperientes inveniunt e mailis plumbeis ceruiTam. Ea-
dem ratione lamellas aereas collocan.tes elTiciunt aeruginem quae aeruca
appellatur.
CerulTa vero cum in fornace coquitur, mutato eolore ad ignis in-
cendium efHcitur sandaraca. Id autem incendio facto ex casu didicerunt
homines, et ea nmlto meliorem usum praestat quain quae de metallis p«r
se nata foditur.
CAPUT XIII.
De ojtro.
Incipiam nunc de ostro dicere, quod et cariiKmam, et excellentiFimam
habet praeter hos colores aspectus suavitatem. Id autem excipitur ex
eonchylio marino, e quo purpura inficitur cujus non minores sunt quam
i) Sic Cod. Guelf. et Fran. AI. ebturata emittant.