DOI issue:
Nr. 1-2
DOI article:Komunikaty
DOI article:Widacka, Hanna: Nieznane dzieło graficzne Adolfa Fryderyka Dietricha
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.35030#0219
213
HANNA W1DACKA
OAryzowo, AzAttoteła AGroAowo
Atcznctnc r/zt'c/o grą/tczttc
A r/o//h FtiY/c/i'AYt D/ct/'/'c7tY7
Pa77?gc/ n?ugt.st/uv inżyniera Aen/yka J^/etricAa,
prawnnła AryJeryła Wrzy^zto/a, yoAwięcanr
"W" "W" "7" zbiorach prywatnych w Warszawie znajduje się litografia <2W7?7t /a /gLrg, za-
\/\ / opatrzona u dołu tylko w - wyraźną i dobrze czytelną - sygnaturę artysty: A.
y Y DtTPic/t c/gy; 6? /tL i adres wydawniczy: Dr^ł. łkLit; J. //erłngr<2 w ffżtryz;,
przedstawiająca portret kobiecy (il. 1)'. To unikatowe, jak się wydaje, dzieło graficzne
zostało odnalezione w starych szpargałach na strychu, razem z innymi teatraliami - podo-
biznami aktorek i tancerek scen warszawskich (między innymi Teresy Palczewskiej - lito-
grafia Valentina Schertle' a według obrazu Franciszka Pfanhausera, w zakładzie
litograficznym Narola Pohla, 1838-1839, oraz Konstancji Turczynowiczowej jako Gisel-
le - litografa J. Kocha w zakładzie litograf cznym Juliusza V. Flecka, 1849)". Jakkolwiek
przedstawiona na nim modelka nie została określona żadnym napisem - ani odręcznym,
ani też z wapiennej matrycy, to pochodzenie obiektu jednoznacznie przemawia za tym, iż
wspomniana dama należy do stołecznego środowiska artystów sceny z 2. ćwierci XIX w.
Okres powstania litograf i mieści się pomiędzy dwiema, skądinąd precyzyjnymi, datami:
19 marca 1841 r. (akt notarialny, na mocy którego Józef Herkner, starszy grawer Mennicy
Warszawskiej, stał się jedynym właścicielem f rmy, przejętej od Walentego Bułakowskie-
go & Comp.^) a dniem 20 marca 1860 r. (data śmierci Adolfa Fryderyka Dietricha w
Warszawie)^. Dzieło jest tym bardziej cenne, ponieważ w ogóle nie f guruje w monograf i
obu Dietrichów - Fryderyka Krzysztofa i Adolfa Fryderyka, nawet nie jest wzmiankowa-
ne w wykazie prac nie odnalezionych (w przypadku Dietricha - syna liczą one blisko 20
pozycji)^. Można przypuszczać, iż nie było ono znane w XIX w., ponieważ nie ma na jego
temat żadnej wzmianki w dostępnych źródłach oraz w literaturze.
Sportretowana kobieta - już nie pierwszej młodości, ale wciąż urodziwa z rysów
siedzi w fotelu, ujęta poniżej kolan, podpierając głowę prawą ręką, zgiętą w łokciu i opartą
' Litografia, wymiar kompozycji 335 x 255 mm, całość ptanszy 502 x 34! mm, obiekt po konserwacji.
* łnfonnacja właścicie!a, Pana Jacka Głowackiego Z Warszawy, udzielona mi osobiście w 2002 r. Panu Jackowi Gło-
wackiemu dziękuję za wyrażenie zgody na opublikowanie litografii.
- Irena TESSARO- KOSI MOWA. /Asto nu ióoyra/i/ wur.szow.sA/e/, Warszawa 1973, s. 244- 245.
^ Hanna WIDACKA, Dietrichowie rytownicy warszawscy, Warszawa 1973, s. 244- 245.
5 Ibid., s. 303-307.
HANNA W1DACKA
OAryzowo, AzAttoteła AGroAowo
Atcznctnc r/zt'c/o grą/tczttc
A r/o//h FtiY/c/i'AYt D/ct/'/'c7tY7
Pa77?gc/ n?ugt.st/uv inżyniera Aen/yka J^/etricAa,
prawnnła AryJeryła Wrzy^zto/a, yoAwięcanr
"W" "W" "7" zbiorach prywatnych w Warszawie znajduje się litografia <2W7?7t /a /gLrg, za-
\/\ / opatrzona u dołu tylko w - wyraźną i dobrze czytelną - sygnaturę artysty: A.
y Y DtTPic/t c/gy; 6? /tL i adres wydawniczy: Dr^ł. łkLit; J. //erłngr<2 w ffżtryz;,
przedstawiająca portret kobiecy (il. 1)'. To unikatowe, jak się wydaje, dzieło graficzne
zostało odnalezione w starych szpargałach na strychu, razem z innymi teatraliami - podo-
biznami aktorek i tancerek scen warszawskich (między innymi Teresy Palczewskiej - lito-
grafia Valentina Schertle' a według obrazu Franciszka Pfanhausera, w zakładzie
litograficznym Narola Pohla, 1838-1839, oraz Konstancji Turczynowiczowej jako Gisel-
le - litografa J. Kocha w zakładzie litograf cznym Juliusza V. Flecka, 1849)". Jakkolwiek
przedstawiona na nim modelka nie została określona żadnym napisem - ani odręcznym,
ani też z wapiennej matrycy, to pochodzenie obiektu jednoznacznie przemawia za tym, iż
wspomniana dama należy do stołecznego środowiska artystów sceny z 2. ćwierci XIX w.
Okres powstania litograf i mieści się pomiędzy dwiema, skądinąd precyzyjnymi, datami:
19 marca 1841 r. (akt notarialny, na mocy którego Józef Herkner, starszy grawer Mennicy
Warszawskiej, stał się jedynym właścicielem f rmy, przejętej od Walentego Bułakowskie-
go & Comp.^) a dniem 20 marca 1860 r. (data śmierci Adolfa Fryderyka Dietricha w
Warszawie)^. Dzieło jest tym bardziej cenne, ponieważ w ogóle nie f guruje w monograf i
obu Dietrichów - Fryderyka Krzysztofa i Adolfa Fryderyka, nawet nie jest wzmiankowa-
ne w wykazie prac nie odnalezionych (w przypadku Dietricha - syna liczą one blisko 20
pozycji)^. Można przypuszczać, iż nie było ono znane w XIX w., ponieważ nie ma na jego
temat żadnej wzmianki w dostępnych źródłach oraz w literaturze.
Sportretowana kobieta - już nie pierwszej młodości, ale wciąż urodziwa z rysów
siedzi w fotelu, ujęta poniżej kolan, podpierając głowę prawą ręką, zgiętą w łokciu i opartą
' Litografia, wymiar kompozycji 335 x 255 mm, całość ptanszy 502 x 34! mm, obiekt po konserwacji.
* łnfonnacja właścicie!a, Pana Jacka Głowackiego Z Warszawy, udzielona mi osobiście w 2002 r. Panu Jackowi Gło-
wackiemu dziękuję za wyrażenie zgody na opublikowanie litografii.
- Irena TESSARO- KOSI MOWA. /Asto nu ióoyra/i/ wur.szow.sA/e/, Warszawa 1973, s. 244- 245.
^ Hanna WIDACKA, Dietrichowie rytownicy warszawscy, Warszawa 1973, s. 244- 245.
5 Ibid., s. 303-307.