Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (71.2009)

427

ANNA KOSTRZYŃSKA-MIŁOSZ
óztaA/ 7J4A tfar.s'zawa

Aarayac 7620-7<$AA. .Sfv7c /Ac 4gc ofATaga/pceaca
(04.04-19.06 2009) Yictoria and Albert Museum

^ yystawa Paro^ae 7620-7006. Pry/e /a tAe
\/\ / 4ge o/*Afagai/iceace była jedną z perio-
y Y dycznie urządzanych przez Victoria &
Albert Museum dużych ekspozycji (od 1970 r.) pre-
zentujących całą epokę'. Eksponaty na tę wystawę
gromadzono przez blisko dwa lata.
Pokazano na niej barok jako okres intelektualnej
ekspansji Europejczyków na inne kontynenty.
Przedstawiono ten styl jako zjawisko globalne, któ-
re obejmowało cały ówcześnie znany świat.
Kuratorzy Michael Snodin i Nigel Llewllyn za-
prezentowali różnorodność form baroku zależną od
kontynentu, na jakim dany przedmiot powstawał.
Jako zasadę porządkującą przyjęto geografię. Poza
Europą styl ten był manifestacją siły i władzy. W
olśnieniu bogactwem miały pomóc odkryte wów-
czas materiały zdobnicze, tj. rzadkie metale, kamie-
nie, egzotyczne gatunki drewna, czy nowości jak na
przykład porcelana.
Na wystawie wyraźnie zaakcentowano rys uni-
wersalności baroku, który był częsty nie tylko w kra-
jach katolickich lecz także protestanckich jak
Niemcy, czy kraje skandynawskie.
Ekspozycji towarzyszył obszerny katalog szcze-
gółowo opisujący zarówno poszczególne działy jak
i eksponaty. Podzielono go tak jak wystawę na pięć
części.
Pierwsza zatytułowana 77ze JJbr/P o//Ae Paro<yae
arPsż napisana przez Niell Llewellyn przy współpra-
cy Marjone Trusta, Mallicy Kubery Andrusa i Marka
Jonesa omawia warunki w jakich tworzył barokowy
artysta, nierozerwalnie związany z dworem i arysto-
kracją, ze stylem życia tej warstwy społecznej.
Rozdział drugi PAe Aaro^ae ^(y/e poświęcono
zagadnieniu poszukiwania definicji baroku, znale-
' Poprzedziły ją np. Pococo.* Dey/ga 7a 77ogartAy
Pag/aad (1984) czy 4 PAow o/P/aoAoa.' Kctor/aa PeaA-
a/eat /a Pr/aTs <& Draw/ags' (2007)


7. Ołtarz Afa/A/ Pa.sA/'c/ Pa/asa a/, oA. 7690 a,
ATeAyyA

zieniu wspólnych cech formalnych dla wszystkich
jego odmian. Szerzej omówiono prace Giovanniego
Battisty Braccellego i jego „Bizzare" z 1624 r.
Iluzjonistyczne malarstwo przedstawiono na przy-
kładzie rzymskich, kościołów: s. Ignazio (Andrea
Pozzo) i Kaplicy Comaro w kościele s. Maria Della
Yittoria.