DOI issue:
Nr. 1-2
DOI article:Skrodzka, Agnieszka: Virtutis invidia comes, czyli o Rotundzie w Łazienkach Królewskich: =
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.35030#0106
i 00
AGNIESZKA SKRODZKA
/J. ATamc/Zo Aaccmre//?', Nadanie przywilejów Akademii Krakowskiej
przez Władysława Jagiełłę, 7 7&4, .S2/A/ Agce/wA/ Zr/w Air
w Rh/wzr/w/c. Ao/. Z. /ó'/?g, A. A*og/7o
Wespazjana, co spostrzegli badacze nie odnajdując przyczyn tego faktu^T Sądzę, że naj-
prawdopodobniej doszło tu do pomyłki - Monaldi skopiował wizerunek Tytusa Flawiusza
Wespazjana, ale starszego - obaj bowiem nosili to samo imię. List Trembeckiego upew-
nia, że w Rotundzie miało się znaleźć popiersie właśnie Tytusa, gdyż to ten został za
młodu otruty i cudem przeżył^. W wieku XVIII cesarz Tytus, za sprawą niezwykle popu-
larnych oper Lr? C/gmc7?z<2 <7/ 7?Yo^, był uznany za wzór łaskawości i pewnie dlatego jego
^ Prototypem było zapewne popiersie Wespazjana z kolekcji Albani z Muzeum Kapitolińskiego w Rzymie; Grażyna
GODZ1EJEWSKA, „Zbiory starożytnicze Stanisława Augusta Poniatowskiego jako przejaw miłośnictwa antyku w
Polsce w drugiej połowie XVIII wieku", [w:] V:/<7m dn/Ag/r/. Z <7z;'q/'ów /m/o.óncOfo w fc/yce, red. Anna SA-
DURSKA, Warszawa 1989, s. 146; M1ROCRA-RACHUBOWA, „Włoscy...", s. 68; M1LEWSRA-WAŹB1ŃSKA, op.
cit., s. 245. Zob. BN, AorMgo//&/?c/7/..., list Stanisława Augusta do Marcella Bacciarellego, 14 11 1795, k. lll-lllv.
^ SWETON1USZ [Gaius Suetonius Tranquillus],Ż)wo(y cez<2/*ów, przeł., wstęp i koment. Janina NIEM1RSKA-PLISZ-
CZYŃSKA, przedm. Józef WOLSKI, Wrocław 1987, s. 311.
^ Ten tytuł nosiły utwory muzyczne z powstałym w latach 1730-1736 librettem Pietra Metastasia, wykorzystanym przez
ponad 40. kompozytorów jeszcze w XVIII stuleciu. Operę La C7c/??e/7zo <7/ 7/fo wystawiono również w Polsce, w 1779 r.
AGNIESZKA SKRODZKA
/J. ATamc/Zo Aaccmre//?', Nadanie przywilejów Akademii Krakowskiej
przez Władysława Jagiełłę, 7 7&4, .S2/A/ Agce/wA/ Zr/w Air
w Rh/wzr/w/c. Ao/. Z. /ó'/?g, A. A*og/7o
Wespazjana, co spostrzegli badacze nie odnajdując przyczyn tego faktu^T Sądzę, że naj-
prawdopodobniej doszło tu do pomyłki - Monaldi skopiował wizerunek Tytusa Flawiusza
Wespazjana, ale starszego - obaj bowiem nosili to samo imię. List Trembeckiego upew-
nia, że w Rotundzie miało się znaleźć popiersie właśnie Tytusa, gdyż to ten został za
młodu otruty i cudem przeżył^. W wieku XVIII cesarz Tytus, za sprawą niezwykle popu-
larnych oper Lr? C/gmc7?z<2 <7/ 7?Yo^, był uznany za wzór łaskawości i pewnie dlatego jego
^ Prototypem było zapewne popiersie Wespazjana z kolekcji Albani z Muzeum Kapitolińskiego w Rzymie; Grażyna
GODZ1EJEWSKA, „Zbiory starożytnicze Stanisława Augusta Poniatowskiego jako przejaw miłośnictwa antyku w
Polsce w drugiej połowie XVIII wieku", [w:] V:/<7m dn/Ag/r/. Z <7z;'q/'ów /m/o.óncOfo w fc/yce, red. Anna SA-
DURSKA, Warszawa 1989, s. 146; M1ROCRA-RACHUBOWA, „Włoscy...", s. 68; M1LEWSRA-WAŹB1ŃSKA, op.
cit., s. 245. Zob. BN, AorMgo//&/?c/7/..., list Stanisława Augusta do Marcella Bacciarellego, 14 11 1795, k. lll-lllv.
^ SWETON1USZ [Gaius Suetonius Tranquillus],Ż)wo(y cez<2/*ów, przeł., wstęp i koment. Janina NIEM1RSKA-PLISZ-
CZYŃSKA, przedm. Józef WOLSKI, Wrocław 1987, s. 311.
^ Ten tytuł nosiły utwory muzyczne z powstałym w latach 1730-1736 librettem Pietra Metastasia, wykorzystanym przez
ponad 40. kompozytorów jeszcze w XVIII stuleciu. Operę La C7c/??e/7zo <7/ 7/fo wystawiono również w Polsce, w 1779 r.