DOI issue:
Nr. 4
DOI article:Kostrzyńska-Miłosz, Anna: Sztuka w rzemiośle na Powszechnej Wystawie Krajowej w Poznaniu: =
DOI Page / Citation link: https://doi.org/10.11588/diglit.35030#0568
558
ANNA KoSTRZYŃSKA-MtŁOSZ
/A A/Z/ć//? A/7//Wo, /oA/ i w/PiYm/ w Afo/.sPzz M/'u.S'X/
P/YzAzzwz/, /o/, ze zó/orów uMto/W/
szczęście jest ich tyle i bardzo pięknych w Pawilonie Pracy Kobiet i u Ziemianek, no i last
but not least w Pałacu Sztuki"^* (il. 13).
Rzemiosło artystyczne było integralną częścią ekspozycji Pawilonu Pracy Kobiet. Przy
jej powstawaniu wydzielono specjalną sekcję sztuki stosowanej, która kwalifikowała eks-
ponaty. Były to przede wszystkim tkaniny; kilimy, hafty i batiki. Wnętrza pawilonu robiły
wrażenie pustych, co tłumaczono wysokąjakością pokazywanych wyrobów, która podno-
si poziom na tyle, że mniej przedmiotów jest w stanie się zakwalifikować"". Istotna była
także chęć zamieszczenia najistotniejszych informacji, pojawiło się dużo wykresów po-
glądowych^.
Z pokazem w Pawilonie Pracy Kobiet konkurowała wystawa zaaranżowana w Pawilo-
nie Ziemianek i Włościanek, kładąca większy nacisk na sztukę o proweniencji ludowej.
Szczególnie licznie wystawiano tkaniny artystyczne, kilimy i koronki"^. Wyróżniały się
wyroby „Arsu" założonego przez Jadwigę Mosiewiczową w 1919 r., który propagował
haft polski za granicą, i kilimy „Tarkosu" kierowanego przez Jadwigę Kosecką.
Oprócz dwóch konkurujących ze sobą „pawilonów kobiecych" w pawilonie 57 z napi-
sem „Zdobnictwo" miały być prezentowane przedmioty rzemiosła artystycznego, ale w re-
zultacie wystawiono „Pożal się boże sztuczne kwiaty, wyroby z muszli, gipsowe figurki
i tym podobne obrzydliwości"^. Z kolei w pawilonie 55, gdzie znajdowały się „Wyroby
Jubilerskie", zakonspirowała się Polska Sztuka Dekoracyjna, a honory domu pełniła Natalia
Jadwiga KIEWNARSKA, „Włókiennictwo i tkaniny artystyczne na PWK", 2?&yzcz 1929, nr 35, s. 23-24.
— Neła SAMOTYHOWA, „Dział sztuki w Pawiłonie Kobiecym", Końmó? ł%pó/czayM% 1929, nr 26 , s. 14-15.
Impresje z Pawitonu Pracy Kobiet", AMngrPoz/m/iW 1929, nr 238, s.
"^Częściowo były to zbiory, które zawierały tkaniny wykonane przez wiele pokoleń Na przykład koronki igiełkowe
hr. Brzeziny „trzech generacji po kądzieli, nagrodzone złotym medalem na wystawie robót kobiecych w Paryżu"; zob.
Powyzgc/mg/ ąystmwe w Pozn^n/n, Poznań 1929, s. 78.
X., „Jubilerstwo i sztuka stosowana", Kmi^Poz/imiW 1929, nr 379, s. 3.
ANNA KoSTRZYŃSKA-MtŁOSZ
/A A/Z/ć//? A/7//Wo, /oA/ i w/PiYm/ w Afo/.sPzz M/'u.S'X/
P/YzAzzwz/, /o/, ze zó/orów uMto/W/
szczęście jest ich tyle i bardzo pięknych w Pawilonie Pracy Kobiet i u Ziemianek, no i last
but not least w Pałacu Sztuki"^* (il. 13).
Rzemiosło artystyczne było integralną częścią ekspozycji Pawilonu Pracy Kobiet. Przy
jej powstawaniu wydzielono specjalną sekcję sztuki stosowanej, która kwalifikowała eks-
ponaty. Były to przede wszystkim tkaniny; kilimy, hafty i batiki. Wnętrza pawilonu robiły
wrażenie pustych, co tłumaczono wysokąjakością pokazywanych wyrobów, która podno-
si poziom na tyle, że mniej przedmiotów jest w stanie się zakwalifikować"". Istotna była
także chęć zamieszczenia najistotniejszych informacji, pojawiło się dużo wykresów po-
glądowych^.
Z pokazem w Pawilonie Pracy Kobiet konkurowała wystawa zaaranżowana w Pawilo-
nie Ziemianek i Włościanek, kładąca większy nacisk na sztukę o proweniencji ludowej.
Szczególnie licznie wystawiano tkaniny artystyczne, kilimy i koronki"^. Wyróżniały się
wyroby „Arsu" założonego przez Jadwigę Mosiewiczową w 1919 r., który propagował
haft polski za granicą, i kilimy „Tarkosu" kierowanego przez Jadwigę Kosecką.
Oprócz dwóch konkurujących ze sobą „pawilonów kobiecych" w pawilonie 57 z napi-
sem „Zdobnictwo" miały być prezentowane przedmioty rzemiosła artystycznego, ale w re-
zultacie wystawiono „Pożal się boże sztuczne kwiaty, wyroby z muszli, gipsowe figurki
i tym podobne obrzydliwości"^. Z kolei w pawilonie 55, gdzie znajdowały się „Wyroby
Jubilerskie", zakonspirowała się Polska Sztuka Dekoracyjna, a honory domu pełniła Natalia
Jadwiga KIEWNARSKA, „Włókiennictwo i tkaniny artystyczne na PWK", 2?&yzcz 1929, nr 35, s. 23-24.
— Neła SAMOTYHOWA, „Dział sztuki w Pawiłonie Kobiecym", Końmó? ł%pó/czayM% 1929, nr 26 , s. 14-15.
Impresje z Pawitonu Pracy Kobiet", AMngrPoz/m/iW 1929, nr 238, s.
"^Częściowo były to zbiory, które zawierały tkaniny wykonane przez wiele pokoleń Na przykład koronki igiełkowe
hr. Brzeziny „trzech generacji po kądzieli, nagrodzone złotym medalem na wystawie robót kobiecych w Paryżu"; zob.
Powyzgc/mg/ ąystmwe w Pozn^n/n, Poznań 1929, s. 78.
X., „Jubilerstwo i sztuka stosowana", Kmi^Poz/imiW 1929, nr 379, s. 3.