DOI Heft:
Nr. 3/4
DOI Artikel:Kozakiewicz, Stefan: Valsolda i architekci z niej pochodzący w Polsce
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.37710#0326
310
Stefan Kozakiewicz
(5)
Ryc. 115. Typowa osada Yalsoldy, Albogasio.
Izydora — z tym tytułem występuje on w księgach parafialnych S. Ma-
mete. Pod datą 13. IV. 1698 jego córka Łucja jest zapisana jako matka
chrzestna Antonii Lezzeni: „La Camadre — la Signora Lucia Affaitati fig.
del. sig. Capitanio Isidoro Nobile Polacco di Albogasio Inferiore“ °).
Ogólne określenie pochodzenia Affaitów — „z mediolańskiego” —
wypadnie więc sprecyzować na Valsoldę. Ich szlachecki ród, lombardzki,
wywodzić się miał z Cremony i osiedlić się jedną gałęzią nad jez. Lugano,
gdzie występuje już od XVI w. W Albogasio Superiore itsnieje okazały bu-
dynek („Villa Salve“, na ryc. 115 poniżej kościoła po lewej stronie), wzno-
szący się na skarpie, o charakterystycznej fasadzie z loggią w arkadach,
bramowanej dwiema wieżyczkami na narożach. Nazywają go dziś „Casa
degli Affaitati". Wśród przechowywanych w nim portretów rodzinnych
znajduje się portret Dominika Affaita, „fondatore di casa", z r. 1601, trzy-
mającego w ręku kartę z fasadą budynku. Na niej wieżyczki boczne są
zwieńczone późnorenesansowymi hełmami, dziś już nieistniejącymi. Obec-
nie dom Affaitów jest w posiadaniu rodziny Allegri; przechowują oni część
dawnych papierów rodzinnych. Nazwisko Affaitów jest pisane różnie.
Przyjętą często ') także i u nas pisownię Affati wypada odrzucić; spraw-
dzenia wymaga przyjęta przez część literatury włoskiej pisownia Affaita-
6) Wypis ten zawdzięczam uprzejmości proboszcza parafii S. Mamete, Don Lo-
dovico Giaffini, oraz łaskawemu pośrednictwu p. Alessandry Pedrazzi z Mediolanu
zajmującej się bezinteresownie wyszukiwaniem w archiwach i bibliotekach włoskich
materiałów, dotyczących stosunków artystycznych polsko-włoskich.
7) F. F. DE DAUGNON, Gli Italiani in Polonia, vol. 1, Crema 1905.
Stefan Kozakiewicz
(5)
Ryc. 115. Typowa osada Yalsoldy, Albogasio.
Izydora — z tym tytułem występuje on w księgach parafialnych S. Ma-
mete. Pod datą 13. IV. 1698 jego córka Łucja jest zapisana jako matka
chrzestna Antonii Lezzeni: „La Camadre — la Signora Lucia Affaitati fig.
del. sig. Capitanio Isidoro Nobile Polacco di Albogasio Inferiore“ °).
Ogólne określenie pochodzenia Affaitów — „z mediolańskiego” —
wypadnie więc sprecyzować na Valsoldę. Ich szlachecki ród, lombardzki,
wywodzić się miał z Cremony i osiedlić się jedną gałęzią nad jez. Lugano,
gdzie występuje już od XVI w. W Albogasio Superiore itsnieje okazały bu-
dynek („Villa Salve“, na ryc. 115 poniżej kościoła po lewej stronie), wzno-
szący się na skarpie, o charakterystycznej fasadzie z loggią w arkadach,
bramowanej dwiema wieżyczkami na narożach. Nazywają go dziś „Casa
degli Affaitati". Wśród przechowywanych w nim portretów rodzinnych
znajduje się portret Dominika Affaita, „fondatore di casa", z r. 1601, trzy-
mającego w ręku kartę z fasadą budynku. Na niej wieżyczki boczne są
zwieńczone późnorenesansowymi hełmami, dziś już nieistniejącymi. Obec-
nie dom Affaitów jest w posiadaniu rodziny Allegri; przechowują oni część
dawnych papierów rodzinnych. Nazwisko Affaitów jest pisane różnie.
Przyjętą często ') także i u nas pisownię Affati wypada odrzucić; spraw-
dzenia wymaga przyjęta przez część literatury włoskiej pisownia Affaita-
6) Wypis ten zawdzięczam uprzejmości proboszcza parafii S. Mamete, Don Lo-
dovico Giaffini, oraz łaskawemu pośrednictwu p. Alessandry Pedrazzi z Mediolanu
zajmującej się bezinteresownie wyszukiwaniem w archiwach i bibliotekach włoskich
materiałów, dotyczących stosunków artystycznych polsko-włoskich.
7) F. F. DE DAUGNON, Gli Italiani in Polonia, vol. 1, Crema 1905.