DOI Heft:
Nr. 1/2
DOI Artikel:Bieńkowski, Jan; Zborowski, Bruno: Zabezpieczenie budynków zabytkowych w Warszawie w 1945 i 1946 r.
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.37710#0038
32
J. Bieńkowski i B. Zborowski
(2)
Rys. 6. Zabezpieczenie kamienicy ks. Mazowieckich.
rola zamurowania otworów polegała na niedopuszczeniu do „szabrowania“
L zanieczyszczania budynku, pod warunkiem wykonania ścianki grubej,
opornej na rozbicie.
O ile nie wykonano dachu nawet prowizorycznego, co przy braku
sklepień i stropów koniecznych do zabezpieczenia oraz nieznacznych środ-
ków finansowych było dość częste, stosowano na murach odpowiednio przy-
mocowane daszki drewniane pokryte papą. Najważniejsze zagadnienie
przykrycia budynku dachem w pierwszej fazie robót zabezpieczających
było rozwiązywane przez stosowanie płaskich dachów więzarowych, wy-
konywanych z desek, oszalowanych i krytych papą. Pozwalało to na dość
szybkie przykrycie nawet dużych rozpiętości.
J. Bieńkowski i B. Zborowski
(2)
Rys. 6. Zabezpieczenie kamienicy ks. Mazowieckich.
rola zamurowania otworów polegała na niedopuszczeniu do „szabrowania“
L zanieczyszczania budynku, pod warunkiem wykonania ścianki grubej,
opornej na rozbicie.
O ile nie wykonano dachu nawet prowizorycznego, co przy braku
sklepień i stropów koniecznych do zabezpieczenia oraz nieznacznych środ-
ków finansowych było dość częste, stosowano na murach odpowiednio przy-
mocowane daszki drewniane pokryte papą. Najważniejsze zagadnienie
przykrycia budynku dachem w pierwszej fazie robót zabezpieczających
było rozwiązywane przez stosowanie płaskich dachów więzarowych, wy-
konywanych z desek, oszalowanych i krytych papą. Pozwalało to na dość
szybkie przykrycie nawet dużych rozpiętości.