DOI issue:
Nr. 3
DOI article:In Memoriam
DOI article:Zofia Rozanow 1930-2015
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.71007#0559
In Memoriam
549
o kontaktach z Prymasem Polski kardynałem Stefa-
nem Wyszyńskim oraz o jego opiekuńczej trosce,
jaką roztaczał nad badaniami naukowymi, w tym
także nad Katalogiem Zabytków Sztuki w Polsce.
W 2012 r., dzięki inicjatywie ówczesnego prze-
ora Jasnej Góry o. Romana Majewskiego, ukazała
się płyta z tekstem Zofii Rozanow, zawierająca dzie-
sięć godzin nagrań radiowych o historii, cechach sty-
lowych, symbolice i znaczeniu Obrazu Matki Bo-
skiej Częstochowskiej oraz o roli Jasnej Góry
w dziejach narodu polskiego. W 2015 r. płyta zosta-
ła wznowiona, jako suplement do kwartalnika palo-
tyńskiego „Apostoł Miłosierdzia Bożego". Nie bę-
dzie w tym chyba żadnej przesady, jeśli powiem, że
wszystkie te audycje, wygłoszone przez Zofię w Ra-
diu Jasna Góra, są jak zwielokrotniony różaniec
o czterystu pięćdziesięciu paciorkach, odmawiany
ku chwale Jasnogórskiej Bogurodzicy.
Ciągle aktywna, mimo pogłębiającego się inwa-
lidztwa, w latach 2013-2014 zainicjowała dwie wy-
stawy malarstwa Kazimierza Pacewicza (1895-
1974), zapomnianego malarza z grupy kapistów,
a zarazem brata jej matki. Wystawy te, zorganizo-
wane przez muzea w Siedlcach i w Częstochowie,
zostały wzbogacone o dokumentację i materiały ilu-
stracyjne z archiwum rodzinnego Pacewiczów ura-
towanego z pożogi wojennej przez babkę Zofii
i przewiezione w 1946 r. z Prużany do Częstochowy.
Zofia pozostawiła po sobie dwie niewydane pra-
ce z kręgu jej mediewistycznych zainteresowań.
Pierwsza z nich dotyczy sekretnej symboliki kra-
kowskiego Kodeksu Baltazara Behema z 1505 r.
Obecnie rękopis p.t. Sekrety miniatur Kodeksu Bal-
tazara Behema, znajduje się w katowickim wydaw-
nictwie „Sapientia". Druga praca, której współauto-
rem jest Michał Adamczewski, zatytułowana
Pieczęcie samoistne na Jasnej Górze powinna się
ukazać w roczniku „Studia Claromontana" t. 33
(2017?)
Zofia Rozanow była laureatką kilku zaszczytnych
wyróżnień naukowych, m.in. w 1964 r. przyznano jej
nagrodę Stowarzyszenia Historyków Sztuki imienia
ks. Szczęsnego Detloffa za pracę o gnieźnieńskim
Kodeksie Jana Olbrachta. W 1966 r. była laureatką
nagrody zbiorowej im. Włodzimierza Pietrzaka
przyznanej za Kolędy Polskie. Średniowiecze i wiek
XVI. Teksty. W 1979 r., wraz z całym zespołem pra-
cowników Instytutu Sztuki PAN, otrzymała zbioro-
wą Nagrodę Państwową I stopnia Prezesa Rady Mi-
nistrów za opracowanie Katalogu Zabytków Sztuki.
Nagrodę im. Brata Alberta Adama Chmielowskiego
za sporządzenie Katalogu Zabytków Klasztoru Ja-
snogórskiego odebrała, wraz z zespołem inwentary-
zatorów, w roku 1982. W 2011 r. została laureatką
śląskiej nagrody im. Karola Miarki, przyznanej jej
za trwałe wartości humanistyczne wniesione do kul-
tury narodowej poprzez upowszechnianie nauki.
Uroczystości pogrzebowe i nabożeństwo żałob-
ne po śmierci Zofii Rozanow, w uznaniu jej zasług,
odbyły się w dniu 8 lipca 2015 r. w bazylice jasno-
górskiej. Pochowana została w grobie rodzinnym na
cmentarzu Kule w Częstochowie.
Była osobą głęboko wierzącą, a przy tym cecho-
wał ją wielki patriotyzm. Pracę dla Jasnej Góry
w gruncie rzeczy pojmowała jako Służbę przez duże
„S" - Służbę Ojczyźnie i Służbę „Najświętszej Pa-
nience", u której, jak lubiła mówić, „była zawsze na
ordynansach". Zapewne te słowa wydają się dzisiaj
staroświeckie. Być może, ale taka właśnie była Zo-
sia. Tak, jakby przez całe swoje długie życie nosiła
w sercu rycerski ryngraf z wizerunkiem Matki Bo-
skiej Częstochowskiej na piersi Orła Białego.
