Instytut Sztuki (Warschau) [Hrsg.]; Państwowy Instytut Sztuki (bis 1959) [Hrsg.]; Stowarzyszenie Historyków Sztuki [Hrsg.]: Biuletyn Historii Sztuki (71.2009)

259

Zc/zŁńut' A7;,s'


'W *^T y <7oÓ7ycń zuwo<7uc/z wyytąpiYeTH, /ueą
\/\ / uAoTiczy^ni, wiu7y uytrzug^Tii - te słowa
y V z Listu św. Pawła do Tymoteusza przypo-
mnieli biskupi polscy w liście pasterskim odczyty-
wanym we wszystkich kościołach w niedzielę 25
stycznia, w święto Nawrócenia św. Pawła i w Roku
Pawła. Tego dnia rano zmarł Ksiądz Profesor Zdzi-
sław. W liście przypomniano cały żywot św. Pawła
w kolejnych odsłonach. Słuchającym, którzy już
w tę niedzielę rano dowiedzieli się o śmierci Księ-
dza Zdzisława, przetoczyły się przed oczami obrazy
z Jego życia: dzieciństwo w Łodygowicach, eduka-
cja licealna w Żywcu. Później, obok pragnienia stu-
diów w Akademii Sztuk Pięknych pojawiło się
powołanie do kapłaństwa. Rozważał, którą wybrać
drogę. Wybrał kapłaństwo.
Wyświęcony został w wawelskiej katedrze. W
latach 1983-93 był tam wikariuszem-podkustoszym

a następnie przez pięć lat proboszczem krakowskiej
parafii Św. Krzyża. Jako podkustoszy katedralny
podjął studia w Instytucie Historii Sztuki Uniwersy-
tetu Jagiellońskiego. Pasją Jego życia stała się na-
uka o sztuce, w szczególności - ikonografia.
Stopnie naukowe zdobywał w Uniwersytecie Ja-
giellońskim. Magisterium na temat Zwia-stowmiiu
,'Wu/w, doktorat o Au/ziuŁe/i/u w.sztu-
ce ^e<7f7?'ow;*ecz77ę/. Kolejne dysertacje, habilitacyj-
na i profesorska, to /łoTiogiui/ia C/zrystu-ya
Pu7iu w .s'7"eć//ińuv7'eć'Z7n'/?i Tiiu/u/is/wie .ście/iTiyTn Tń-
/zi/y Ś/rWAcwe/ oraz Paruz/a - /i/^zei/.sąiwAzi/u .Sż&/
(Matecznego. W najbliższym czasie ukaże się ko-
lejne Jego opracowanie cyklów paschalnych, zamy-
kające niejako podjęte tematy.
W trakcie pisania książki na temat Pasji ujawniła
się wyniszczająca organizm choroba. Walczył z nią
wiele lat wykazując nieprawdopodobny hart ducha.
Temat cierpienia był mu bliski. Nawiązywał do
niego w swoich pracach z teologii. Przy magisterium
zajął się Mandylionem na podstawie zachowanych
przedstawień tzw. szkoły krakowsko-sądeckiej, a w
pracy licencjackiej wyobrażeniami Męczeństwa św.
Stanisława. Także w badaniach ikonograficznych
stale powracał do tematu Krzyża.
Zwrócił uwagę na sceny Zwiastowania, przedsta-
wiające Dzieciątko Jezus z Krzyżem jeszcze w dło-
niach Boga Ojca lub już zbiegające z Krzyżem ku
klęczącej Marii. Silnie podkreślał tajemnicę co7ve-
aŁ/u/Mo Marii. Jej współdziałanie w dziele odkupienia
to przede wszystkim coTii/ia^io - współcierpienie.
Nawiązując do myśli Ojców Kościoła wskazywał na
liczne przedstawienia betlejemskiego Żłóbka - jako
ołtarza, a Nowonarodzonego jako Ofiary paschal-
nej.
Wyróżniał się niezwykłą pamięcią plastyczną.
Raz ujrzany obraz czy cykl potrafił dokładnie zapa-
miętać i opisać. Był nadzwyczaj pracowity. Co-
dziennie coś czytał lub przeglądał do późnych
godzin. Każdego roku udawał się w ramach urlopu
do Wielkiej Brytanii. Po zakończeniu zastępstwa
przy parafii w Birmingham spędzał jeszcze kilka
tygodni w bibliotekach Londynu. Jesienią zwykle