189
Barbara Modrzejewska
(1930-2013)
Barbara Modrzejewska była córką Jana Lu-
dwika Cudeka (1890-1942), podpułkownika
WP, i Zofii (1903-1986) z litewskich Juno-
wiczów herbu Leliwa, lekarza stomatologii, za-
mieszkałych w Kielcach.
Okres drugiej wojny światowej to pasmo trage-
dii rodziców młodziutkiej Barbary. Hitlerowskie
władze okupacyjne aresztowały jej ojca, członka
ZWZ AK, rozstrzelanego potem w Auschwitz
i uwięziły matkę w obozie w Ravensbrueck; wów-
czas Barbarę wraz z młodszym bratem Zbigniewem
(zm. 1992) zabrali do siebie do Krakowa krewni
ojca. Po wojnie Zofia Cudekowa z dziećmi wróciła
do Kielc. Barbara uczęszczała do Gimnazjum i Li-
ceum SS Nazaretanek (CSFN) im. św. Królowej Ja-
dwigi. Szkołę tę ukończyła w roku 1949 i zdała ma-
turę państwową, po czym studiowała historię sztuki:
początkowo na Katolickim Uniwersytecie Lubel-
skim, a następnie na Uniwersytecie Jagiellońskim,
za czasów prowadzenia tam zajęć przez grono za-
służonych wykładowców: prof. Wojsława Mole,
prof. Tadeusza Dobrowolskiego, prof. Adama
Bochnaka, wówczas docenta Lecha Kalinowskiego
i dr. Józefa Lepiarczyka. W 1954 r. wyszła za mąż za
Wojciecha Modrzejewskiego i rozpoczęła pracę za-
wodową w kieleckim Muzeum Świętokrzyskim
(obecnie Narodowym), w Dziale Sztuki (obok Wan-
dy Rafalskiej, voto Morawskiej). Pracę dyplomową
Obraz szkoły włoskiej „ Ma tka Boska z Dzieciątkiem
i św. Janem Chrzcicielem" z pocz. XVI w, w kole-
giacie w Opatowie obroniła eksternistycznie na Uni-
wersytecie Jagiellońskim w 1961 r., jej promotorem
był prof. Adam Bochnak. W 1963 r. otrzymała no-
minację na kierownika Działu Sztuki, a od 1 lipca
roku 1980 mianowano Ją kierownikiem muzealne-
go, nowowyodrębnionego Działu Malarstwa i Rzeź-
by. Od roku 1988 do przejścia na emeryturę
w roku 1993 była starszym kustoszem i wicedyrek-
torem macierzystego muzeum d/s merytorycznych.
Opiekunka z urzędu wielu historyków sztuki
m.in.: Kazimierza Głowackiego, Mariana Rumina
(po 1976 r. dyrektor BWA w Kielcach), Wiesławy
Ozdoby-Kosierkiewicz, Anny Kwaśnik-Gliwiń-
skiej, Łukasza Kossowskiego, Marty Pieniążek-Sa-
mek, Elżbiety Lańczyk-Mieleckiej, Agnieszki Dom-
browskiej, Elżbiety S. Jeżewskiej. Kuratorka, a tak-
że autorka lub współautorka scenariuszy wielu wy-
staw sztuki i niestrudzona popularyzatorka wiedzy
o sztuce, ze szczególnym uwzględnieniem historii
polskiego malarstwa od barokowego do młodopol-
skiego. Prelekcje wygłaszała w muzeum, dla człon-
ków kieleckich stowarzyszeń kulturalno-artystycz-
nych, dla studentów kieleckiej Wyższej Szkoły
Pedagogicznej (obecnie Uniwersytet im. Jana Kocha-
nowskiego) i słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wie-
ku, a także poza Kielcami, z ramienia Towarzystwa
Wiedzy Powszechnej, w miejscowościach woj. kie-
leckiego. Z wielkim zaangażowaniem potrafiła za-
szczepiać słuchaczom szacunek dla prezentowanych
dzieł sztuki i wyrażała osobistą fascynację nimi.
Barbara Modrzejewska była także Radną w Ko-
misjach Kultury: MRN w Kielcach (1961-1965
i 1965-1969) oraz WRN w Kielcach (1970-1974).
