Tadeusz s. Jaroszewski
OK. 5,0 M.
II. 6. Horodno, rzut poziomy parteru dworu. Na podstawie szkicu w papierach Prof. Batowskiego
opracował inż. W. Szymanowski.
6-kolumnowej świątyńki zamykającej perspektywę wi-
dokową rozciągającą się z okien salonu. Niedaleko
dworu (po jego prawej strome, gdy patrzeć nań od
podjazdu) znajdowała się niewielka murowana kapli-
ca, starsza od dworu i nosząca cechy architektury
późnego baroku wileńskiego.
Najcenniejszym elementem architektury dworu w
Horodnie była dekoracja jego wnętrz, dzięki której
zasłużył na miano „przedniego pomnika klasycyzmu”
nadane mu przez Prof. Batowskiego.
Układ wnętrza dworu był dwutraktowy, z wielką
sienią i salonem na osi. W partiach skrajnych budynku
oba trakty przedzielone były korytarzami. Apartamenty
reprezentacyjne i mieszkalne znajdowały się w kon-
20 Nazwy poszczególnych pomieszczeń podaję za inwen-
tarzem z r. 1-866 jako (bardziej szczegółowym. W wypadku
powtarzania się jakiejś nazwy dwu lub trzykrotnie uzupeł-
niam ją cyfrą, inp. „Pokój Bawialny II, Pokój Sypialny III”
itp.
dygnacji parterowej,, wysoka suterena mieściła również
pokoje mieszkalne, ponadto łazienkę, pokoje dla służby
oraz „Kassę” w sklepionym pomieszczeniu.
Na dekorację reprezentacyjnych wnętrz parteru
składały się boazerie lakierowane na biało i złocone;
w wielu pomieszczeniach znajdowały się kamienne ko-
minki i ozdobne kaflowe piece. Posadzki były skrom-
ne, wykonane przeważnie z jesionu lub sosny.
Sień główna według inwentarza z r. 1866 20
malowana była farbą klejową na kolor „światło
saładynowy”, posiadała posadzkę „z tafel marmuro-
wych”, ponadto dekorowana była czterema gipsowymi
popiersiami umieszczonymi na drewnianych postu-
mentach przy ścianach. Na prawo z sieni wchodziło
Inwentarz z r. 1826 („Regestr Meblow i różnych Sprzę-
tów znajdujących się w Pokojach Pałacu Horodeńskiego
w Roku 1826 spisanych”, AGAD, Archiwum Potockich z Ja-
błonny 110) często nie podaje nazw poszczególnych pomiesz-
czeń określając je np. jako „Pokój Pierwszy”, „Pokój Dru-
gi” itp.
172
OK. 5,0 M.
II. 6. Horodno, rzut poziomy parteru dworu. Na podstawie szkicu w papierach Prof. Batowskiego
opracował inż. W. Szymanowski.
6-kolumnowej świątyńki zamykającej perspektywę wi-
dokową rozciągającą się z okien salonu. Niedaleko
dworu (po jego prawej strome, gdy patrzeć nań od
podjazdu) znajdowała się niewielka murowana kapli-
ca, starsza od dworu i nosząca cechy architektury
późnego baroku wileńskiego.
Najcenniejszym elementem architektury dworu w
Horodnie była dekoracja jego wnętrz, dzięki której
zasłużył na miano „przedniego pomnika klasycyzmu”
nadane mu przez Prof. Batowskiego.
Układ wnętrza dworu był dwutraktowy, z wielką
sienią i salonem na osi. W partiach skrajnych budynku
oba trakty przedzielone były korytarzami. Apartamenty
reprezentacyjne i mieszkalne znajdowały się w kon-
20 Nazwy poszczególnych pomieszczeń podaję za inwen-
tarzem z r. 1-866 jako (bardziej szczegółowym. W wypadku
powtarzania się jakiejś nazwy dwu lub trzykrotnie uzupeł-
niam ją cyfrą, inp. „Pokój Bawialny II, Pokój Sypialny III”
itp.
dygnacji parterowej,, wysoka suterena mieściła również
pokoje mieszkalne, ponadto łazienkę, pokoje dla służby
oraz „Kassę” w sklepionym pomieszczeniu.
Na dekorację reprezentacyjnych wnętrz parteru
składały się boazerie lakierowane na biało i złocone;
w wielu pomieszczeniach znajdowały się kamienne ko-
minki i ozdobne kaflowe piece. Posadzki były skrom-
ne, wykonane przeważnie z jesionu lub sosny.
Sień główna według inwentarza z r. 1866 20
malowana była farbą klejową na kolor „światło
saładynowy”, posiadała posadzkę „z tafel marmuro-
wych”, ponadto dekorowana była czterema gipsowymi
popiersiami umieszczonymi na drewnianych postu-
mentach przy ścianach. Na prawo z sieni wchodziło
Inwentarz z r. 1826 („Regestr Meblow i różnych Sprzę-
tów znajdujących się w Pokojach Pałacu Horodeńskiego
w Roku 1826 spisanych”, AGAD, Archiwum Potockich z Ja-
błonny 110) często nie podaje nazw poszczególnych pomiesz-
czeń określając je np. jako „Pokój Pierwszy”, „Pokój Dru-
gi” itp.
172