Ewa Smulikowska
549
o kontaktach z Prymasem Polski kardynałem Stefa-
nem Wyszyńskim oraz o jego opiekuńczej trosce,
jaką roztaczał nad badaniami naukowymi, w tym
także nad Katalogiem Zabytków Sztuki w Polsce.
W 2012 r., dzięki inicjatywie ówczesnego prze-
ora Jasnej Góry o. Romana Majewskiego, ukazała
się płyta z tekstem Zofii Rozanow, zawierająca dzie-
sięć godzin nagrań radiowych o historii, cechach sty-
lowych, symbolice i znaczeniu Obrazu Matki Bo-
skiej Częstochowskiej oraz o roli Jasnej Góry
w dziejach narodu polskiego. W 2015 r. płyta zosta-
ła wznowiona, jako suplement do kwartalnika palo-
tyńskiego „Apostoł Miłosierdzia Bożego". Nie bę-
dzie w tym chyba żadnej przesady, jeśli powiem, że
wszystkie te audycje, wygłoszone przez Zofię w Ra-
diu Jasna Góra, są jak zwielokrotniony różaniec
o czterystu pięćdziesięciu paciorkach, odmawiany
ku chwale Jasnogórskiej Bogurodzicy.
Ciągle aktywna, mimo pogłębiającego się inwa-
lidztwa, w latach 2013-2014 zainicjowała dwie wy-
stawy malarstwa Kazimierza Pacewicza (1895-
1974), zapomnianego malarza z grupy kapistów,
a zarazem brata jej matki. Wystawy te, zorganizo-
wane przez muzea w Siedlcach i w Częstochowie,
zostały wzbogacone o dokumentację i materiały ilu-
stracyjne z archiwum rodzinnego Pacewiczów ura-
towanego z pożogi wojennej przez babkę Zofii
i przewiezione w 1946 r. z Prużany do Częstochowy.
Zofia pozostawiła po sobie dwie niewydane pra-
ce z kręgu jej mediewistycznych zainteresowań.
Pierwsza z nich dotyczy sekretnej symboliki kra-
kowskiego Kodeksu Baltazara Behema z 1505 r.
Obecnie rękopis p.t. Sekrety miniatur Kodeksu Bal-
tazara Behema, znajduje się w katowickim wydaw-
nictwie „Sapientia". Druga praca, której współauto-
rem jest Michał Adamczewski, zatytułowana
Pieczęcie samoistne na Jasnej Górze powinna się
ukazać w roczniku „Studia Claromontana" t. 33
(2017?)
Zofia Rozanow była laureatką kilku zaszczytnych
wyróżnień naukowych, m.in. w 1964 r. przyznano jej
nagrodę Stowarzyszenia Historyków Sztuki imienia
ks. Szczęsnego Detloffa za pracę o gnieźnieńskim
Kodeksie Jana Olbrachta. W 1966 r. była laureatką
nagrody zbiorowej im. Włodzimierza Pietrzaka
przyznanej za Kolędy Polskie. Średniowiecze i wiek
XVI. Teksty. W 1979 r., wraz z całym zespołem pra-
cowników Instytutu Sztuki PAN, otrzymała zbioro-
wą Nagrodę Państwową I stopnia Prezesa Rady Mi-
nistrów za opracowanie Katalogu Zabytków Sztuki.
Nagrodę im. Brata Alberta Adama Chmielowskiego
za sporządzenie Katalogu Zabytków Klasztoru Ja-
snogórskiego odebrała, wraz z zespołem inwentary-
zatorów, w roku 1982. W 2011 r. została laureatką
śląskiej nagrody im. Karola Miarki, przyznanej jej
za trwałe wartości humanistyczne wniesione do kul-
tury narodowej poprzez upowszechnianie nauki.
Uroczystości pogrzebowe i nabożeństwo żałob-
ne po śmierci Zofii Rozanow, w uznaniu jej zasług,
odbyły się w dniu 8 lipca 2015 r. w bazylice jasno-
górskiej. Pochowana została w grobie rodzinnym na
cmentarzu Kule w Częstochowie.
Była osobą głęboko wierzącą, a przy tym cecho-
wał ją wielki patriotyzm. Pracę dla Jasnej Góry
w gruncie rzeczy pojmowała jako Służbę przez duże
„S" - Służbę Ojczyźnie i Służbę „Najświętszej Pa-
nience", u której, jak lubiła mówić, „była zawsze na
ordynansach". Zapewne te słowa wydają się dzisiaj
staroświeckie. Być może, ale taka właśnie była Zo-
sia. Tak, jakby przez całe swoje długie życie nosiła
w sercu rycerski ryngraf z wizerunkiem Matki Bo-
skiej Częstochowskiej na piersi Orła Białego.
Ewa Smulikowska