Należała również do Oddziału Kieleckiego PTTK,
Barbara Modrzejewska
(1930-2013)
Barbara Modrzejewska była córką Jana Lu-
dwika Cudeka (1890-1942), podpułkownika
WP, i Zofii (1903-1986) z litewskich Juno-
wiczów herbu Leliwa, lekarza stomatologii, za-
mieszkałych w Kielcach.
Okres drugiej wojny światowej to pasmo trage-
dii rodziców młodziutkiej Barbary. Hitlerowskie
władze okupacyjne aresztowały jej ojca, członka
ZWZ AK, rozstrzelanego potem w Auschwitz
i uwięziły matkę w obozie w Ravensbrueck; wów-
czas Barbarę wraz z młodszym bratem Zbigniewem
(zm. 1992) zabrali do siebie do Krakowa krewni
ojca. Po wojnie Zofia Cudekowa z dziećmi wróciła
do Kielc. Barbara uczęszczała do Gimnazjum i Li-
ceum SS Nazaretanek (CSFN) im. św. Królowej Ja-
dwigi. Szkołę tę ukończyła w roku 1949 i zdała ma-
turę państwową, po czym studiowała historię sztuki:
początkowo na Katolickim Uniwersytecie Lubel-
skim, a następnie na Uniwersytecie Jagiellońskim,
za czasów prowadzenia tam zajęć przez grono za-
służonych wykładowców: prof. Wojsława Mole,
prof. Tadeusza Dobrowolskiego, prof. Adama
Bochnaka, wówczas docenta Lecha Kalinowskiego
i dr. Józefa Lepiarczyka. W 1954 r. wyszła za mąż za
Wojciecha Modrzejewskiego i rozpoczęła pracę za-
wodową w kieleckim Muzeum Świętokrzyskim
(obecnie Narodowym), w Dziale Sztuki (obok Wan-
dy Rafalskiej, voto Morawskiej). Pracę dyplomową
Obraz szkoły włoskiej „ Ma tka Boska z Dzieciątkiem
i św. Janem Chrzcicielem" z pocz. XVI w, w kole-
giacie w Opatowie obroniła eksternistycznie na Uni-
wersytecie Jagiellońskim w 1961 r., jej promotorem
był prof. Adam Bochnak. W 1963 r. otrzymała no-
minację na kierownika Działu Sztuki, a od 1 lipca
roku 1980 mianowano Ją kierownikiem muzealne-
go, nowowyodrębnionego Działu Malarstwa i Rzeź-
by. Od roku 1988 do przejścia na emeryturę
w roku 1993 była starszym kustoszem i wicedyrek-
torem macierzystego muzeum d/s merytorycznych.
Opiekunka z urzędu wielu historyków sztuki
m.in.: Kazimierza Głowackiego, Mariana Rumina
(po 1976 r. dyrektor BWA w Kielcach), Wiesławy
Ozdoby-Kosierkiewicz, Anny Kwaśnik-Gliwiń-
skiej, Łukasza Kossowskiego, Marty Pieniążek-Sa-
mek, Elżbiety Lańczyk-Mieleckiej, Agnieszki Dom-
browskiej, Elżbiety S. Jeżewskiej. Kuratorka, a tak-
że autorka lub współautorka scenariuszy wielu wy-
staw sztuki i niestrudzona popularyzatorka wiedzy
o sztuce, ze szczególnym uwzględnieniem historii
polskiego malarstwa od barokowego do młodopol-
skiego. Prelekcje wygłaszała w muzeum, dla człon-
ków kieleckich stowarzyszeń kulturalno-artystycz-
nych, dla studentów kieleckiej Wyższej Szkoły
Pedagogicznej (obecnie Uniwersytet im. Jana Kocha-
nowskiego) i słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wie-
ku, a także poza Kielcami, z ramienia Towarzystwa
Wiedzy Powszechnej, w miejscowościach woj. kie-
leckiego. Z wielkim zaangażowaniem potrafiła za-
szczepiać słuchaczom szacunek dla prezentowanych
dzieł sztuki i wyrażała osobistą fascynację nimi.
Barbara Modrzejewska była także Radną w Ko-
misjach Kultury: MRN w Kielcach (1961-1965
i 1965-1969) oraz WRN w Kielcach (1970-1974).
Należała również do Oddziału Kieleckiego PTTK,