Instytut Sztuki (Warschau) [Editor]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Editor]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Editor]: Biuletyn Historii Sztuki (28.1966)

ROMAŃSKIE MALOWIDŁA ŚCIENNE W POLSCE


U. 3. Tum, d. kolegiata, Sw. Jan

Chrzciciel. (Fot. J. Szandomirski)

to być postacie apostołów, proroków lub świętych.
Malowidło wykonane jest na bardzo cienkiej pobiale
niemal bezpośrednio na kamieniu, gdzie jedynie więk-
sze nierówności wypełnione są zaprawą wapienno-
piaskową 20, w kolorach rudawo-brunatnym konturu
i żółtawo-białawym karnacji, technika malowidła
nieznana. Czas powstania l.poł. XII w.
Górna warstwa malowidła późniejsza,, malowana
z pozostawieniem dużych pól białej pobiały, zachowa-

na jest w liczniejszych większych fragmentach. Wi-
doczny jest podział strefowy czerwoną ramą na trzy
pasy poziome i kilka pól pionowych. Treść warstw
jednakże nie jest czytelna poza motywem ryby, ko-
rony i części roślin. Podział, skala barwna i rysunek
fragmentów robią wrażenie malowidła późnośrednio-
wiecznego, XV—XVI w. Nie wiadomo czy w konsze
apsydy nie zachowały się ślady pierwotnego malo-
widła.

20 DĄBROWSKI, Odkrycia, jw.

273