DOI Heft:
Nr. 1-2
DOI Artikel:Kwiatkowski, Marek: Wokół willi w Olesinie: =
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.35030#0084
78
MAREK KWIATKOWSKI
7. Ó7u/As7uw 77. Po/ocAr, Propozyc/ń e/ewuc/7' 2. ófu/u'.s'P/u' 77. Po/ocAr', Propozyc/ń /u.sT/ćP',
ogw&wę/, hż/r.szawu, P/ó/PPeA^ APzroJow<2 hhr.szć/wa, P/P/PPcAu AżzroPowu
tylna z ryzalitem zamkniętym attyką. Ów zespół wzbogaca plansza z wersją fasady zwień-
czonej attyką, fryzem z tryglifami oraz gładką attyką na pozostałych partiach budowłi.
Patrząc na plany widzimy, że w ryzalicie frontowym mieścić się miał westybul o dwóch
ściętych narożnikach z wejściami do schodów na strych i obok nich do kakatuaru oraz do
Sali Kompanii, oświetlonej dwoma oknami w krótszych ścianach. Pośrodku dłuższej ścia-
ny znajduje się kominek, zaś w jednym z kątów w półokrągłej wnęce - piec. Z Sali tej
przejście prowadzi do sypialni, usytuowanej pośrodku budynku. Połączony z nią został
sąsiedni gabinet z kominkiem, z którego poprzez drzwi w narożu przechodzi się do garde-
roby. Plany budowli wykazują, że elewacje boczne pozbawione miały być otworów okien-
nych, a salon - w jednej wersji znajdować się miał na lewo od wejścia, a w innych - na
prawo.
Porównując te rysunki ze zrealizowaną willą w Olesinie zauważamy, że zbieżności
dotyczą elewacji od strony stawu, czyli tylnej, chociaż sypialnię oświetlały, niejedno pro-
jektowane, ale trzy okna. Boczna elewacja, jak i pozostałe strony budowli, opracowane
zostały zupełnie inaczej niż w szkicowych projektach. A więc elewacja boczna, całkowi-
cie pokryta płytowym boniowaniem, otrzymała pośrodku wejście ujęte w dwie kolumien-
ki (ił. 5).
Przekaz Vogla dowodzi nadto, że ryzalit tylny został silniej, niż było to zaznaczone w
szkicach, wysunięty do przodu. W kącie elewacji tylnej i bocznej usytuowano bezokienny
MAREK KWIATKOWSKI
7. Ó7u/As7uw 77. Po/ocAr, Propozyc/ń e/ewuc/7' 2. ófu/u'.s'P/u' 77. Po/ocAr', Propozyc/ń /u.sT/ćP',
ogw&wę/, hż/r.szawu, P/ó/PPeA^ APzroJow<2 hhr.szć/wa, P/P/PPcAu AżzroPowu
tylna z ryzalitem zamkniętym attyką. Ów zespół wzbogaca plansza z wersją fasady zwień-
czonej attyką, fryzem z tryglifami oraz gładką attyką na pozostałych partiach budowłi.
Patrząc na plany widzimy, że w ryzalicie frontowym mieścić się miał westybul o dwóch
ściętych narożnikach z wejściami do schodów na strych i obok nich do kakatuaru oraz do
Sali Kompanii, oświetlonej dwoma oknami w krótszych ścianach. Pośrodku dłuższej ścia-
ny znajduje się kominek, zaś w jednym z kątów w półokrągłej wnęce - piec. Z Sali tej
przejście prowadzi do sypialni, usytuowanej pośrodku budynku. Połączony z nią został
sąsiedni gabinet z kominkiem, z którego poprzez drzwi w narożu przechodzi się do garde-
roby. Plany budowli wykazują, że elewacje boczne pozbawione miały być otworów okien-
nych, a salon - w jednej wersji znajdować się miał na lewo od wejścia, a w innych - na
prawo.
Porównując te rysunki ze zrealizowaną willą w Olesinie zauważamy, że zbieżności
dotyczą elewacji od strony stawu, czyli tylnej, chociaż sypialnię oświetlały, niejedno pro-
jektowane, ale trzy okna. Boczna elewacja, jak i pozostałe strony budowli, opracowane
zostały zupełnie inaczej niż w szkicowych projektach. A więc elewacja boczna, całkowi-
cie pokryta płytowym boniowaniem, otrzymała pośrodku wejście ujęte w dwie kolumien-
ki (ił. 5).
Przekaz Vogla dowodzi nadto, że ryzalit tylny został silniej, niż było to zaznaczone w
szkicach, wysunięty do przodu. W kącie elewacji tylnej i bocznej usytuowano bezokienny